(24 Lis 2018, Sob 22:59)alette napisał(a): Witaj Introwertyczka, jest tak jak piszesz, z tym uzależnieniem i przymusem brania leku. Na razie napisałam tylko do jednego znanego ośrodka, leczenie jest na NFZ i specjalista od uzależnień odpisał mi, że mam zapytać swojego psychiatrę: czy wymagam leczenia fobii społecznej czy leczenia z uzależnienia? Mój psychiatra nie potrafi mi odpowiedzieć na to pytanie. Może warto napisać do pozostałych ośrodków, w których leczy się uzależnienie od benzodiazepin, m.in.. I zobaczyć, co mi odpiszą. Ciężko mi znaleźć psychoterapeutę od uzależnień od benzodiazepin, który, byłby jednocześnie psychoterapeutą "leczącym" fobię społeczną. Nie znalazłam jeszcze takiego.. Co do tych alternatyw... hmm, nie potrafię się zdecydować, co teraz zrobić? :



1. Iść na odwyk do szpitala (tylko jakiego? Prywatnego, czy na NFZ? ) - tak zalecono mi przy wypisie z Mosznej w 2013 r- i tam, w takim ośrodku w ciągu 6 tygodni!! ledwie przejść przez piekło detoksykacji, i później podjąć regularną psychoterapię kompleksową?

2. Odstawiać te 4-5 mg/dobę w domu, tak jak to robię od kilku miesięcy? Rozważam, czy odstawiać to paskudztwo dalej samej... I tutaj mam znowu wątpliwości, czy odstawiać te 4-5 mg, i brać raz w tyg. 5 mg relanium? Czy posłuchać psychiatry i zacząć zażywać Wenlafaksynę? Czy zażywać dodatkowo Amizepin, który kiedyś brałam przez krótki czas? Doktor nie mówi mi: Proszę brać to, to i to. Bez dyskusji. Zgadza się na moje pomysły ( za wyjątkiem wenlafaksyny, proponuje mi ją natrętnie) Mam wrażenie, że sam chyba nie wie, co dalej ze mną zrobić.... Więc już nie wiem, co mam robić, tzn., co brać odstawiając alprazolam w domu, by odstawienie nie było takie ciężkie, a szczególnie poranki... Wg Dr Basińskiej odstawianie benzodiazepin samemu w domu, wg indywidualnego programu odstawiania, jest obarczone ogromnym ryzykiem... Ona co innego mówi w wywiadach do gazet, co innego można poczytać w naukowych opracowaniach o odstawianiu benzodiazepin, a w praktyce w IPIN w Warszawie totalnie jest inaczej na odwyku. Czytaj : porażka. Żeby szaf nie było nawet starych ale czystych! Zatkane prysznice, przepełniane sale, brak możliwości korzystania z siłowni, wychodzenia na spacer na obszarze ośrodka - porażka... To zapraszam nerwicowców tutaj:

• Kwas walproinowy vs placebo - może zwiększać szansę na odstawienie benzo (I), ale nie pomaga przy redukcji lęku (II).
  
• Karbamazepina vs placebo - raczej nie pomaga przy odstawieniu, choć być może przy lęku.
  
• Lit vs placebo - raczej nie pomaga.
  
• Pregabalina vs placebo - może pomagać, ale przy redukcji symptomów odstawiennych i lęku.
  
• Kaptodiam vs placebo - może pomagać przy redukcji symptomów odstawiennych i lęku.
  
• Paroksetyna vs placebo + brak interwencji - może pomagać przy redukcji symptomów odstawiennych i lęku.
  
• TCA vs placebo - mogą zwiększać szansę na odstawienie benzo długoterminowo.
  
• Alpidem vs placebo - raczej szkodzi.
  
• Buspiron vs placebo - brak efektu.
  
• Flumazenil vs placebo - może pomagać przy redukcji symptomów odstawiennych i lęku.
  
• Progesteron vs placebo - raczej nie pomaga; może przeszkadzać przy redukcji efektów ubocznych.
  
• Propranolol vs placebo - brak efektu.
  
• Asparaginian magnezu vs placebo - może przeszkadzać.
  
• Substancje homeopatyczne - brak efektu.
  

1. Nie wszystkie badania mierzyły te same efekty np. niektóre skupiały się tylko na zwiększeniu szansy na odstawienie benzo, ale nie na redukcji symptomów odstawiennych (więcej w oryginalnym tekście).
   
2. Większość wyników zostało sklasyfikowane jako dowody słabej lub bardzo jakości metodologicznej (czytaj: mało badań, ryzyko biasu, problemy z pomiarem). To że dowody są słabej jakości nie oznacza, że badania były przeprowadzane przez pięciolatka na rybkach akwariowych - np. prawie wszystkie miałby grupę kontrolną z placebo. Oznacza to jednak, że wyniki są niepewne i na ich podstawie nie można rekomendować któregoś z leków jako najlepszego czy nawet wskazanego. Choć przy braku alternatywy, nawet dowód o słabej jakości może dać wystarczający powód, by spróbować.
   
3. Mało który lek pomaga bezpośrednio poprzez zwiększenie szansy na odstawienie benzo (być może tylko kwas walproinowy i niektóre TCA).  Część z badanych leków może redukować przykre skutki odstawienia i/lub lęk, co potencjalnie może pomóc pośrednio.
   

• CBT + stopniowe odstawiane vs samo stopniowe odstawiane - psychoterapia pomaga, ale z czasem efekt jest coraz mniej widoczny. Dowody średniej jakości.
  
• CBT bez stopniowego odstawiania vs typowe leczenie - brak różnic.
  
• Dialog motywujący Millera - nie jest jasne czy jest lepsze od typowego leczenia.
  
• Techniki relaksacyjne - z czasem mogą dawać lepsze efekty od typowego leczenia.
  
• Ustrukturyzowane doradztwo lekarza ogólnego (internisty) - po czasie wychodzi na jaw, że daje lepsze efekty niż typowe podejście.
  
• Inne typy interwencji jak 12 kroków, grupy wsparcia, terapia rodzinna i par, podejście psychodynamiczne, terapia wspierająco-ekspresywna, doradztwo nie weszły do analiz ponieważ nie było odpowiednich badań lub cechowały się brakami/różnicami metodologicznymi uniemożliwiającymi porównania skuteczności.
  

• Najlepsze wydaje się być stopniowe schodzenie z dawki; nie ma zgody jak długo powinno trwać, ale dla większości pacjentów zaleca się 8-12 tygodni, nie dłużej jak pół roku. Generalnie zalecane jest podejście elastyczne pod pacjenta. Lepiej, żeby schodzenie nie trwało jednak zbyt długo, bo zwiększa się ryzyko przerwania leczenia.
  
• Przy stopniowym schodzeniu z dawki 2/3 pacjentów osiąga cel. Trwanie przy minimalnej dawce jest niewskazane, bo zwiększa się ryzyko powrotu do punktu wyjścia.
  
• Należy zastanowić się czy w wypadku pacjentów, którzy wielokrotnie wracali do uzależnienia, nie lepsze będzie kontynuowanie przepisywania benzodiazepin, przy jednoczesnym stałym monitorowaniu chronicznych skutków ubocznych.
  
• Najłatwiej jest na początku, wraz ze zmniejszaniem dawki symptomy odstawienia mogą się nasilać. W razie potrzeby obniżanie dawki nie musi być regularne.
  
• W ciężkich przypadkach można spróbować zastąpić pierwotną benzodiazepinę, inną o dłuższym okresie półtrwania (np. diazepam), ale trudno powiedzieć czy to przyniesie korzyść. Poza tym, zazwyczaj potrzeba dużej dawki, żeby "dorównać" pierwotnej substancji.
  
• Dodatek innych leków:
  • hydroksyzyna - trudno powiedzieć
    
  • fenobarbital - używany w USA, ale raczej nie lepszy niż diazepam
    
  • paroksetyna - może zwiększać ryzyko rezygnacji
    
  • reszta - patrz akapit Leki
    
• Psychoterapia grupowa może służyć jako forma wsparcia, a CBT wspomóc redukowanie dawek.
  
• Interwencje edukacyjne i motywujące dopasowane do pacjenta pomagają nawet u chronicznie uzależnionych.
  
• Prawdopodobnie dobrze jest łączyć różne typy interwencji.
  

(25 Lis 2018, Nie 12:42)kanli napisał(a): Polecam taki naturalny lek przeciwlękowy Kava Kava, produkowany np. przez Haya Labs.
Działa podobnie do benzo tylko słabiej, ale ułatwi odstawienie i jest stosunkowo nieszkodliwy w stosunku do benzo i ogólnie psychotropów.

Cytat:Asparaginian magnezu vs placebo - może przeszkadzać. Dowody o bardzo słabej jakości.

(29 Gru 2018, Sob 17:33)julles napisał(a): Czy lęki przepisane przez doktora mają szansę zniwelować skutki uboczne zmniejszenia dawki benzo?

(04 Sty 2019, Pią 19:36)tomde878 napisał(a): Mnie chyba nie uzależniło to cholerstwo

(04 Sty 2019, Pią 20:55)Żółwik napisał(a):

(04 Sty 2019, Pią 19:36)tomde878 napisał(a): Mnie chyba nie uzależniło to cholerstwo

Cholerstwo cholerstwem, ale czasem się przydaje.