Gollum napisał(a):Edarpi, z tym rzucaniem się pod koła to ja też tak czasem mam, kiedy czeka mnie stresująca sytuacja, z tym, że ogólnie mechanizm jest inny, bo
mnie to przynosi ulgę i raczej mam pewność, że tego nie zrobię. Natomiast wydaje mi się, że w Twoim przypadku to mogą być natręctwa.

.

Tak masz rację, że to natręctwa. Dziwi mnie jednak, że mój lekarz psychiatra, nie chce przepisać mi jakiegoś leku antypsychotycznego. Zmienił mi fevarin na paroksetynę + zomiren i ketrel. Ale ketrel w małej dawce.

Cały czas miałem w kuchni Pokemona.
Przyszedł wujek i go złapał, ale był tam cały czas.
Patrzył, jak się masturśpię.
Pół niedźwiedź.
Pół słonik.
A jeśli jest tam znów?

Musisz napisać skargę do Nintendo.

Jak będą w moim ogródku, to bilety za wstęp będę kasować. Na cukierki może się uzbiera.

Miewam halucynacje i omamy słuchowe, szczególnie w okresach wzmożonej aktywności intelektualnej, gdy mózg zaczyna się w pewien sposób przygrzewać. Dochodzi do tego jeszcze depersonalizacja i derealizacja. Panie pobłogosław haloperdiol i relanium! Wszystko można wyciszyć i przespać.

Ja mam jedynie derealizację/depersonalizację. Nie słyszę głosów.

Nie wiem czy dobry temat. Ale nieraz zdarza mi się krzyczeć przez sen, panicznie się boję, chce się uwolnić ( ale nie pamiętam , nie wiem od czego) i kilka razy mówili mi ,że krzyczę przez sen. Ale nikt nigdy do mnie nie podszedł i mnie nie ocknął.
Drugi raz to było fest dziwne - spałam i nagle nie mogę się obudzić, coś mnie trzyma, dostałam jakby coś...nie wiem...padaczka przez sen? Chciałam się uwolnić, ale nie mogłam , a jednocześnie było to dla mnie przyjemne uczucie. Dziwne wiem
A co do głosów? To nie wiem czy to w mojej wyobraźni sie tworzy czy jak. Ale jakieś szumy nieraz słyszę, piski. I często muzykę. Nieraz u+ piosenka "gra" i nie idzie wyłączyć.

mialas paraliz senny poczytaj o tym tez to mam czasami, tez mam czesto zle sny o opetaniu, itp...

Dziękuje bardzo za pomoc

Jeden raz miałem naprawde przerażające halucynacje. Wziąłem trzeci raz w ciągu jednego dnia MDMA. Mój układ nerwowy musiał się przegrzac. Gdy się skończyło zaczął się horror który trwał wiele godzin . Wszędzie były robaki. Chodziły po moim ciele. Widziałem jak pulsuja pod moją skórą. Były w mojej pościeli. Fragmenty mojej kołdry były odcietymi martwymi głowami. Na szczęście zdawalem sobie sprawę z tego ze to halucynacje. I nawet tak strasznie się nie bałem. Bardziej się boje jak to wspominam niż wtedy. Robaki wracały przez parę następnych dni gdy kladlem się do łóżka. Bałem się ze zepsulem sobie mózg. Na szczęście minęło I nie wróciło.

Nie miałem nigdy żadnych halucynacji. Miewam tylko fałszywe doznania umysłu, sporadycznie miewałem od 7-go roku życia, a częściej od 13-go roku życia.

Interesuje mnie temat paraliżu sennego... Ludzie po przebudzeniu nie mogą się ruszyć i widzą czarną postać stojącą nad nimi... Skoro to są halucynacje to powinni widzieć różne rożniste rzeczy jakie tylko im mózg podsunie... Ale tak nie jest... Ludzie podczas paraliżu widzą tylko jedno... Czarną postać... Interesujące...

Ja miałem paraliże kilkadziesiąt razy w życiu i nikogo nie widziałem. Może właśnie jak już to miałem psychodelę przed sobą.

W czasach słowiańskich określano tą osobę co siada jako zmorę. Albo potwora podobnego do demona albo jakąś wiedźmę. Teraz często się zdarza, że ludzie widzą np. kosmitę podobnego do demona, więc widać ze w zależności od tła kulturowego można zobaczyć coś nieco inaczej.

(12 Lut 2018, Pon 18:04)Diux napisał(a): Interesuje mnie temat paraliżu sennego... Ludzie po przebudzeniu nie mogą się ruszyć i widzą czarną postać stojącą nad nimi... Skoro to są halucynacje to powinni widzieć różne rożniste rzeczy jakie tylko im mózg podsunie... Ale tak nie jest... Ludzie podczas paraliżu widzą tylko jedno... Czarną postać... Interesujące...

Po pierwsze, to nie są halucynacje. Nie wiem czy to hipnagogia, czy jest na to jeszcze odrębna nazwa, ale halucynacje są stanem psychopatologicznym, a paraliż senny jest naturalny. Po drugie, nieprawdą jest, że ludzie widzą tylko jedno. Widzi się różne rzeczy, a czasem nic się nie widzi.

EDIT: Przepraszam, Wikipedia nazywa to jednak halucynacjami. Chyba, że ktoś się pomylił (nie wiem czy można nazywać halucynacjami cokolwiek związanego ze snem). Sorka za wprowadzanie w błąd

(12 Lut 2018, Pon 18:04)Diux napisał(a): Interesuje mnie temat paraliżu sennego... Ludzie po przebudzeniu nie mogą się ruszyć i widzą czarną postać stojącą nad nimi... Skoro to są halucynacje to powinni widzieć różne rożniste rzeczy jakie tylko im mózg podsunie... Ale tak nie jest... Ludzie podczas paraliżu widzą tylko jedno... Czarną postać... Interesujące...

Doświadczyłem paraliżu przysennego i niczego nie widziałem. Jedynie słyszałem szepty o nieprzyjemnej treści i czułem zaciskające się na mnie pasy, albo sznury. W sumie dość interesujące doświadczenie 

Ja ją widziałem.

(12 Lut 2018, Pon 18:53)klocek napisał(a): Ja ją widziałem.

Też widziałem strzygę Często też budzę się około 3:00 w nocy i w momencie przebudzenia (odzyskiwania świadomości) słyszę szepty do ucha, które szybko ustają...

Plus z tego wszystkiego jest taki że jak się obudzę w nocy to nie muszę nawet patrzeć na zegarek bo doskonale wiem która godzina... xD 2:50-3:10

Może powinienem zacząć praktykować OBE... W końcu bym dopadł tego ch..a co mnie budzi...

(12 Lut 2018, Pon 19:11)Diux napisał(a): słyszę szepty do ucha, które szybko ustają...

Mówią coś konkretnego?

Praktykowałem OOBE wiele lat, ale w końcu zarzuciłem, bo wymaga zbyt wielkiej dyscypliny.

(12 Lut 2018, Pon 21:17)klocek napisał(a): Mówią coś konkretnego?

Praktykowałem OOBE wiele lat, ale w końcu zarzuciłem, bo wymaga zbyt wielkiej dyscypliny.

Nic konkretnego... Jakiś męski głos...

Serio udało ci się wyjść do astrala?

(12 Lut 2018, Pon 21:38)Diux napisał(a):

(12 Lut 2018, Pon 21:17)klocek napisał(a): Mówią coś konkretnego?

Praktykowałem OOBE wiele lat, ale w końcu zarzuciłem, bo wymaga zbyt wielkiej dyscypliny.

Nic konkretnego... Jakiś męski głos...

Serio udało ci się wyjść do astrala?

Tak. Na ogół mam problem ze wzrokiem, tzn. nic nie widzę albo obraz jest bezsensowny. Po tym odróżniam OOBE od LD. Chociaż miałem wiele niesamowitych wyjść, to najczęściej trwały one góra kilkanaście sekund.

Ale już mi się nie chce. Czasem jeszcze zdarzy mi się spontaniczne wyjście, przy czym najczęściej nawet nie opuszczam miejsca, gdzie śpię. To jednak wymaga odwagi w dosłownym sensie. Wyjście wymaga przełamania strachu. Coś jakby skakać z dachu. Nie mam już ochoty się przełamywać, kiedy po prostu chcę się wyspać .

@klocek

Podobno OOBE jest dosyć częstym zjawiskiem. Ludzie wychodzą z ciała nieświadomie np. podczas przekręcania się na drugi bok w czasie snu... Przekręca się tylko duch, a ciało fizyczne nie zmienia pozycji... Kto wie.. może mi też się to kiedyś zdarzyło..

@Diux Ty to tak na serio teraz?

(13 Lut 2018, Wto 16:08)Shiro napisał(a): @Diux Ty to tak na serio teraz?

Pewnie że tak... Nie wierzysz w czary mary?

To jak zaśniesz w samolocie to masz przewalone w takim razie

To dlatego bolą mnie plecy chyba