Kritya napisał(a):radzę? Mój największy problem właśnie w tym leży, i wszystkie inne problemy rosną właśnie z tego i z braku zaufania. Gdybym wiedziała co poradzić może naprawiłabym swoje życie.
Spróbować tego można, nie zaszkodzi, może pomoże, i napewno pomoże też na inne problemy: pamięć, płynność mowy, modulacja głosu. Tylko nie widzę w tym recepty na problem.
Co radzę... mnie się tylko wydaje... że mnie pomogłaby rozmowa z kimś znającym mój problem, przy kim nie musiałabym na siłę wymyślać co powiedzieć - mogłybyśmy siedzieć w ciszy. Opadłby stres, i może słowa wypływałyby z chęci powiedzenia czegoś a nie z chęci rozmawiania, podtrzymywania rozmowy i nie-zrobienia z siebie totalnej idiotki...

grycyl napisał(a):Witam. Chcialabym wam powiedzieć objawach, które najbardziej na dzień dzisiejszy przeszkadzają mi w funkcjonowaniu. A więc tak: Gdy ktoś coś mówi ja słyszę tą osobę ale tak jakby nie rozumiem jej, nie potrafie zrozumieć słów, gdy np. wychowawczyni mowila nam o szczegolach matury ustnej z polskiego ja nie umialam zrozumiec co ona mowila i nic z tego nie pamietam, a wiedzialam ze to byly wazne rzeczy
kolejnym problemem jest to ze mam strasznie kiepską pamiec, nie potrafie sobie przypomniec co wczoraj robilam, nie umiem sie za nic wziac bo od razu przychodzi mi takie uczucie do glowy ze nie dam rady. Gdy jestem w szkole, np na przerwie i widze osoby z ktorymi chcialabym porozmawiac ale tylko gdy o tym pomysle od razu nic mi nie przychodzi do glowy,
Podsumowując nie umiem obrac w slowa tego co czuje, zaczelam sie jąkac, zaczynam mowic zdanie a w polowie zapominam w ogole o czy mowie, albo 'czuje' jakies slowo a nie potrafie go wypowiedziec, nie umiem sobie go przypomniec, w tym roku szkolnym mam mature urodziny, studniowke, prawo jazdy, a caly czas mysle zeby ze wszystkiego zrezygnowac , chce bardzo tego wszystkiego ale nie potrafie. zawsze jak rozmawiam to mowie chaotycznie, prawie nigdy nie mowie nic od siebie bo jak zaczne to od razu zapominam co mialam powiedziec i dlatego przewaznie tylko w rozmowie potwierdzam to co dana osoba powiedziala np osoba mowi 'Dzisiaj bylam u dentysty
a ja odpowiadam 'Taa u dentysty bylas ? ' i tak jest bardzo czesto, albo nic nie mowie tylko przytakuje danej osobie, i moja rozmowa wygląda tak 'Co? , Tak? , No? Aha? No to fajnie '
A gdy ktos mi zaproponuje zeby gdzies wyjsc to ja najpierw sie zgadzam bo nie umiem odmawiac a potem caly czas tylko mysle czy isc czy nie i wychodzi to tak, ze jak jest coraz mniej czasu do spotkania to wyszukuje jakis tlumaczen by nie isc jednak. i tak sie czesto zdarza ze w ostatniej chwili mowie osobie ze nie dam rady bo cos tam musze zrobic .
MAcie jakies rady dla mnie? Przynajmniej jakies cwiczenia na tą moją pamiec i a to zeby przychodzily mi slowa poprawne do zdan, bym nie mowila chaotycznie. Prosze o pomoc, i tak nawet teraz nie napisalam tego co chcialam napisac ehh

akuku napisał(a):Też "to" mam, ale pocieszam się głupio, że to nie jest wrodzone zamulenie, tylko zamulanie przez zdenerwowanie, pojawiające się np. podczas rozmowy, gdy zamiast skupić się na jej treści, całą swoją uwagę przenoszę na rozkminianie, czy niczego głupiego przed chwilą nie powiedziałam, co szanowny rozmówca sobie o mnie pomyślał, czy nie mam czasem czegoś między zębami itp.
Paradoksem jest, że przez to najlepszymi rozmówcami okazują się być dla mnie ci, którzy mnie nie słuchają. Jak od święta trafi się człowiek zainteresowany tym, co mam do powiedzenia, patrzący w oczy, zamiast gdzieś w sufit, to głupieję. To złe.