(06 Lis 2017, Pon 12:29)sokoke napisał(a): Tylko przy moim narzeczonym.

(06 Lis 2017, Pon 23:11)chory na nieśmiałość napisał(a): Najbardziej legendarne osoby forum:
1. Zas
2. Znajoma Zasia ze studiów

Ja zdecydowanie przy nikim i nie przypominam sobie czasów od podstawówki, żeby była taka osoba. Byli jacyś znajomi, ale nigdy takich osób

(06 Lis 2017, Pon 23:39)smutna00 napisał(a):

(06 Lis 2017, Pon 23:11)chory na nieśmiałość napisał(a): Ja zdecydowanie przy nikim i nie przypominam sobie czasów od podstawówki, żeby była taka osoba. Byli jacyś znajomi, ale nigdy takich osób

Czyli nie ma takiej osoby przy której nie czujesz się skrępowany, zawstydzony?

(04 Lis 2017, Sob 15:04)ita naji napisał(a): KA_☕☕☕_WA, fakapy społeczne to moja "najmocnejsza" strona   jestem tak nieobyta w komunikacji z ludźmi, że to aż razi, dziś miałam kolejny tego przykład, ale z drugiej strony sporo ludzi po prostu pieprzy zakładając swoje maski i wchodzi w jakieś odgrzewane jak kotlety role, że nawet nie mam ochoty się wtedy w ogóle odzywać, bo sama bym musiała w jakąś znowu wejść(a postanowiłam z tym skończyć) , zazwyczaj z mojej strony kończy się to milczeniem, a druga osoba jest zbita z tropu suma summarum to ja wychodzę na dziwaka

(04 Lis 2017, Sob 1:05)Lonely Boy napisał(a):

(02 Lis 2017, Czw 17:36)Shiro napisał(a):

(02 Lis 2017, Czw 17:23)Lonely Boy napisał(a): Wolnym może być człowiek tylko przy samym sobie.

A przy osobie, którą się bezgranicznie kocha?

Zakładam że wtedy można być szczęśliwym,ale wolnym?Moim zdaniem nie,ale mówię o sobie.Każde towarzystwo ogranicza i zniewala.Oczywiście taka ukochana osoba zniewala w mniejszym stopniu,ale jednak zniewala.
Pzdr.

(06 Lis 2017, Pon 23:11)chory na nieśmiałość napisał(a): Najbardziej legendarne osoby forum:
1. Zas
2. Znajoma Zasia ze studiów

(31 Gru 2017, Nie 17:23)Aga napisał(a): siostra, rodzice, mój kot : P

Niedawno poznałam chłopaka, przy którym od samego początku czułam się bardzo swobodnie i uwielbiam spędzać z nim czas. To raczej zasługa jego charakteru, takie totalne przeciwieństwo mnie: otwarty, wygadany, nieprzejmujący się innymi, zawsze pełno go wszędzie, bardzo towarzyski, ale nie jest męczący jednocześnie. 

Mam też bardzo małą garstkę innych znajomych przy których nie muszę udawać.

Ale i tak nie potrafię rozmawiać o swoich problemach i większych sprawach z tymi ludźmi, wtedy raczej zostaje tylko internet.

(31 Gru 2017, Nie 17:23)Aga napisał(a): siostra, rodzice, mój kot : P

Niedawno poznałam chłopaka, przy którym od samego początku czułam się bardzo swobodnie i uwielbiam spędzać z nim czas. To raczej zasługa jego charakteru, takie totalne przeciwieństwo mnie: otwarty, wygadany, nieprzejmujący się innymi, zawsze pełno go wszędzie, bardzo towarzyski, ale nie jest męczący jednocześnie. 

Mam też bardzo małą garstkę innych znajomych przy których nie muszę udawać.

Ale i tak nie potrafię rozmawiać o swoich problemach i większych sprawach z tymi ludźmi, wtedy raczej zostaje tylko internet.

(31 Gru 2017, Nie 17:25)smutna00 napisał(a): A co rozumiesz pod tym "bycie sobą"?

(31 Gru 2017, Nie 17:26)adam87 napisał(a): To fajnie, przynajmniej nie jesteś sama

(31 Gru 2017, Nie 17:50)Rin napisał(a): Przy wszystkich jestem sobą, bo w końcu nikogo nie udaję. Nie mogę jednak powiedzieć, że to oznacza, że jest ktoś przy kim czuję się w pełni dobrze, swobodnie, nie krępuję się itd. Nie ma takiej osoby. Mogę jedynie powiedzieć, że mam tak w jakimś stopniu przy rodzicach. Ale to też zależy dużo od sytuacji. Nie mam żadnej innej osoby, która byłaby ze mną na tyle blisko, aby można było powiedzieć, że czuję się na tyle dobrze w czyimś towarzystwie, aby zaczął zmniejszać się dystans i wraz z nim dyskomfort, zakłopotanie, obawy itp. W pełni swobodnie, dobrze czuje się jedynie przy sobie. Z ludźmi zawsze jest jakiś zgrzyt.

(31 Gru 2017, Nie 17:36)Aga napisał(a):

(31 Gru 2017, Nie 17:25)smutna00 napisał(a): A co rozumiesz pod tym "bycie sobą"?

Nie czuję się dziwnie jak mało mówię, nie stresuję się, nie zastanawiam się co mam zaraz zrobić/ jak się zachować, nie mam pustki w głowie, nie muszę być idealna, nie próbuję udawać kogoś kim nie jestem... Po prostu czuję się swobodnie.

---

(31 Gru 2017, Nie 17:26)adam87 napisał(a): To fajnie, przynajmniej nie jesteś sama

To nie tak, ze mam masę znajomych i non stop z nimi wychodzę, i nie czuję się samotna...

Siostra mieszka za granicą, rodzice to rodzice i tak w innym mieście.
Z kolegą i tak rzadko się spotykam, a ostatnio kontakt coś się urywa, ale próbuje to naprawić : /
A ta mała garstka to tylko trzy koleżanki, które mieszkają kilka godzin jazdy ode mnie, widuję je raz/dwa razy do roku...

Ale żeby gdzieś wyjść, cokolwiek porobić to już nie mam z kim i większość wieczorów spędzam w mieszkaniu
I może czuję się przy nich swobodnie, ale brakuje mi osoby z którą bym otwarcie o wszystkim porozmawiała...