09 Gru 2008, Wto 3:12, PID: 99675
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 09 Gru 2008, Wto 12:24 przez Sosen.)
Ja Ci powiem jak to wygląda u mnie. Gdy byłem na lekach, to poruszałem się w świecie normalnych jak jeden z nich, tak samo gadałem, tak samo się śmiałem. Byłem taki sam. Kiedy leki przestały działać, znowu poczułem się inny, niedopasowany, nie umiejący rozmawiać, nudny, głupi. Uczucie pustki też nie jest mi obce.
Więc tutaj chodzi o lęk, o depresje, o naszą fobie właśnie. My wcale nie jesteśmy jacyś inni, jesteśmy wręcz niektórzy bardziej normalni od tych niby normalnych. Jak się nie czuje tego lęku to widać jacy ludzie są głupi momentami.
Więc tutaj chodzi o lęk, o depresje, o naszą fobie właśnie. My wcale nie jesteśmy jacyś inni, jesteśmy wręcz niektórzy bardziej normalni od tych niby normalnych. Jak się nie czuje tego lęku to widać jacy ludzie są głupi momentami.