Stron: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
Jeżeli taki temat już był to bardzo przepraszam.
Czy powiedzieć o tym komuś z poza rodziny? Jaka była reakcja znajomych gdy o tym powiedzieliście? Boję się że po tym zostane odrzucony, lub bedą się śmiać itp., a niektórzy się o mnie martwią jak nie wychodzę z domu ponad 30 dni(wakacje...) : /
Zależy jaki stopień znajomości masz z daną osobą, i czy uważasz że potrafi dotrzymać tajemnicy. Ja powiedziałem swoim kolegom, u jednych otrzymałem większe u innych mniejsze zrozumienie. Wybór należy do Ciebie. Jeśli są prości to nie warto
ja też ostatnio mówie, co prawda zaufanym ludziom, bo nie mam potrzeby rozpowiadac wszystkim na około bo po co
nie będa się śmiac pod warunkiem, że to nie są imbecyle.
Jeszcze nie byłem u psychologa, to sie ciągnie od 3 lat. miałem około miesiąc "przerwy" że było w miare normalnie, myślałem że to normalne, że jestem tylko nieśmiały, aż do niedawna, gdy przeczytałem o FS na wiki...
Zaczekam troche z tym, nie będe ryzykował, zobaczę też co powie psycholog.
jeśli wiesz że możesz im zaufać to tak
ale powiedz w sposób łagodny, nie mów że masz fobie(
) bo to może laika zrazić tylko powolutku, łagodnie że coś tam... wiesz o co chodzi
Coming out? To by mnie zabiło - chociaż przylepienie sobie naklejki 'phobia socialis' wyjaśniłoby kilka spraw i zmusiło do działania.
Tylko że u mnie jest inaczej, nie potrafie wyjść do tych których lubię, od 30 dni nie wyszedłem z domu, nie odbierałem telefonów(które już ucichły) a nie wiem już jak mogę w jakiś inny sposób to wyjaśnić : /
Rodzina jakos zawsze to podejrzewała, a ja sie wypierałam mocno. Pewnego dnia stwierdziłam, ze to modne i fajnie brzmi i zaczełam wszystkim im gadac, ze mam fobie hehe
Jak dzisiejsza młodzież wygląda każdy widzi - wszystko co powiesz może być użyte przeciwko tobie. Nie mówię o tym nikomu oprócz Was i matki, poza tym to chyba wszyscy domyślają się, o co chodzi.
I super, niech zostanie uzyte przeciwko mnie, moga nawet za mna wołac "fobka" w całej mojej wsi hehe
No nie wiem czy tak super... Jak by się wszyscy odemnie odwrócili przez tą fobie to bym popadł w jeszcze większa depresje... Naprawdę nie rozumiem co w tej fobii jest wg Ciebie takie modne...
SzukamMiłości napisał(a):Ja to rozpowiadałem w rodzinie by wkurzac ojca, jak się czerwienił gdy mówiłem ze jestem chory psychicznie hehe, bezcenne.
SM, ty złośliwcu!
(Pogratulaować wysokiego współczynnika szczęścia! Tak trzymaj
! )
U mnie w domu nikt nie wie. Znajomi też nie wiedzą, ale chyba powiem kilku, takim najbliższym
W sumie to od lutego chodze do psychologa i nikt w domu o tym nie wie...Nienajlepsze mam stosunki z rodziną....
Ja powiedziałam trzem osobom!
Pierwsza to moja mama, która stwierdziła, że też tak miała kiedyś ale jej przeszło (nie do końca jej wierzę i nie wiem po co jej to powiedziałam!) Powiedziałam jej przez telefon, potem żałowałam, bo wymuszała ziwerzenia, kiedy się spotkałyśmy!
Druga to koleżanka z pracy... napisałam jej na gg! Niestety, zero zrozumienia z jej strony, niestety
Cały czas twierdzi, że sobie "wkręcam" i wydaje jej się, że zna mnie lepiej, niż ja sama...
Trzecia to mój partner. Najpierw wydrukowałam mu opis choroby z wikipedii, później musiał to trochę "przetrawić"
Potem porozmawialiśmy, alalizując, które objawy mam (lub miałam) i w jakim stopniu... Na szczęście spotkało mnie z jego strony ogromne zrozumienie i wsparcie! Nie żałuję oczywiście, że powiedziałam... inaczej związek nie maił by sensu!
post usunięty przez autora
SzukamMiłości napisał(a):Nie mówiąc tego otwarcie to jest tak jakbyśmy się wstydzili siebie. Nie mówiąc to otoczenie z nami wygrywa. Moim zdaniem droga do poprawy wiedzie miedzy innymi przez otwarte mówienie o swoim problemie.
To zależy, komu mielibyśmy to powiedzieć...Rodzinie? Ok, może zrozumie...Znajomym? Po ich reakcji będziemy mieli się okazje przekonać, czy są warci naszego czasu i naszego zaangażowania w znajomość...Ludziom w pracy/szkole? Nigdy! Zawsze się może znaleźć ktoś, kto wykorzysta nasze słabości i swoją wiedzę o nas przeciwko nam...
@
LostSoul
A skąd wiesz że ten znajomy nie powie komuś innemu aż wszyscy się dowiedzą?
Teraz będe szedł do 1 liceum, wszyscy ludzie będą nowi a to, że będą wiedzieć że mam fobie, raczej mi nie pomoże...
Ehh już się boje 1 września : /
lostsoul napisał(a):Po ich reakcji będziemy mieli się okazje przekonać, czy są warci naszego czasu i naszego zaangażowania w znajomość...Ludziom w pracy/szkole? Nigdy! Zawsze się może znaleźć ktoś, kto wykorzysta nasze słabości i swoją wiedzę o nas przeciwko nam...
Dokładnie Lostsoul! Myślę, że warto powiedzieć tym, na których nam zależy i zorientować się czy w pełni nas akceptują... Przecież fobia to część nas... jak wcześniej pięknie ujął to SM:
SzukamMiłości napisał(a):Nie mówiąc tego otwarcie to jest tak jakbyśmy się wstydzili siebie.
Colis napisał(a):@LostSoul
A skąd wiesz że ten znajomy nie powie komuś innemu aż wszyscy się dowiedzą?
/
Bardzo słuszna uwaga...myślę że to trzeba wyczuć i nie być za bardzo ufnym do ludzi...
Ja powiedziałbym najbliższej rodzienia i przyjaciołom (tylko takim prawdziwym). Wyrzucanie tego na zewnątrz nie jest chyba najlepszym pomysłem, bo ludzie są tępi i pewnie nie zrozumieją. A jak się wyleczysz, to nikt Ci nie będzie tego wspominał ;].
Stron: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
