+- PhobiaSocialis.pl (https://www.phobiasocialis.pl)
+-- Dział: Działy tematyczne (https://www.phobiasocialis.pl/forum-9.html)
+--- Dział: Nieśmiałość, Fobia społeczna (https://www.phobiasocialis.pl/forum-11.html)
+--- Wątek: nieśmiałość czy nuda? (/thread-6072.html)
nieśmiałość czy nuda? - krytyk - 28 Kwi 2011
Słuchałem dzisiaj pogawędki prowadzonej przez młodych ludzi, tak w moim wieku (wynikało to z treści rozmowy) i zastanawiałem się, co bym wtrącił do rozmowy, gdybym był ich znajomym i siedział przy stoliku razem z nimi? I prawie nic nie przychodziło mi do głowy! Rozumiałem większość tego, co mówili, ale przeważnie nie miałem żadnych własnych doświadczeń w tych dziedzinach, więc nie mógłbym nic wtrącić od siebie, a kiedy nawet mówili o takich sprawach, w których ja również miałem doświadczenie, to wydawało mi się to takie nijakie, denne, że nie czułem potrzeby, żeby o czymś takim w ogóle rozmawiać. Nie rozumiałem, dlaczego oni się uśmiechają, kiedy mówią o takich nudnych rzeczach? Marzyłem o tym, żeby wreszcie ktoś zaczął mówić coś ciekawego, np. że przed jego domem biegał goły wariat z siekierą - ale nic z tego. I takie odczucia mam zawsze, kiedy słucham cudzych rozmów albo sam próbuję z kimś rozmawiać. Nie wiem, czy to jest nieśmiałość towarzyska i gdybym był bardziej śmiały, to takie nudne rozmowy też by mnie ciekawiły?
Re: nieśmiałość czy nuda? - Gość54 - 28 Kwi 2011
krytyk napisał(a):Słuchałem dzisiaj pogawędki prowadzonej przez młodych ludzi, tak w moim wieku (wynikało to z treści rozmowy) i zastanawiałem się, co bym wtrącił do rozmowy, gdybym był ich znajomym i siedział przy stoliku razem z nimi?
Mam wrażenie, że dla Ciebie ważne jest mówienie samo w sobie.
Przecież nie można oddzielić tego o czym się mówi
od tego, do kogo się mówi i od tego kto tego słucha.
To takie wielopłaszczyznowe jest.
Treść sama w sobie nie stanowi o wszystkim, właśnie dlatego, że dla jednych (tych bardziej zaangażowanych) może być ciekawa,
dla innych (postronnych) - mniej lub wcale.
Dla mnie np. "Goły wariat z siekierą" z kolei byłby tematem siłowym, wydumanym, wcale nie zachęcającym, jeśli pojawia się tylko dlatego, że nie ma o czym gadać.
Temat typu "zapchaj dziura".
To się dopiero trzeba napocić, żeby nie stracił na sensacyjności.
A po co to? Nie lepiej o bzdurkach a płynnie i bez ciśnienia?
Nawet, kiedy ktoś kto podsłuchuje
pomyśli - "o rany, ale nuda" ?
Re: nieśmiałość czy nuda? - Gość - 28 Kwi 2011
...
Re: nieśmiałość czy nuda? - lekoman - 28 Kwi 2011
Każdy temat zakładasz na kilku forach?
Re: nieśmiałość czy nuda? - Michał - 29 Kwi 2011
lekoman napisał(a):Każdy temat zakładasz na kilku forach?
Re: nieśmiałość czy nuda? - krytyk - 29 Kwi 2011
julka napisał(a):interesuje mnie to dlaczego ktoś mówi o takich pierdołach, bez ładu składu
Ano właśnie! Mnie też to interesuje i nie mogę tego pojąć.
julka napisał(a):czasami chciałabym potrafić rozmawiać o takich nieistotnych rzeczach (ale czuję się wtedy zażenowana), może miałabym więcej znajomych
No właśnie, tylko ja mam takie odczucie, że gdybym zaczął rozmawiać o takich nieistotnych rzeczach, to byłbym już kimś innym i niekoniecznie lepszym...
lekoman napisał(a):Każdy temat zakładasz na kilku forach?
Chyba nie każdy, tylko taki, o którym chcę poznać jak najwięcej opinii innych osób.
Re: nieśmiałość czy nuda? - Nashi-chan - 10 Maj 2011
Patrzysz na to ze złej strony panie Krytyk
Dlaczego rozmawianie o pierdołach ma być złe? Ludzie rozmawiają na takie tematy po to, żeby poprostu ze sobą porozmawiać, nawiązać jakiś kontakt. Nie da się cały czas gadać o czymś istotnym bo by brakło po jakimś czasie pomysłów, a o takich głupotkach można gadać cały czas
No i całkowicie popieram osobę parę postów wyżej, dla każdego co innego jest ciekawe. Interesujący temat to pojęcie względne
Re: nieśmiałość czy nuda? - Michał - 11 Maj 2011
Dla kobiet rozmowa ma funkcję pogłębiania więzi, relacji.
Dla mężczyzn ~ wymiany informacji.
Czy ja tego już gdzieś nie pisałem? (a może na innym forum)
edycja:
Ale ja jestem gadułą. xD (gadam o niczym oraz zanudzam tym, co mnie tylko interesuje, przywiązuję też żeby słuchacz nie mógł uciec
; potrafię też słuchać, ale na pewno nie wtedy, gdy mam czymś zajęte myśli/coś mnie martwi).