sosen_ napisał(a):Witam!

Chciałem się dowiedzieć czy macie tak samo jak ja.

Chodzi o to, że od początku od kiedy chodzę od psychiatry nie mogę się z nią dogadać Tzn. postawiła mi dobrą diagnozę no i niby mnie na to leczy ale chodzi mi o samą rozmowę z nią. Zawsze jestem tak zestresowany, że nie wiem co mówię. W drodze do niej wymyślam sobie co jej powiem, o co ją zapytam itd. Ale jak wejdę do gabinetu to zawsze jest tak samo. Wszystko zapominam, siedzę i czekam aż mnie zapyta: "No i jak Michał?". No i jak zawsze mam problem z odpowiedzią. Doszło do tego, że jak próbuje jej powiedzieć, że jest gorzej albo naprawdę źle to mnie zlewa. Mówi: "Michał ja już Cię znam. Jak ty mówisz, że jest gorzej o 120 % to tak naprawdę jest 20 %". A tak naprawdę to po prostu mam problem z opisaniem mojego stanu Strasznie mnie to wkurza bo zawsze wychodzę od niej niezadowolony z siebie i z całej wizyty. Macie podobnie ??

Gorzka napisał(a):

sosen_ napisał(a):Witam!

Chciałem się dowiedzieć czy macie tak samo jak ja.

Chodzi o to, że od początku od kiedy chodzę od psychiatry nie mogę się z nią dogadać Tzn. postawiła mi dobrą diagnozę no i niby mnie na to leczy ale chodzi mi o samą rozmowę z nią. Zawsze jestem tak zestresowany, że nie wiem co mówię. W drodze do niej wymyślam sobie co jej powiem, o co ją zapytam itd. Ale jak wejdę do gabinetu to zawsze jest tak samo. Wszystko zapominam, siedzę i czekam aż mnie zapyta: "No i jak Michał?". No i jak zawsze mam problem z odpowiedzią. Doszło do tego, że jak próbuje jej powiedzieć, że jest gorzej albo naprawdę źle to mnie zlewa. Mówi: "Michał ja już Cię znam. Jak ty mówisz, że jest gorzej o 120 % to tak naprawdę jest 20 %". A tak naprawdę to po prostu mam problem z opisaniem mojego stanu Strasznie mnie to wkurza bo zawsze wychodzę od niej niezadowolony z siebie i z całej wizyty. Macie podobnie ??

Mam dokładnie identycznie, juz gdzies pisałam,że nawet wstydze się mówić już że mi ten ten cały [szajs] nie pomaga.Biore co mi daje, przytakuję i wychodzę.A czasem przed wizyta to biore nawet Zomiren.Siedzę i mam wypieki na twarzy.Jeny tak mnie to okropnie krępuje...a najbardziej pierwsze pytanie,a raczej nie pytanie, bo jest to "słucham...".I ja wtedy zaczynam coś dukać, jakieś bzdury.

Lilith napisał(a):Ja trafiłam na super lekarza, ale na początku też miałam opory. Podpowiedział mi, że jak nie wiem od czego zacząć, to żebym mu opowiedziała co przeczytałam, obejrzałam w TV albo po prostu jak minął dzień. I to rzeczywiście pomogło. Często na terapii zaczynałam od jakiejś bzdury i niespodziewanie zaczynałam mówić co tak na prawdę mi dolega. A jeśli chodzi o leki, to napomknęłam mu, że czytałam to i owo o nich i po wspólnej dyskusji przepisał mi to co chciałam

miks88 napisał(a):A mnie mój psychoterapeuta całkiem olał. Mówił że ma dużo pacjentów i zadzwoni dzieś za 3 tygodnie a nie dzwoni już 2 miesiące

falaq napisał(a):mnie kiedyś jeden prywatnie ochrzanił