|
16 Sty 2015, Pią 14:13, PID: 430154
Czasem myślę sobie, że przez fobię jestem jak takie biedne, nieporadne zagubione w świecie dziecko, które wszystkiego się boi i przed wszystkim ucieka. Strasznie łatwo mnie zranić i później bywa ciężko się ogarnąć i stanąć na nogi. Jestem taka krucha i słaba.
 Macie podobne odczucia względem siebie?
16 Sty 2015, Pią 14:40, PID: 430158
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 16 Sty 2015, Pią 15:05 przez Forbiden.)
Bynajmniej jako samiec nie mam zamiaru przyznać się przed wami i sobą - że tak.Nic tak nie boli jak zdrada z cyganem.
Myślę że wszyscy mamy problem neurobiologiczny który powoduje lękliwość. Jednak różnimy się jakością pozostałych części mózgu , wiec czaba podejść do tego indywidualnie. Stawianie czoła tej sytuacji , choćby nie uciekanie w samobójstwo to wyraz siły. Podejmowanie prób zmiany swojego położenia, chodzenie do pracy, szkoły - to absolutnie jest dowód odwagi. Spójrzmy na to jak na doświadczenie:Złapać grupę osób. Uszkodzić im mózg kopiując nasz defekt. I procentowo opisać ilu z nich zamknęło się w domach a ilu próbuje żyć jak przedtem.Ci drudzy będą odważni.
16 Sty 2015, Pią 15:50, PID: 430176
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 16 Sty 2015, Pią 16:05 przez Kra_Kra.)
Problem neurobiologiczny, uszkodzenie, defekt... jak zwał, tak zwał- ale chyba jest to właśnie źródło naszej słabości. Ja tak, czuję się na pewien sposób słabsza psychicznie, niż nie-fobicy... Przecież fobia to jest nadwrażliwość swojego rodzaju na bodźce, lęk przed tym, co dla zwykłego człowieka jest normalką. To jest pewien rodzaj rozchwiania nerwowego... Tak potocznie rzecz ujmując.
A to, co opisałeś, to tylko większa lub mniejsza determinacja do wychodzenia z tej naszej słabości (fobii) - osoba już na starcie silna psychiczna nie potrzebuje tego procesu, bo po prostu nie ma takich zaburzeń. Przynajmniej ja to tak widzę 
16 Sty 2015, Pią 17:06, PID: 430190
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 16 Sty 2015, Pią 18:01 przez Forbiden.)
Inny przykład (zły)(trzeba go potraktować abstrakcyjnie) ( wyobrazić sobie że pieski to ludzie) :
Kiedy wszystkim pieskom na naszej ziemi amputujemy tylne łapki, zastąpimy wózkiem z kołami, zobaczymy które sobie próbują radzić a które nie, wtedy dopiero dowiemy się które z nich są silne psychiczne a które słabe. Podobnie nasze kalectwo nie jest wyznacznikiem naszej odwagi lub jej braku , lecz to ze próbujemy zyć aktywnie!. Obiektywnie jest to słabość. Ale to nie jest słabość psychiczna w jakimś uogólnieniu. To nie jest permanentna słabość która określa nas całych i determinuje do cna. Nie mam problemu z wyobrażeniem sobie sytuacji że to fobik ratuje grupkę osób z opresji. Ze to fobik okazuje sie bohaterem w jakiejś sytuacji . Bądź lepiej przystosowany, bo jego determinacja pozwoliła mu przeżyć, jako jedyny uchodzi z życiem z jakiejś trudnej sytuacji.
16 Sty 2015, Pią 18:39, PID: 430240
@up: kiedyś oglądałam taki film "Cube". No właśnie przypomniało mi się jego zakończenie.
16 Sty 2015, Pią 19:44, PID: 430276
Ad rem - oczywiście że tak. A o czym ma świadczyć, o pięknym umyśle?
16 Sty 2015, Pią 23:09, PID: 430336
Cytat:Kiedy wszystkim pieskom na naszej ziemi amputujemy tylne łapki, zastąpimy wózkiem z kołami, zobaczymy które sobie próbują radzić a które nie, wtedy dopiero dowiemy się które z nich są silne psychiczne a które słabe. O, rany przecież wiadomo, że każdy pies będzie próbował sobie radzić, to jest zupełnie co innego.
16 Sty 2015, Pią 23:36, PID: 430342
Czuje się osobą mocną psychicznie, ze słabością w postaci FS...
19 Sty 2015, Pon 19:33, PID: 430726
Cytat:Czuje się osobą mocną psychicznie, ze słabością w postaci FS... A, ja się czuję osobą słabą psychicznie, naprawdę już czasem przemógłbym się i porozmawiał z kimś , aż mi wstyd za samego siebie chwilami.
19 Sty 2015, Pon 21:29, PID: 430744
A ja myślę że wszystkie osoby które mają fobię mają bardzo silną psychikę. Mało kto z normalnych ludzi wytrzymał by takie cierpienie i samotność, zmiany nastroju itd. A my już tyle wytrzymaliśmy chociaż bywa ciężko, ale dajemy rade.
Forbiden, zgadzam się co do tego że jesteśmy odważni i silni , w końcu podejmujemy cały czas walkę z samym sobą i staramy się za każdym razem dać z siebie jak najwięcej.
19 Sty 2015, Pon 22:40, PID: 430766
Placebo napisał(a):Czasem myślę sobie, że przez fobię jestem jak takie biedne, nieporadne zagubione w świecie dziecko, które wszystkiego się boi i przed wszystkim ucieka. Strasznie łatwo mnie zranić i później bywa ciężko się ogarnąć i stanąć na nogi. Jestem taka krucha i słaba.To nie przez fobię. Fobia to tylko jeden z równoległych objawów. Podobnie można by gdybać czy z powodu 'kruchości emocjonalnej' masz fobię. Ale to też nie ma większego sensu mz..
20 Sty 2015, Wto 1:34, PID: 430792
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 20 Sty 2015, Wto 1:35 przez PMCL.)
Oczywiście mogą być predyspozycje genetyczne do różnych zaburzeń a przez złe doświadczenia w dzieciństwie psychika człowieka zostaje skrzywiona.Każdy człowiek który ciągle by doświadczał od ludzi jedynie wszystkiego co najgorsze to by się w końcu zmienił na gorsze, albo w dupka albo zamknął by się na ludzi w zależności od charakteru
20 Sty 2015, Wto 2:15, PID: 430802
iLLusory napisał(a):@up: kiedyś oglądałam taki film "Cube". No właśnie przypomniało mi się jego zakończenie. Rozwiń. Chodzi ci o tego malkontenta-nihilistę czy o upośledzonego chłopaka?
20 Sty 2015, Wto 2:35, PID: 430808
ten drugi to był malkontent-nihilista? Nic juz prawie z Cube'a nie pamiętam... no, ale jak on miałby byc naszym fobikiem, to raczej kiepsko wróży...
|
|
|
PhS
