MarszałekFoch napisał(a):Ciężko o drugą osobę z takim długim "stażem" jaki ja mam bo to w sumie 8 lat. Dzisiaj tego nie doświadczam, ale te doświaczenia dały mi podwaliny pod obecną sytuację. Na pocieszenie mogę powiedzieć że niedługo to sie dla Ciebie, Mandey skończy. Otóż niedługo nastąpi odsiew. Jednostki które z takich akcji słyną pójdą do techników czy ZSZ (bez obrazy dla osób które tam chodziły), jeśli pójdziesz do liceum powinnaś mieć względny spokój. Wiele zależy od tego czy akcja rozejdzie się po kościach czy będzie Ci zależało na tym, aby ludzie o tym nie zapomnieli. Ja właśnie taki błąd popełniłem.

schiza napisał(a):Pamiętam jak w szkole był u nas tez chłopak taki cichy i nieśmiały i był podszturchiwany przez "kolege" który siedział za nim aż ten nie wytrzymał i złapał za krzesło i mu nim przywalił.Potem miał do końca szkoły spokój.

nola napisał(a):Racja. U mnie w szkole też najwięcej dymili ci najmniejsi. Moim zdaniem powinni częściej być sprowadzani na ziemię (dosłownie) w taki sposób jak na filmiku

perth napisał(a):Ja przeżyłem 3 lata szkolnego horroru.. było ciężko, bardzo ciężko.. wyśmiewanie i poniżanie na oczach całej szkoły, a najgorsze było to że nie wiedziałem co z tym zrobić i byłem z tym zupełnie sam, byłem bezradny. Całe szczęście, że miałem swego rodzaju schronienie. Mimo, że to wydarzyło się kilka lat temu to skutki tego odczuwam do dziś. Tamten okres zmienił mnie o 180 stopni...

Mandey napisał(a):Sluchaj dzis bylo cos takiego pierwszy raz w sumie taka pierwsza w zyciu nieprzyjemna uwaga.

Cytat:No ale ja mam ten 'komfort' ale nie wiem czy wytrzymam psychicznie bo czeka mnie przeprowadzka do kanady za miesiąc. Nowe zycie ale nie wiem jak sie za to zabrac

tą dziewczynę

Joanna95 napisał(a):Hm właśnie, dzieci z podstawówki najbardziej dokuczają, w ogóle ci którzy tak naprawdę są słabsi najczęściej atakują jak małe chihuahua które szczekają i gryzą tylko dlatego bo czują się zagrożone przez większych i silniejszych nawet jeśli oni nie są dla tych piesków zagrożeniem... Ludzie to zwierzęta, tylko że są gorsi (choć czasami lepsi) niż zwykłe zwierzęta bo nie kierują się tylko instynktem.
Mnie prześladowano, w szkole i na podwórku, zresztą w domu też nie było dobrze. Ale nie było zawsze tak że używano wobec mnie siły w szkole czy na podwórku, tak było czasami ale zawsze było to wyzywanie, odwracanie się czy wychodzenie gdy ja byłam w pobliżu tylko po to bym poczuła się że mnie nie lubią i nie akceptują. Kilka razy używano "gierek" by pobawić się moimi uczuciami, czyli udawano że się mnie lubi itp. a na boku plotkowano i śmiano się ze mnie a później gdy im zaufałam i wiele razy udowodniłam swoją lojalność no i wiele razy robiłam z siebie głupka broniąc ich w grze, którą sami wymyślili, odwrócili się nie mówiąc dlaczego. Pisząc to, mam na myśli konkretną sytuacje gdy byłam w tej "grze" to nie wiedziałam że to wszystko było udawane, dopiero później osoba z którą rok po tamtym wydarzeniu, znowu rozmawiałam, powiedziała mi jak było naprawdę (miała wyrzuty sumienia). Ale tak było nie raz. Jednak wiem że nie ma co zrażać się po takich doświadczeniach (choć wiem że strach i moje zachowania po dziś są spowodowane tymi przykrymi doświadczeniami), nie każdy jest taki sam, zresztą to tylko dzieci i ja im współczuje bo oni robiąc takie rzeczy są bardziej pokrzywdzeni ode mnie. To wina rodziców oraz otoczenia że dzieci się tak zachowują i dlatego zrozumiałam że nie warto być na takich ludzi wściekłym.
Np. był taki chłopak 2 lata młodszy ode mnie. No cóż z jakiegoś powodu lubił mi dokuczać, robił oraz mówił wiele bym tylko czuła się gorzej, muszę się przyznać że po kilku latach zrozumiałam że go nienawidzę a wiem że nie powinnam. Otóż znam przyczynę zachowania tego chłopaka wobec innych - miał on ojca alkoholika, który bardzo się znęcał nad nim i jego rodziną. Wiem jak to jest żyć z takim człowiekiem więc było mi łatwiej wybaczyć temu chłopakowi. Miał ciężko zwłaszcza że ojciec alkoholik nie był jedynym powodem jego zachowania ale nie będę pisać więcej ponieważ i tak niewiele wiem o nim ale wiem że było w jego życiu więcej przykrości Właśnie dlatego uważam że nie powinniśmy obwiniać dzieci, nie powinniśmy obwiniać również rodziców ponieważ oni jako dzieci lub ogóle w całym życiu też mieli najwyraźniej źle a powodem jest traktowanie ich rodziców albo przez innych ludzi którzy też zachowują się tak gdyż byli tak nauczeni lub po prostu zostali pokrzywdzeni i to się własnie tak ciągnie....po prostu nie ma sensu obwiniać czy się złościć bo to tylko energie traci dlatego staram się wybaczać wszystkim tym, którzy mnie zranili i dzięki temu pozbędę się niektórych zachowań które nabyłam oraz będzie mi lżej w tym życiu bo wiem że gniew czy nienawiść czy żal do kogoś, jest jak najgorsza choroba gdyż zabiera energie i niszczy człowieka od środka nawet jeśli może być źródłem siły.
Ale tak czy inaczej to miałam denne życie, dokuczano mi często i to dlatego że byłam sobą i byłam szczera i uśmiechnięta a ludzie tego nienawidzą zwłaszcza gdy sami są nieszczęśliwi

Joanna95 napisał(a):Hm właśnie, dzieci z podstawówki najbardziej dokuczają, w ogóle ci którzy tak naprawdę są słabsi najczęściej atakują jak małe chihuahua które szczekają i gryzą tylko dlatego bo czują się zagrożone przez większych i silniejszych nawet jeśli oni nie są dla tych piesków zagrożeniem...

Cytat: Właśnie dlatego uważam że nie powinniśmy obwiniać dzieci, nie powinniśmy obwiniać również rodziców ponieważ oni jako dzieci lub ogóle w całym życiu też mieli najwyraźniej źle a powodem jest traktowanie ich rodziców albo przez innych ludzi którzy też zachowują się tak gdyż byli tak nauczeni lub po prostu zostali pokrzywdzeni i to się własnie tak ciągnie....

Cytat:po prostu nie ma sensu obwiniać czy się złościć bo to tylko energie traci dlatego staram się wybaczać wszystkim tym, którzy mnie zranili i dzięki temu pozbędę się niektórych zachowań które nabyłam oraz będzie mi lżej w tym życiu bo wiem że gniew czy nienawiść czy żal do kogoś, jest jak najgorsza choroba gdyż zabiera energie i niszczy człowieka od środka nawet jeśli może być źródłem siły.

nola napisał(a):

Cytat: Właśnie dlatego uważam że nie powinniśmy obwiniać dzieci, nie powinniśmy obwiniać również rodziców ponieważ oni jako dzieci lub ogóle w całym życiu też mieli najwyraźniej źle a powodem jest traktowanie ich rodziców albo przez innych ludzi którzy też zachowują się tak gdyż byli tak nauczeni lub po prostu zostali pokrzywdzeni i to się własnie tak ciągnie....

Z tym nie do końca mogę się zgodzić. Nawet ciężkie doświadczenia z dzieciństwa nie są wytłumaczeniem złego zachowania. Czy jeślli Twoi rodzice zgotowali Ci piekło oznacza to, że Ty też możesz zrobić swoim dzieciom to samo? Ja wiem, że takie osoby mają trudniej, że na pewno to wszystko wpływa na ich psychikę. Nie każdy jednak, kto wychowywał się w patologicznej rodzinie wyrasta na jakiegoś potwora. Wiele osób wychodzi wręcz z założenia, że skoro one nie miały szczęśliwego dzieciństwa, powinny chociaż zapewnić je ich dzieciom. Byłam wyzywana? Nie będę wyzywać. Byłam bita? Nie zrobię tego komuś innemu. Uważam, że przemocy nigdy nie można usprawiedliwiać.

Cytat:Nie usprawiedliwiam przemocy nola, po prostu uważam że każdy potrzebuje miłości

Cytat:Po prostu nie mogę tego przyjmować bo to nie jest dobre i wiem jak się czuje ta osoba która staje się ofiarą takich ludzi ale to nie zmienia faktu że będę im współczuć bo każdy moim zdaniem zasługuje na miłość oraz każdy jej potrzebuje, nawet ten który jest uznawany za potwora...

schiza napisał(a):A najciekawsze jest to że osoba która sie znęca nad kimś nie robi tego jak jest z tym kimś sam na sam.

nola napisał(a):Nie traktuj tego stwierdzenia personalnie Miałam na myśli społeczeństwo ogólnie.Po prostu myślę, że bez względu na to, jakie dzieciństwo miały osoby, które się nad kimś znęcają (psychicznie czy fizycznie), powinny zostać pociągnięte do odpowiedzialności.

nola napisał(a):Bardzo często w szkołach problem prześladowania jest bagatelizowany i to mi się nie podoba.

nola napisał(a):Ja szczerze podziwiam Cię za Twoją postawę, zwłaszcza że raczej nie miałaś w życiu lekko. Mnie niestety nie stać na taką wyrozumiałość. Może z czasem się jej nauczę