kosiarz napisał(a):zauważyłem, że kiedy, dajmy na to, idę na jakieś spotkanie towarzyskie, to jeśli przez pierwsze 10 minut(około) nie będę się za wiele odzywać, to z każdą następną minutą tworzy się coraz silniejsza blokada w głowie, tak, że zabranie głosu staje się wręcz niemożliwe-coraz bardziej się przejmuję, że nic nie mówię, czuję izolację i te sprawy

kosiarz napisał(a):(...)
Otóż zauważyłem, że kiedy, dajmy na to, idę na jakieś spotkanie towarzyskie, to jeśli przez pierwsze 10 minut(około) nie będę się za wiele odzywać, to z każdą następną minutą tworzy się coraz silniejsza blokada w głowie, tak, że zabranie głosu staje się wręcz niemożliwe-coraz bardziej się przejmuję, że nic nie mówię, czuję izolację i te sprawy.Poza tym, wpadam niejako w rolę milczącego, do której się dopasowuję, z czego trudno wyjść.

Jeśli zaś w pierwszych 10 minutach spotkania jakoś uda mi się włączyć do rozmowy, to jest duża szansa na udane spotkanie, a nawet, jak potem długi okres nic nie mówię, to się tym nie przejmuję (bo w końcu już się wykazałem) i potem umiem znowu włączyć się do rozmowy.

Oczywiście, znam sposoby (jak np. wyjście i ponowny powrót do towarzystwa), żeby to zjawisko osłabić, ale mimo wszystko ono istnieje.
Też tak macie?

toro napisał(a):Nie trzeba niczego nowego wnosić do rozmowy, ale ważne żeby czasem coś powiedzieć, poprzeć czyjąś myśl czy po prostu przytaknąć.