smute12 napisał(a):Witajcie. Pomimo bardzo młodego wieku życie ukarało mnie już wieloma przykrymi wydarzeniami. Moje kontakty z innymi ludźmi zawsze były ciężkie przez moją chorobliwą nieśmiałość. Zawsze mógłbym podjąć próbę przełamania jej, jednak przez moją inność zostałem odrzucony przez społeczeństwo. Mam inne zainteresowania od innych, trudno mi się odezwać, nigdy nie skrzywdziłbym drugiej osoby. Niestety, moja klasa jest inna. Nigdy nie miałem przyjaciół, więc pozostaję samotny. Mam dziwne przeczucie, że nigdy też nie znajdę miłości. Rodzice mnie nie rozumieją, uważają, że jak zacznę się odzywać, stanę się nagle przebojowy. Nie wiem, co mam robić. Samotność i odrzucenie są dla mnie jak gwóźdź do trumny. Jakiś czas temu przez przykry incydent znienawidziłem ludzi. Boję się zaludnionych miejsc. Piszę ten temat, ponieważ boję się wyśmiania na innych forach, a są tutaj osoby z podobnymi problemami.