Proxi napisał(a):Ja też odbierałem papiery w wakacje, ale miałem to szczęście, że akurat było coś w stylu zebrania i były wszystkie potrzebne osoby, bo oprócz bibliotekarki musisz zdobyć jeszcze (jak dobrze pamiętam) podpis wychowawcy i pielęgniarki.

Nie wiem zbytnio jak to wygląda, ale skoro będziesz chciał iść do innej szkoły to lepiej załatwić to wcześniej, przed rozpoczęciem roku, mi wystarczyło świadectwo z niezaliczonego roku (świadectwo możesz odebrać bez obiegówki), dopiero później przyniosłem resztę potrzebnych papierów do zapisania się, tyle, że to była szkoła zaoczna. No i zależy do której klasy masz zamiar przejść, jeżeli zaczynasz od pierwszej to z pewnością będzie Cie obowiązywała standardowa procedura rekrutacji. Ale ja nie znam się, to tylko moje domysły.

Cytat:ta szkoła to jak Dawid dla Goliata

Cytat:ta szkoła to jak Dawid dla Goliata

iLLusory napisał(a):Załatwiłbyś to koncertowo właśnie poprzez napisanie książki.

psychoszczescie napisał(a):Przedstawilam prezentacje przed grupą.

nemezja napisał(a):Jak w temacie. Piszcie proszę o waszych zwycięstwach z FS. Otworzyłam ten temat bo niestety mało pozytywnych myśli i opisanych zdarzeń na forum. Wiem, że nasze zwycięstwa dla "normalnych" ludzi są śmieszne, ale mnie osobiście pocieszają i dają nadzieję, że nie wszystko stracone.

Moja wczorajsza historia. Rano wstałam z tętnem 120 i myślami, że nie dam rady, zostałam zaproszona na wielką imprezę gdzie było masę ludzi.
Gdy sobie pomyślałam o jedzeniu w restauracji i trzęsących sie rękach i głowie (moja chyba największa fobia) to myślałam, że nie dam rady.
Najpierw pochodziłam po sklepach, żeby się oswoić z ludem:-)
Przed wejściem do restauracji, myślałam że padnę. Jednak gdy weszłam poczułam taką złość i sobie w duchu klnęłam, byłam w środku strasznie wkurzona i to mi pomogło. Czy taka złość i chyba już niemoc też Wam kiedyś pomogła? Zjadłam normalnie, oczywiście nie wytrzymałam do końca bo jakiemu fobikowi chce się słuchać bzdur o wspaniałym życiu więcej jak trzy godz?? Dodam, że nie leczę się i nie biorę żadnych leków.
Czekam na Wasze historie- na coś pozytywnego :-)

Zmieniłam nazwę tematu na bardziej zrozumiałą i przykleiłam temat

Sugar

Mar napisał(a):To mój pierwszy post i przyznam że jest mi bardzo ciężko go pisać.Mam 16 lat i zerwałam szkołę a mianowicie 1 klasę liceum gdyż nie wytrzymałam stresu.Świadomość że moja rodzina się na mnie zawiodła pogłębiła mój i tak już kiepski stan :-( .Ale do końca się nie poddałam.Chyba, bo nie wiem czy to co robię jest jakimś wyczynem .Wyjść z domu nie mogę bo to za dużo jak dla mnie więc zaczęłam grać w darmową grę na internecie.Tworzę tam zoo a częścią tej gry jest pomaganie znajomym w ich własnym zoo, do tego musiałam ich zaprosić a było to dla mnie bardzo trudne, więc to chyba jakiś mały sukces prawda? aha jeszcze mama zapisała mnie do psychologa na lipiec i mam zamiar tam pójść (wiele razy tak sobie mówiłam ale w dniu,w którym miałam pójść mówiłam mamie że bardzo źle się czuje i nie mogę iść) i myślę że to zrobię bo mam dosyć ciągłego siedzenia w domu a robię to już prawie rok.