(19 Paź 2017, Czw 17:26)Lanafe napisał(a): Cały czas do dzisiaj myślałam, że to fobia społeczna. Okazuje się jednak, że to lęk uogólniony. Sama nie wiem co o tym myśleć... Będzie mi lepiej z tego wyjść? Jest ktoś, kto chciałby ze mną o tym porozmawiać?

(19 Paź 2017, Czw 17:58)Lanafe napisał(a): U psychologa, w końcu się zapytałam co tak naprawdę mi jest

(19 Paź 2017, Czw 18:25)Lanafe napisał(a): Na początku stwierdziłam, że objawy fobii bardziej opisują mój stan. Czesto pojawia się w przypadku kontaktu z ludźmi. Okazuje się jednak, że nie tylko. Moja niska samoocena jest głównym czynnikiem. Przechodzę przez terapię poznawczo behawioralną bez leków.

(02 Cze 2018, Sob 14:06)Maxx napisał(a): A jak dopada mnie kiepski nastrój i lęk bez poprzedzających depresyjnych myśli, może to być lęk uogólniony? Nie raz też mój umysł zapętli się w depresyjnych myślach i wtedy przyczyna gorszego nastroju jest znana

(05 Cze 2018, Wto 16:58)Maxx napisał(a): Mam kontakt tylko z ludźmi z pracy, przez swoje nieogarnianianie i ciągle gafy mają że mnie polewkę i robię za wioskowego głupka, zawsze tak było w szkole też
Musisz jednak mieć jakieś zdolności społeczne, że możesz przebierać w ludziach i wybierać pozytywnych
Potrafię się obudzić w kiepskim nastroju, więc wątpię żeby nastrój zawsze wynikał z myśli, gdy siedzę w domu cały dzień i mam zero kontaktu z ludźmi potrafi mnie dopaść kiepski nastrój czy lęk

Cytat:Dużo razy miałam bardzo zły nastrój, depresyjne myśli, myśli samobójcze, wiele razy były bardzo negatywne nastroje, a nawet agresywne, nerwowe, złośliwe i najgorsze było to, że nie wiedziałam skąd się biorą. Okazało się, że minuty/godziny przed takim nastrojem praktycznie się wyłączałam i automatycznie myślałam o negatywnych rzeczach, wspomnieniach, krytykowałam siebie, a gdy coś robiłam zamiast powiedzieć "dobrze ci idzie!", mówiłam sobie że mi nie wychodzi "co ty robisz, to nie tak", "jesteś beznadziejna" itd.
Tylko że wtedy zamiast czuć się dobrze i zmotywowana dalej się rozwijać w tym co robię, poddawałam się i czułam źle nie wiedzieć czemu : )
Myślałam o wiadomościach, negatywnych filmach, o tym jak ktoś tam komuś coś zrobił, czy opowieściach rodziny o pseudo bzdurach o śmierci, chorobach, agresji, problemach itd.
Sam negatywny szajs, który uważałam za potrzebny w moim życiu i naturalny bo przecież jest wszędzie : )
i wierzyłam w niego, to było naturalne, ponieważ od dziecka uczą nas żeby myśleć o takich rzeczach, to było wbrew naszej woli. Jednak teraz, jakie to jest piękne gdy jako dorosła osoba możesz spokojnie sobie wybrać i podążyć swoją ścieżką, tą którą kochasz

SPOILER: pokaż zawartość

Spoiler"O 8 muszę gdzieś być, wstałam o 7, szykuję się, jem szybko i biegnę na autobus. Kurła nie zdążyłam, dobra mam następny, zaraz będzie. Czemu on się spóźnia?? 2 minuty, 5 kurde, nie zdążę, dobra przyjechał, czemu ta komunikacja się tak spóźnia, mogliby to ogarnąć, wszyscy się na mnie patrzą, pewnie dlatego że nie zdążyłam się umalować jak chciałam, spóźnię się i babka będzie zła itd."

Pierwsze to zdenerwowanie, tylko że jako kobieta nie czuję tego, dlaczego tak jest. Moja podświadomość ma wiek 2 latka, tak zawsze będzie, moja podświadomość nie odróżnia czy negatywne emocje kieruje do innych czy do siebie. Zanim będę zła na kogoś, najpierw jestem zła na siebie i dostaję tą pierwszą falą złości i później mam gorszy humor. Najpierw była złość na siebie, ale te emocje i nakręcenie myślami spowodowało, że nie mogłam znieść emocji i przerzuciłam na kierowce autobusu. Później wkurzyłam się na komunikacje miejską, czyli na coś na co nie mam wpływu, a przecież mogę pomyśleć o tym, na co mam wpływ prawda? Dzięki temu poczuję się lepiej, bo nie będę czuć bezsilności. Później poczucie winy, wymyślanie scenariusza, który nigdy tak naprawdę nie będzie miał miejsca, to tylko wyobrażenie, ono nie istnieje. To powoduje że zaczynam siebie krytykować, swój wygląd, a przecież kocham siebie, akceptuję, jestem piękna, ale najpiękniejsza jestem, gdy jestem sobą : ) znów emocje idą na mnie. Poczucie winy zabija poczucie wartości, więc moim nowym zadaniem, jest zaobserwować kto kiedyś wywoływał u mnie poczucie winy za wyrażanie swojego zdania i co mogę z tym zrobić. Po jakimś czasie, emocji jest za dużo i lecą oczekiwania do innych, czemu oni się na mnie gapią? Pewnie mnie oceniają, nie rozumieją mnie, powinni to zrobić, to ja tutaj cierpię a przecież tak naprawdę oni siedzą w swoich życiach i głowach, nie widzą mnie tak naprawdę, patrzą bo ja się na nich patrzę, reagują PODŚWIADOMIE : )

Pętla negatywnych emocji prawda? : łatwo ją zmienić afirmacją, tylko tu trzeba ćwiczyć powtarzanie afirmacji i  samozaparcie

Oczekujesz od innych, ponieważ rodzice oczekiwali od innych : ) tylko teraz jesteśmy dorośli i to jest piękne, ponieważ od 5 roku życia mamy biologiczną możliwość nauczenia się logicznego rozumowania i wyjaśniania swoim emocjom, wychowania ich : )




A teraz druga wersja myślowa, której podświadomość ma się nauczyć, aby być szczęśliwą i nie słuchać złych nawyków
Wieczór przed wstaniem na 8:
"Dobra, to teraz kochanie wstaję o 6:30, położę się wcześniej spać, wyłączę fona i ululam się do snu. Wstaję o 7, to nic, znajdę sposób na szybsze kładzenie się spać i wstawanie : ) Biegnę na autobus, dzisiaj pobiegnę szybko ,dam z siebie wszystko (jak zdążysz bo szybciej pobiegłaś, właśnie popracowałaś nad sobą i zaczęłaś oczekiwać od siebie Jak nie to również była praca nad sobą, za którą siebie chwalisz i sobie dziękujesz i dalsza historia), ale za+ pogoda, fajnie te ptaki śpiewają, od razu się rozbudziłam! O autobus uciekł, haha to poczekam na następny xD Międzyczasie poobserwuję drzewa i pomyśle nad sposobami jak wstać wcześniej, może jakaś muzyka na zrelaksowanie? Poszukam. O, przyjechał autobus, ale Ci ludzie marudki kochane, może facet musiał na kogoś poczekać, damy radę, odpocznę w autobusie i biegnę znowu haha, ale mi się kondycha zwiększy! : D Babka będzie marudzić jak się spóźnie? Ona zapomni o tym szybko jeśli zobaczy, że się nie przejęłam, żeby tak się stało nie przejmuję się, ona traumy nie dostanie jak się spóźnię haha xD apokalipsy nie będzie, chyba przeżyje xD marudzi bo marudzi, po prostu następnym razem się nie spóźnię : )

Jeśli się nie uda, następny plan, uczę się szybko robić jedzonko i zaobserwuję, które z moich porannych czynności jest niekoniecznie niezbędne i co mogę zrobić żeby to zmienić : )

SPOILER: pokaż zawartość

Spoiler
Próbuję pracować nad sobą, chcę z tego wyjść, nie wychodzi mi, zraniłam go/ją kurła czemu Ci ludzie tacy szczęśliwi? Co oni mają, czego ja nie mam? : ( przecież się staram, pewnie nigdy nie osiągnę takiego poziomu, wkurza mnie to, że oni są tak weseli a ja nie, zazdroszczę im, to nie fair że tak jest, to wina rodziców, rówieśników z podwórka i szkoły, pewnie to moja wina, jestem taka, owaka. Powinnam to ogarnąć ale nie wiem jak, nie umiem, dobra dam sama sobie radę, nikogo nie potrzebuję itd."
To są same negatywne afirmacje, które dla podświadomości są jak rak dla duszy


A teraz druga wersja myślowa, której podświadomość ma się nauczyć, aby być szczęśliwą i nie słuchać złych nawyków

"Próbuję pracować nad sobą i DOBRZE MI IDZIE, chcę z tego wyjść i PRACUJĘ NAD TYM ABY SZUKAĆ RÓŻNYCH SPOSOBÓW NA UZYSKANIE SZCZĘŚCIA. Zraniłam go/ją, jeśli tego potrzebuję i to moja wina, przyznam się przed samą sobą i przed tą osobą, że popełniłam błąd, co będzie dla mnie dużym krokiem ku wyleczeniu i wychowaniu swoich emocji, przeproszę za swoje zachowanie oczekując wyłącznie OD SIEBIE i bez słów ale i mówieniu o winie innych bo kocham siebie i moje szczęście jest tylko we mnie, akceptuję siebie, mój prawdziwy charakter : )
Co oni mają czego ja nie mam? Mają coś innego, każdy z nas jest ważny, wyjątkowy na swój sposób i INNY, to jest dobre, inne jest dobre, akceptuję to. Oni mają coś innego, ja mam coś innego, każdy ma swoją rolę i każda jest ważna. Zobacz jakby to by było nudne, jakby wszyscy byli samowystarczalni, jesteśmy nieidealni i nie umiemy wszystkiego aby WSPÓŁPRACOWAĆ i SIĘ DOPEŁNIAĆ
Drugi argument to to, że te osoby nie osiągnęły tego co ja tak szybko. Oni są po latach pracy nad sobą, a ja na początku, dobrze mi idzie, za pare lat będę bardzo daleko w rozwoju i szczęściu jeśli zaakceptuję to, jak mi idzie, bo IDZIE MI BARDZO DOBRZE! : )
Nie zazdroszczę im, bo też będę pracować nad sobą i to osiągnę, cel jest wisieńką na torcie, moja praca nad sobą jest czymś, czego stare nawyki nie lubią, ale zrobię im na złość i będę dalej się starać! DAM RADĘ, bo MOGĘ, POTRAFIĘ
Ci ludzie oczekiwali od innych i nie akceptowali siebie, zaakceptuję to, zaakceptuję siebie i sprawię, że już więcej nie będę taka, jak ukształtowało mnie społeczeństwo, ponieważ jestem już dorosła, KOCHAM SIEBIE, AKCEPTUJĘ I NIE OCENIAM

Maxx napisał(a):Nie no ludzie z pracy nie są jacyś toksyczni, po prostu jestem tak nieogarnięty, roztargniony że aż śmieszny

Oni jakoś specjalnie mnie nie dołują, bardziej to że nie mam nic co lubię robić, żadnego celu i sensu w życiu

(08 Cze 2018, Pią 6:52)forac napisał(a): eh tak sobie filozofywuje, że tylko tacy jak my osoby o słabej psychice muszą stosować takie kombinacje gdy normalse zwalą całą winę na komunikacje/kierowce autobusu, gdyby każdy myślał w ten sposób "może facet musiał na kogoś poczekać, damy radę, odpocznę w autobusie i biegnę znowu haha" byłby jeden wielki burdel itp.
jeszcze mi się przypomniała sytuacja z wczoraj gdy brygadzista- magazynier o+ł młodego-początkującego kierowce tira, że nie umiał cofnąć pod rampe, pewnie nie jego wina, uczy się itp. ale jaki podziw wzbudził ten brygadzista wśród babek na magazynie, pewnie co druga wskoczyłaby mu do łóżka hłehłe, takie wygrywy pchają świat do przodu, a nam zostają kombinacje , nabieranie dystansu, afirmacje i inne głupoty 

(08 Cze 2018, Pią 12:06)Mar napisał(a): Nic nie musicie

(08 Cze 2018, Pią 12:36)USiebie napisał(a):

(08 Cze 2018, Pią 12:06)Mar napisał(a): Nic nie musicie

I to jest piękne.

(08 Cze 2018, Pią 12:36)USiebie napisał(a):

(08 Cze 2018, Pią 12:06)Mar napisał(a): Nic nie musicie

I to jest piękne.