Zas napisał(a):Może ty się raczej pochwalisz co robisz, skoro ponoć żyjesz teraz normalnie.

estera napisał(a):"No tak, ale trzeba mieć czego nei przegapiać. Co przy całkowitym pokonaniu lęku powinno być proste."

Ja myślę że nam się tak tylko wydaje że po pokonaniu lęku nagle wszystko się od razu się ułoży i świat będzie wspaniały. Wyleczenie fobii to dopiero połowa drogi, trzeba jeszcze na nowo odbudować swoje opustoszałe życie. Jak dla mnie taki żal i rachunek strat po wyleczeniu jest całkowicie normalny i to z czasem minie.

maximus napisał(a):Spotkałem wczoraj moją licealną miłość, która właśnie zaprosiła mnie na ślub. Z powodu fobii nie byłem wstanie stworzyć z nią związku. A jak już była z obecnym narzeczonym to przez parę lat dawała mi do zrozumienia, że wolałaby mnie, ale ja zawsze byłem tak zalękniony gdyby trzeba było działać. No i wyszło jak wyszło...

lękliwy86 napisał(a):Chyba każdy kto "przespał" życie ma takie myśli.

Hatifnatka napisał(a):Ja nie mam .
Nie wracam w takim sensie do tego co było. Nie myślę o przeszłości tak, że mogłam wtedy zachować się inaczej, że wszystko mogłoby potoczyć się w inny sposób, gdybym inaczej się zachowywała. Ważne jest dla mnie to na co mogę mieć teraz wpływ.

Lonewolf napisał(a):... bo bywało, że sama mnie adorowała, ale oczywiście strach był silniejszy. A niestety jestem pewien, że już nic nie zrobię bo cudownie się człowiek nie zmienia z dnia na dzień.