Trochę teorii:
Bupropion (amfebutamon[2], ATC: N 07 BA 02) – atypowy lek przeciwdepresyjny, inhibitor wychwytu zwrotnego dopaminy i noradrenaliny oraz niepełny antagonista nikotynowy. Z tego ostatniego powodu używany jest także do leczenia nikotynizmu. Należy do rodziny fenetylamin, z chemicznego punktu widzenia jest aminoketonem. Po raz pierwszy został otrzymany w roku 1966 w firmie Burroughs Researches.
Wskazania
Najczęstsze zastosowania medyczne bupropionu to:
* leczenie melancholii średniej do silnej (przy zwróceniu uwagi na tendencje samobójcze pacjenta, które mogą wręcz nasilić się w początkowym okresie terapii (tzw. przewaga napędu nad hamowaniem)),
* leczenie nikotynizmu (wspomożenie podczas rzucania palenia),
* leczenie niektórych dysfunkcyj seksualnych (głównie dysfunkcyj jatrogennych spowodowanych zażywaniem SSRI),
* leczenie ADHD,
* niekiedy stosowany także do leczenia zaburzeń lękowych; jednak działanie typowo anksjolityczne pojawia się zwykle po kilku tygodniach stosowania, będąc poprzedzonym pobudzeniem psychoruchowym mogącym paradoksalnie potęgować lęki.
Dawkowanie
Zwykle stosuje się dawki z zakresu 150 – 300 mg na dobę, z samego rana. Odpowiedź na leczenie jest bardzo indywidualna; niektórzy pacjenci mogą czuć znaczną stymulację już po zaledwie 150 mg, podczas gdy inni mogą słabo odczuwać działanie leku nawet w wysokiej dawce.
Działanie
Bupropion jest inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy i noradrenaliny oraz bardzo słabym serotoniny. Antagonizuje także receptor nikotynowy α3β4 i słabo receptor α4β2[6]. Nie jest inhibitorem MAO.
Pomimo pozytywnego działania dopaminergicznego nie obniża na ogół poziomu prolaktyny. Zwykle zmniejsza potrzebę snu, zwłaszcza na początku terapii. Efekty działania są zauważalne już w pierwszym dniu leczenia, przy czym jest to głównie pobudzenie i niekiedy lekka poprawa nastroju (przypadki umiarkowanej euforii zdarzają się rzadko, głównie po zażyciu pierwszych kilku dawek, i lek ma znikomy potencjał uzależniający). Pełnego efektu klinicznego należy się spodziewać po kilku tygodniach terapii.
Działania uboczne
Bupropion może powodować działania niepożądane charakterystyczne dla innych stymulantów OUN, jednak zazwyczaj są one stosunkowo słabe. Najczęściej donoszono o objawach takich jak:
* nadmierne pobudzenie psychoruchowe,
* utrudnienie/niemożność zaśnięcia,
* lekkie przyspieszenie pulsu i rozszerzenie źrenic,
* zmniejszenie apetytu (mniej wyraźne niż po SSRI),
* suchość w ustach łagodna,
* sporadycznie: uczucie odrealnienia lekkiego do umiarkowanego,
* łatwiejsza skłonność do irytacji,
* uczucie niepokoju, sporadycznie akatyzja,
* zwiększenie libido,
* drgawki (głównie przy stosowaniu wyższych dawek i u predestynowanych do nich pacjentów, np. odstawiających po dłuższym stosowaniu depresanty GABAergiczne takie jak alkohol, benzodiazepiny lub barbiturany) – ryzyko rośnie silnie wraz ze zwiększeniem dawki i jednoczesnym używaniu substancyj obniżających próg drgawkowy (większość stymulantów, tramadol, czasem SSRI lub SNRI),
* inne mniej istotne.
Źródło
Noradrenalina dawała mi mega poczucie pewności siebie. Niestety też bardzo zmienne nastroje, dlatego nie mogę brać niczego co ma noradrenalinę.