Jak wyrabiacie wiarę w siebie oraz windujecie samoocenę?

[Mannequin]

Hej ho.

Od dawna nad tym myślę, ostatnio coraz częściej z powodu prawie pilnej konieczności poukładania sobie paru rzeczy.

Drzewiej, kiedy jeszcze życie było prostsze, byłem całkiem dynamiczną osobą: tu poszedłem, tam z kimś pogadałem, coś zrobiłem, przyniosłem, załatwiłem, etc. Potem stopniowo wszystko zaczęło zwalniać, a wraz z tym przestawałem w siebie wierzyć, w swoje możliwości. Z kolei moja samoocena od "wahadłowej" spadła na łeb, na szyję.

Teraz jestem jak w inkubatorze, tj. staram się tym nie zadręczać i zajmować czymkolwiek innym ale, jak pisałem, przychodzi moment w którym MUSZĘ coś z tym zrobić, żeby nie zawalić kompletnie bardzo ważnej rzeczy i stąd właśnie pytanie w temacie.

[Zasió]

ja też tego nie potrafię

[Gość]

Poszukaj odpowiedzi na trochę innym forum,ponieważ tutaj zbytnio pomocy dobrej nie otrzymasz ,ponieważ każdy z nas w większości boryka się z podobnymi problemami.

[Mannequin]

Ależ ja nie szukam pomocy

Tylko pytam Was, jak sobie z tym radzicie. Bo nie czajmy się - prędzej czy później wszyscy będziemy musieli coś z tym zrobić. Dla mnie akurat decyzyjny moment nadchodzi teraz, dla Ciebie, Kamikaze, może za rok lub już jutro.

Generalnie - trzeba się brać do kupy, nie? Brzmi trywialnie, smakuje gorzko, a wygląda jak sześciogłowy Potwór z Loch Ness zmiksowany z Yeti, ale to prawda.

[Gość]

Ja aby poprawić sobie samoocenę zawszę gdy widzę innych ludzi,którzy mają znajomych i się śmieją,wymyslam sobie,że to ja jestem lepsza od nich,że mam wiele talentów których oni nie mają,myślę o tym,że oni czas marnują na piciu i gadaniu o pierdołach a ja mam sensowne cele w życiu mimo fobii. I wiarę w siebie tworzę poprzez dawanie sobie zadań np aby pójść do sklepu i zagadać sprzedawczynię ,jak mi się uda to jestem dumna z siebie itp.

[Mannequin]

zawszę gdy widzę innych ludzi,którzy mają znajomych i się śmieją,wymyslam sobie,że to ja jestem lepsza od nich,że mam wiele talentów których oni nie mają,myślę o tym,że oni czas marnują na piciu i gadaniu o pierdołach a ja mam sensowne cele w życiu mimo fobii

Widzisz, nie było tak trudno Mam to samo plus "graną" wyższość intelektualną, którą sobie namiętnie wkręcam i próbuję zakrzyczeć niską samoocenę.

Poza tym ciuchy. Ubiorę się tak, jak mi się podoba i od razu jestem 10x lepszy. Do czasu napotkania pierwszych ludzi, ale jednak.

I wiarę w siebie tworzę poprzez dawanie sobie zadań np aby pójść do sklepu i zagadać sprzedawczynię ,jak mi się uda to jestem dumna z siebie itp.

A utrzymuje Ci się to "bycie dumną"? Mnie za cholerę nie, bo za kilka minut wyrzucam sobie swoją nieudolność i to, że ludzie robią naprawdę wielkie rzeczy podczas gdy ja jaram się jak słoma wyjściem po bułkę...

[Gość]

A utrzymuje Ci się to "bycie dumną"? Mnie za cholerę nie, bo za kilka minut wyrzucam sobie swoją nieudolność i to, że ludzie robią naprawdę wielkie rzeczy podczas gdy ja jaram się jak słoma wyjściem po bułkę...

A co mają powiedzieć sparaliżowani ludzie? dla nich wyczynem jest jak sobie tyłek sami jakoś podetrą,że nie muszą czekać na litość innych ludzi. Oni to dopiero mają prze.jechane. Dla nich dzień udany gdy sami coś zrobią,a się cieszą jak dzieci. Nikt nie musi wiedzieć czy jesteś dumny z siebie czy nie, nie musisz opowiadać ludziom,że fajnie,że wyszedłeś po bułkę bo wiadome,że ktoś inny będzie dumny z siebie z czego innego. Ale gdyby był na Twoim miejscu,także miałby dume z powodu bułki. Dzisiaj bułka,jutro wyjście z "bułką" do kina.
ps.W ostatnim zdaniu "bułka"oznacza dziewczynę :-P

[ananas filozoficzny]

A utrzymuje Ci się to "bycie dumną"? Mnie za cholerę nie, bo za kilka minut wyrzucam sobie swoją nieudolność i to, że ludzie robią naprawdę wielkie rzeczy podczas gdy ja jaram się jak słoma wyjściem po bułkę...

A co mają powiedzieć sparaliżowani ludzie? dla nich wyczynem jest jak sobie tyłek sami jakoś podetrą,że nie muszą czekać na litość innych ludzi. Oni to dopiero mają prze.jechane. Dla nich dzień udany gdy sami coś zrobią,a się cieszą jak dzieci. Nikt nie musi wiedzieć czy jesteś dumny z siebie czy nie, nie musisz opowiadać ludziom,że fajnie,że wyszedłeś po bułkę bo wiadome,że ktoś inny będzie dumny z siebie z czego innego. Ale gdyby był na Twoim miejscu,także miałby dume z powodu bułki. Dzisiaj bułka,jutro wyjście z "bułką" do kina.
ps.W ostatnim zdaniu "bułka"oznacza dziewczynę :-P

Wiem o co chodzi Mannequinowi. Ja jestem gdzieś w połowie drogi miedzy wami jesli chodzi o zadowolenie z małych sukcesów, nie dezawuowanie ich.

[Gość]

Nie można tak patrzeć,że ktoś jest lepszy,że ja mam słabe cele w życiu. Ty to Ty,i to właśnie Ty musisz swoje życie wziąć w garść. Właśnie Ty musisz walczyć o swoją wiarę w siebie. Inni tą wiarę mogą zrujnować,ale nie można na to pozwolić.Dlatego najlepiej mieć małe cele w życiu,cieszyć się z nich,nie trzeba od razu oblewać,ale po prostu pomyśleć" fajnie,że poszłam do sklepu po bułki,może jutro pójdę gdzieś indziej".I codziennie życie jest pełne adrenaliny

[Mannequin]

A co mają powiedzieć sparaliżowani ludzie?

Ale my nie jesteśmy sparaliżowani. Nie róbmy z siebie kaleków, kunwa mać, bo to nikomu nie pomaga. To raz. Dwa - musimy iść; obojętne czy do przodu czy do tyłu, ale nie stać w miejscu. A cieszenie się non stop z podobnych "wyczynów" to stagnacja.

Dzisiaj bułka,jutro wyjście z "bułką" do kina.

O, to, to. Iść do przodu, nie stać jarając się tym samym.

[Gość]

A co mają powiedzieć sparaliżowani ludzie?

Ale my nie jesteśmy sparaliżowani. Nie róbmy z siebie kaleków, kunwa mać, bo to nikomu nie pomaga. To raz. Dwa - musimy iść; obojętne czy do przodu czy do tyłu, ale nie stać w miejscu. A cieszenie się non stop z podobnych "wyczynów" to stagnacja.

Dzisiaj bułka,jutro wyjście z "bułką" do kina.

O, to, to. Iść do przodu, nie stać jarając się tym samym.

Tak,my nie jesteśmy sparaliżowani,ale też nie jesteśmy innymi ludźmi,że mamy się przejmować,że inni są w czymś lepsi i mogą być dumni z siebie z lepszych powodów niż my z tym wyjściem po bułki. To jest to samo porównanie Man. I napisałam,że jednego dnia z tego można być dumnym a drugiego dnia z czegoś innego,także przecież można sobie zwiększać ryzyko wyjścia gdzieś np do kawiarni itp ,nieprawdaż? I tej stagnacji już nie będzie.

[Mannequin]

Kamikaze - tak, ale to ciągle ten sam rodzaj aktywności. Na początek to jest spoko, ale potem chce się iść dalej. Co mi z tego, że "nauczę się" iść po bułki, do lekarza, na przystanek autobusowy, na spacer, do teatru, etc? Z początku to kręci, ale potem to mało. Bardzo mało.

[WinterShadow]

Zawsze można nauczyć się iść "do urzędu".

Jak nawet to będzie stagnacja i nic wielkiego, to już prawie można podbijać świat

[Mannequin]

Między wierszami jakoś tak mnie to wszystko... a, uj z tym. Idę się uchlać.

[ucieczka]

a, uj z tym. Idę się uchlać.

Na pewno pomoze.

[Mannequin]

Ucieczko - nie pomoże, ale nie pogorszy. I będzie weselej jakoś tak

[ajuka]

Wiara w siebie przychodzi gdy spotykam ludzi o jakby według mnie niższej pozycji albo takich co mają o sobie wysokie mniemanie a tak na prawdę albo czegoś nie wiedzą albo są słabi i chcą to ukryć itp. Jak dokonam czegoś niezwykłego - tylko wtedy jest to chwila szczęścia i odsapnięcia a potem znów przychodzi dół. Gdy dobrze czuję się w swojej skórze i mam ochotę wyjść i zwojować świat choćby to trwało kilka chwil. Zawsze po czymś co mi się uda, co zwiększy moją pewność siebie przychodzi moment kryzysu który czasami bywa podwójny.

[Mannequin]

Zawsze po czymś co mi się uda, co zwiększy moją pewność siebie przychodzi moment kryzysu który czasami bywa podwójny.

Taka dwubiegunowość mała? Znam to

Dziś z rana wyszedłem na papierosa - a że nie jestem u siebie, a niejako na wygnaniu, po osiedlu kręciło się kilku dresików. Niby nic, ale jeden zmierzył mnie wzrokiem jakbym był trędowaty (do czego akurat przywykłem), drugi dodał: "co to, kurfa, jest?", pokazując nibyrączką mnie. W pierwszej chwili zdębiałem, w drugiej yeahbuem papierosa w trawnik i uciekłem na górę. Aktualnie jestem w trakcie wyrzucania sobie tego zachowania i generalnie mam ochotę rozwalić sobie łeb, chociaż nic takiego się nie stało. Znowu zaczynam fikuśnie fantazjować o wypruwaniu bebeszków i innych rzeczach, za które idzie się na długie wakacje.

Funny Wiara w siebie podstawą sukcesu, każdy kołcz Wam to powie. Ja aktualnie wierzę do tego stopnia, że aż chronię swoją doskonałą psychikę salwując się ucieczką przed mrówkami. Oby tak dalej!

[ucieczka]

Ucieczko - nie pomoże, ale nie pogorszy. I będzie weselej jakoś tak

Na poczatku weselej, owszem. Ale "uchlac" to juz sa ilosci, ktore w moim przypadku uaktywniaja wszystkie leki, z ktorymi jako tako sobie radze na trzezwo. Wiec potrafi pogorszyc.

[Mannequin]

Wiec potrafi pogorszyc

Może, ale nie musi. I tego się trzymam - bo co innego mam robić? Wypacykować się i brylować między ludźmi?

[BlankAvatar]

mozolnie budujemy zajmujac sie rzeczami, ktore nam sie spodobaly, albo co do ktorych wierzymy, ze mamy jakies predyspozycje.

niech bedzie to praca, szkola, hobby czy zwiazki

cos co umozliwia zwiekszac wlasna skutecznosc, daje satysfakcje, moze nas definiowac

[Gość]

przychodzi moment w którym MUSZĘ coś z tym zrobić, żeby nie zawalić kompletnie bardzo ważnej rzeczy i stąd właśnie pytanie w temacie.

mt028 poznanie siebie i swoich mocnych stron
mt028 aktywizowanie swoich mocnych stron
mt028 słuchanie ludzi i szukanie kolejnych, którzy mogliby coś ciekawego przekazać.

dróg jest tak wiele, a życie jedno...

[Mannequin]

Szka, z całym szacunkiem, ale pierdzielisz trochę. Ja zdaję sobie sprawę JAKI jestem oraz jakie są moje mocne strony. Z aktywizacją już jest problem - wszak nie wierzę. W ogóle to ciekawa sprawa, bo czasami zdaje mi się, że nie jestem w stanie. Zawsze byłem człowiekiem wiedzy, nie wiary. Nauczyłem się też, że ludzie rzadko mają coś ciekawego do przekazania tym bardziej, że w większości sytuacji się zwyczajnie boję.

Droga też jest w sumie jedna, tj. wszystkie do niej dochodzą w pewnym momencie. Alternatywą jest takie męczenie kotka za pomocą młotka które namiętnie uprawiam - i sądząc po tematyce tego forum, nie tylko ja.

[Zasió]

mozolnie budujemy zajmujac sie rzeczami, ktore nam sie spodobaly, albo co do ktorych wierzymy, ze mamy jakies predyspozycje.

niech bedzie to praca, szkola, hobby czy zwiazki

cos co umozliwia zwiekszac wlasna skutecznosc, daje satysfakcje, moze nas definiowac

[list=]

Jak znaleźć coś takiego gdy nigdychyba tego nie było? :-(
Nie pytam złośliwie ani z przekory, naprawdę mam z tym ogromny problem. Poza tym nie umiem już chyba sam dla siebie, samemu się chwaląc, samemu oszukując. A nie ma nikogo, kto mógłby o tej skuteczności.... [/list]

[ananas filozoficzny]

Jestem ciekawy jak Szka zrobiłaś te meksykańskie emotki.

Może udawać, że się w siebie wierzy...Ale wtedy się udaje, że się działa..

Jak poznać swoje mocne strony? Trzeba by to sprawdzić w działaniu...Czy tak sobie wymyslić jakie są...

Żeby co robić z szansą na sukces trzeba mieć choć trochę wiary we własną skuteczność, a wiarę we własną skuteczność można osiągnąć skutecznie działając...

Można sobie mówić jestem kimś lepszym od tych idiotów, którzy robią rzeczy których ja nie potrafię, boję się robić. Czy to ratuje resztki pozytywnej samooceny..?