Cytat: Kryteria diagnostyczne DSM-IV [edytuj]

1. idee odniesienia (ideas of reference) [1] z wyłączeniem złudzeń odniesienia (delusions of reference) [2]
2. dziwne wierzenia lub myślenie magiczne, które wpływają na zachowanie i są niezgodne z normami danej kultury (np. zabobony, wiara w jasnowidztwo, a w wypadku dzieci i nastolatków dziwaczne fantazje i zainteresowania)
3. niezwykłe doświadczenia zmysłowe, z uwzględnieniem złudzeń fizjologicznych
4. dziwne myślenie i mowa (np. niejasne, szczegółowe, metaforyczne, kunsztowne lub stereotypowe)
5. podejrzliwość lub paranoidalne poglądy (paranoid ideation)
6. niewłaściwy afekt (inappropriate affect) [3] lub ograniczony afekt (constricted affect) [4]
7. zachowanie lub wygląd, które są dziwne, ekscentryczne albo osobliwe
8. brak bliskich przyjaciół lub powierników innych niż krewni pierwszego stopnia
9. nadmierny lęk społeczny, który nie znika wraz z zacieśnianiem znajomości i kojarzy się raczej z paranoicznymi lękami, niż z negatywnymi sądami na swój temat

Cytat:Spełnione ogólne kryteria diagnostyczne zaburzeń osobowości (F60), i dodatkowo co najmniej cztery z następujących:

1. stałe napięcie i niepokój,
2. poczucie nieatrakcyjności indywidualnej,
3. koncentracja na krytyce,
4. niechęć do wchodzenia w związki,
5. ograniczony styl życia – zapewnianie sobie fizycznego bezpieczeństwa,
6. unikanie kontaktów społecznych z obawy przed krytyką, nieakceptacją, odrzuceniem.

Cytat:W odróżnieniu od osobowości schizoidalnej i osobowości schizotypowej, w przypadku osobowości unikającej przeżywane jest cierpienie z powodu braku umiejętności wiązania się z innymi ludźmi i wycofywania się.

Osoby dotknięte tym zaburzeniem wykazują chroniczną postawę unikającą wobec ludzi, ryzykownych sytuacji i wyzwań, popadają w społeczną izolację. Wynika to z nadmiernej wrażliwości, zwłaszcza z nieradzenia sobie z przejawami odrzucenia, upokorzenia lub poczuciem wstydu. Unikanie związków z innymi ludźmi jest konsekwencją przewidywania, że zostanie się upokorzonym lub odrzuconym; jedynie przejawy bezwarunkowej akceptacji umożliwiają nawiązanie bliższych relacji interpersonalnych.

W przeżywaniu na pierwszy plan mogą wysuwać się objawy depresji, lęku, fobii (szczególnie fobii społecznej - niektórzy znawcy określają osobowość unikającą wręcz jako skrajny przypadek tej fobii), a także gniewu, który wynika z niepowodzeń w relacjach społecznych. Zachowania podobne do przejawów osobowości unikającej spotyka się u dzieci (zespół unikania), czasami rozwój osobowości prowadzi jednak do utrwalenia cech osobowości o analogicznej formie, co w słabszym nasileniu należy traktować jako typ, a nie zaburzenie osobowości.

Osoby z zaburzeniem osobowości unikającej mogą nie zdawać sobie sprawy co jest rzeczywistym źródłem ich zahamowań. Mogą też wydawać się pozornie oziębłe emocjonalnie, ponieważ boją się okazać swoje uczucia.

nocomments napisał(a):Tak, wszystko się zgadza w 100%. Mam osobowość unikającą. Do teraz traktowałem to jako "część" FS, ale teraz stwierdziłem, że OU do mnie pasuje w 100%. W sumie to mam OU+FS+dystymia. Nie wiem, czy iść do psychiatry... Przeczuwam, że i tak najmocniejsze leki mi i tak nie pomogą, bo po prostu taki już jestem...

Cytat:1.stałe napięcie i niepokój,
2.poczucie nieatrakcyjności indywidualnej,
3.koncentracja na krytyce,
4.niechęć do wchodzenia w związki,
5.ograniczony styl życia – zapewnianie sobie fizycznego bezpieczeństwa,
6.unikanie kontaktów społecznych z obawy przed krytyką, brakiem akceptacji, odrzuceniem.

Cytat:1.unikanie działalności zawodowej, która wymaga znaczących kontaktów interpersonalnych, spowodowane obawami przed krytyką, dezaprobatą lub odrzuceniem,
2.niechęć do wiązania się z innymi ludźmi, z wyjątkiem niektórych lubianych osób,
3.powściągliwość w związkach intymnych spowodowana obawą przed zostaniem zawstydzonym lub wykpionym,
4.zaabsorbowanie krytyką lub odrzuceniem w sytuacjach społecznych,
5.powstrzymywanie się przed wchodzeniem w nowe relacje interpersonalne z powodu poczucia niedopasowania (ang. feelings of inadequacy),
6.postrzeganie siebie jako społecznie niekompetentnego, niepociągającego lub gorszego od innych,
7.niezwykła niechęć do podejmowania osobistego ryzyka lub do angażowania się w jakiekolwiek nowe działania, ponieważ mogą one okazać się kłopotliwe.

mc napisał(a):Wg. mnie jesteśmy na tyle zdrowi, na ile zdrowi się czujemy.