+- PhobiaSocialis.pl (https://www.phobiasocialis.pl)
+-- Dział: Pomoc (https://www.phobiasocialis.pl/forum-3.html)
+--- Dział: Inne wątki związane z wychodzeniem z nieśmiałości i leczeniem fobii (https://www.phobiasocialis.pl/forum-47.html)
+--- Wątek: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących (/thread-14660.html)
moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - whitepigeon - 21 Mar 2016
Re: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - FS250 - 21 Mar 2016
Re: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - whitepigeon - 21 Mar 2016
Re: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - FS250 - 21 Mar 2016
Re: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - Judas - 21 Mar 2016
Re: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - RedIsABeautiful - 21 Mar 2016
Re: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - whitepigeon - 21 Mar 2016
Re: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - Judas - 22 Mar 2016
Re: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - whitepigeon - 22 Mar 2016
Re: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - BlankAvatar - 23 Mar 2016
Re: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - Zasió - 23 Mar 2016
Re: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - BlankAvatar - 23 Mar 2016
RE: - PannaJoanna - 05 Cze 2017
Chociaż jestem ateistką i nigdy w swoim życiu nie wierzyłam w istnienie Boga/demonów, to przyznaję w pewnym aspekcie rację whitepigeon: wydaje mi się, że jako ludzie jesteśmy strasznie zaabsorbowani swoimi myślami, które powodują różne uczucia (lęki, poczucie winy, poczucie beznadziei, złość; oczywiście też radość, miłość, ekstaza itd..
). Myśli powodują uczucia, chociaż często nie mają za bardzo podstaw w rzeczywistości. Dobrym przykładem jest fobia społeczna - owszem, zawsze rozwija się z jakiegoś powodu, ale później odzywa się niczym zepsuty alarm w niemal każdej interakcji z drugim człowiekiem. To jak zepsuty system wczesnego ostrzegania przed niebezpieczeństwem, który włącza się, choć niebezpieczeństwa nie ma. Dla mnie jako ateistki taką pomocną zmianą, "zwróceniem się do Boga", jest zwrócenie się na rzeczywistość - zamiast tkwienie w swojej głowie i nakręcanie się myślami. Istnieje tylko rzeczywistość, a nie to, co w głowie. Myśli to tylko myśli. Nie trzeba na nie reagować. Czuję teraz ogromną ulgę, choć wciąż pracuję nad zastąpieniem nawyków lękowych. Jest coraz lepiej.
Być może to, co jedni nazywają Bogiem, w jakiś sposób związane jest z byciem w rzeczywistości tu i teraz?
RE: moje wyjście z choroby oraz rady dla cierpiących - Kris 66 - 20 Sie 2017
Potwierdzam z absolutnym przekonaniem,ten człowiek Whitepigeon mówi prawdę. Zobaczyłem jak sformułowany jest tytuł,zacząłem czytać wiedząc że padnie słowo Bóg. Moje doświadczenia są b podobne.