Uczucie wypalenia

[Angela]

Ja się chyba wypaliłam, już nie jeżdżę na rowerze, nie oglądam filmów (nudzą mnie) imprezy z alkoholem to już przeszłość, już nic mi nie sprawia przyjemności, szkoła to już przeszłość (wybrali rodzice, żeby mieć się czym chwalić przed znajomymi) pracowałam też kilka lat i już wszystko mi się znudziło. Żyję jak zakonnica (sama nie wiem co jest gorsze, być zakonnicą czy puszczalską zdzirą) Teraz jestem "stara", tzn. duchowo czuję się stara, chciałabym zasnąć i się nie obudzić. Biorę leki na depresję, ale to ciężka choroba, mam książki na ten temat, dużo zależy od wsparcia rodziny, z tej choroby nie wyjdzie się samemu, jest to niemożliwe.

[ananas filozoficzny]

Nie wiem czy mozna się wypalić. Ten ogień jednak zawsze jest, choć przytłumion,y a nawet ledwo sie tlący, i można go na nowo rozniecić.

[iLLusory]

Można.

[Shy-girl]

Również mam uczucie wypalenia... Jest to spowodowane głównie tym, że stoję w miejscu, nic się nie posuwa do przodu w moim życiu. Nie mam pracy, studiów... Zaczynałam już trzy kierunki studiów, żadnego z nich nie ukończyłam... Kiedyś tak dobrze sobie radziłam w szkole, teraz nie mam do niczego motywacji... Na studiach było widać, że jestem inna - wyizolowana, smutna, do tego miałam problemy z nauką... Teraz niby coś jest lepiej, bo przynajmniej mam znajomych... Ale i tak czuję, że jestem nikim. Stoję w miejscu i to mnie najbardziej dobija.

Najbardziej marzy mi się, by coś osiągnąć na polu edukacji i na polu zawodowym... Niestety z tym jest u mnie najgorzej. Niby coś sobie mówię, że nie jest tak źle, ale w środku wiem, że jestem daleko w tyle za moimi rówieśnikami, którzy studia mają już dawno za sobą.

[ananas filozoficzny]

Również mam uczucie wypalenia... Jest to spowodowane głównie tym, że stoję w miejscu, nic się nie posuwa do przodu w moim życiu.

O własnie! To stanie w miejscu może być przyczyną.
Tylko ruszyć trudno jak się nie czyje w sobie siły.