wiecie , że zawsze śpię przy zapalonej lampce, bo mam lęk przed ciemnością - nyktofobię.
Teraz już wiemy. Ja mam np. lęk wysokości
Ja mam lęk społeczny. Nie wiem czy kojarzycie.
Ja się panicznie boję pająków i różnego rodzaju owadów.
(14 Sty 2019, Pon 10:49)Xxxyyy napisał(a): [ -> ]tęsknota za ciemnością
(14 Sty 2019, Pon 11:01)Galadriela napisał(a): [ -> ]A ja się dobrze czuję, dopiero gdy słońce zachodzi.
Nie wspominałaś, że jesteś wampirem. Teraz już się nie dziwię, dlaczego nie lubisz czosnku.
I’ll find you and I’ll bite you.
(14 Sty 2019, Pon 11:01)Galadriela napisał(a): [ -> ]A ja się dobrze czuję, dopiero gdy słońce zachodzi.
Mam podobnie, uwielbiam noc i ciemność. Ekran laptopa to zwykle moje jedyne źródło światła w pokoju. A jak kładę się spać, to nawet mimo ciemności muszę zasuwać szczelnie rolety, bo mnie wkurza nawet promyk sztucznego światła zza okna.
Ja się boję własnego cienia..
Gdy byłam młodsza, bardzo bałam się ciemności. Nie mogłam zasnąć bez zapalonej lampki. Na szczęście z wiekiem mi przeszło i teraz ciemność lubię. Nawet czuję się lepiej siedząc w pokoju po ciemku.
Ja do 7-go roku życia w ogóle nie bałem się ciemności, lubiłem ją. Potem pewnej nocy nagle "eksplodował" mi mózg i zaczęła się przygoda z zaburzeniami psychicznym, m.in. pojawił się bardzo silny lęk przed ciemnością. Lęk zaczął stopniowo słabnąć po 13-tym roku życia. Obecnie zazwyczaj nie boję się ciemności, ale gdy przebywam w ciemności, to czasem mam "pśtyki" w głowie tj. nie mam lęku przed ciemnością, nagle "pśtyk" i mam.
ja boję sie spać i przebywać w ciemności tylko, gdy ogólny poziom lęku jest przy górnej granicy wytrzymałości.
Ja miałam największe nasilenie jak brałam udział w wywoływanie duchów, musiałam spać przy lampce zapalonej.
Jak byłam młodsza, bałam się ciemności, przeszło mi, ogólnie zauważyłam że znacznie łatwiej mi się pokonuje lęki przed różnymi rzeczami, a lęk społeczny to nie i albo robię coś na siłę albo na chwilę lęk sp. jest mniej nasiliny to wtedy są miłe momenty.