Czy macie rodzeństwo?

[brykol123]

Siema,
zastanawiam sie jak rodzenstwo wplywa na powstawanie fobii oraz ogolne radzenie sobie w zyciu. Badania pokazuja mlodsze dzieci radza sobie o wiele gorzej. A jak to u Was??

Macie starsze, mlodsze rodzenstwo? Jak ono sobie radzi w porownaniu z wami?

[achino]

Brakuje odpowiedzi - miałem. Jak wiadomo, zdarza się, ze ludzie umierają.

[Zasió]

E tam, to byłoby takie creepy!
"nie mam" też chyba pasuje, nie?

[achino]

Nie, to nieprawda. Bo jeśli ktoś miał rodzeństwo, ale stracił, to nie jest wcale jedynakiem - w dalszym ciągu pozostaje ukształtowany przez fakt posiadania rodzeństwa (w dzieciństwie czy w wieku dorastania). Ja jestem młodszym dzieckiem, ale od wieku dorastania rodzeństwa nie mam. I ni nie jestem jedynakiem.

[Zasió]

No wiem, wiem... Ja na szczęście nie przeżyłem takiej zmiany - brat bliźniak zmarł zaraz po urodzeniu, więc w praktyce mogę o sobie mówić jedynak.
Tak sytuacja jak twoja jest nie do pozazdroszczenia... Przykre to.

[Sugar]

Mam starszą siostrę, pierwsze dziecko moich rodziców zmarło przed jej urodzeniem. Jeśli chodzi o teorię zawartą w pierwszym poście, to uważam odwrotnie - to starsze dzieci mają trudniej! Pierworodny dostaje od spanikowanych rodzicielstwem po raz pierwszy nieźle w ciry. Pierwsze dziecko, pierwsze choroby, pierwsze idzie do przedszkola, zerówki, szkoły, presja żeby było grzeczne, dobrze się uczyło. Młodsze dzieci mają łatwiej, bo już starzy wiedzą co i jak, no i porównując ze starszym wytrenowanym już dzieckiem mówią: "on/ona jeszcze jest mały/mała, nauczy się". Czyli mu odpuszczają, co nie mogło mieć miejsca przy pierwszym dziecku.

Podobnie gdy umiera jedno z dzieci rodziców to uważam, że przenoszą swoje ambicje i presję na następne dziecko, lub pozostałe dzieci. Mogą to robić nawet nieświadomie. Ale to ma wpływ na dziecko, ponieważ jeśli jest wrażliwe, a rodzice mają ambicje, to tak właśnie się rodzi stres i fobia społeczna. Rodzice wyładowują na dziecku swój strach o jego przyszłość, drąc się i zmuszając do pewnych rzeczy, naciskając dwa razy więcej, bez budowania poczucia własnej wartości.

[L1sek]

Mam młodszą siostrę i starszego brata i zawsze żyłem w jego cieniu, ale nie chodzi o to, że rodzina bardziej go kochała, tylko że ja się go trochę uczepiłem jak byłem mały i tak zostało. Wszędzie z nim chodziłem, a to on miał zawsze inicjatywe i decydował gdzie iść. Ja jestem 3 lata młodszy. Teraz to dla mnie oczywiste, że cała moja rodzina uważa mojego brata za lepszego. Na szczęście wkraczam już powoli w dorosłe życie i będę mógł udowodnić, że ze mną nie jest tak źle.

[Zasió]

Pewnie tak Sugar, pewnie tak - tylko to niczego nie usprawiedliwia, ani niczego nie zmienia, i nie przynosi ulgi.

[masterblaster]

A ja byłbym ciekaw ilu fobików ma rodzeństwo niewiele młodsze (np. do 2 lat różnicy wieku).
edit: zaczynając od bliźniaków - bliźniak liczy się nawet gdy jest "starszy"..

[brykol123]

"on/ona jeszcze jest mały/mała, nauczy się". Czyli mu odpuszczają, co nie mogło mieć miejsca przy pierwszym dziecku.

Widzisz, z drugiej strony to drugie dziecko przez takie podejście jest mniej zaradne, cierpi na tzw. "wyuczoną bezradność", może inni ją wyręczają, itp. -> jak tego nie nazwiemy nie ma ono skłonności w życiu do bycia liderem, wychodzenia przed szereg, skoro rodzice i starsze dzieci nim sterują.

Z tego też bierze się potem fobia, bo inni nami sterują, czujemy się gorsi, a niestety w życiu wygrywają Ci, którzy są pewni siebie i inni ich naśladują, a nie oni podporządkowują się innym.

Od każdej reguły są wyjątki ale były badania, z których wynika że starsi zarabiają więcej, uczą się lepiej, budują bardziej udane życie rodzinne, ok. 90% noblistów to dzieci pierworodne a zdecydowana większość prezydentów, premierów itd również nimi była.

Dlatego to właśnie mnie zaciekawiło. A póki co nikt nie zaznaczył, że jest najstarszy...

[PMCL]

Nie mam ale zawsze chciałem mieć brata

[achino]

Wiem , jak to jest mieć rodzeństwo, mieszkać w tym samym pokoju itd. Może dlatego różnię sie trochę od innych fobikow. Jestem zarówno fobikiem, jak i osoba towarzyska - stale sie z kims spotykam, po dragach, ale spotykam. Patrze ludziom prosto w oczy. Nie milczę, zawsze wiem, co powiedzieć. Szkoda, ze w większym stopniu nie umiem korzystać z tych korzeni dzieciństwa, zdrowych korzeni, kiedy wokół mnie było tylu ludzi, a ja wśród nich czułem sie jak ryba w wodzie.

[świr]

Ja jestem najmłodszy

[brykol123]

Tylko 1 osoba na 17 jest najstarsza, 7 zaznaczyło, że jest najmłodsze.

Fobia, nieudacznictwo życiowe, itd. -> widać teoria o kolejności urodzenia się potwierdza...

[Kejt]

A ja byłbym ciekaw ilu fobików ma rodzeństwo niewiele młodsze (np. do 2 lat różnicy wieku).

Mój brat jest niecałe 2 lata ode mnie młodszy. Jest wygadany i zaradny.
Mam jeszcze siostrę 8 lat starszą (gaduła nie z tej ziemi, królowa dyskotek - swego czasu) oraz starszego o 10 lat brata, który jest czarną owca w rodzinie (cięższy przypadek niż ja). Więc u mnie z teorii kolejności nic nie można sensownego wywnioskować...

[wdd]

Ja mam o rok mlodsza siostre. Od zawsze byla moim przeciwienstwem - ja spokojny, niesmialy, wycofany; ona pewna siebie, odwazna, towarzyska. Z czasem te roznice w charakterze powiekszaly sie az dzisiaj ja zostalem kompletnie wycofany spolecznie, a ona wiedzie towarzyski tryb zycia, cokolwiek to znaczy D:

[Szarabrzoza]

...

[masterblaster]

Kejt, a więc masz niewiele młodszego brata a Twój starszy brat ('czarna owca') ma niewiele młodszą siostrę..

[danek91]

3 siostry 28 , 30 ,41 i ja 24

[Egoistka]

Nie mam rodzeństwa a szkoda, zawsze chciałam mieć starszego brata, który by mnie bronił przed całym złem.. Chyba potrzebuję takiego wsparcia od rodzeństwa, którego niestety już nie otrzymam.

[Fearless]

Mam dwie młodsze siostry i radzą sobie o wiele lepiej ode mnie. Studiują, pracują, mają chłopaków i przyjaciółki. Jedna z nich niedawno wyprowadziła się do wynajmowanego z partnerem mieszkania. Po prostu żyją jak normalni ludzie.

[nielubiana]

Nie mam rodzeństwa a szkoda, zawsze chciałam mieć starszego brata, który by mnie bronił przed całym złem.. Chyba potrzebuję takiego wsparcia od rodzeństwa, którego niestety już nie otrzymam.

Ja mam i wcale tak nie było jak sobie myślisz. Wcale starszy brat nie musiał by cię bronić, musieli byście być zżyci. My nie byliśmy i nie jesteśmy, ja nawet do niego nie dzwonie, ani on do mnie.
Lepiej jak bym była jedynaczką, a najlepiej jak bym była facetem. Mogła bym wtedy wszędzie wychodzić wieczorami, w nocy, bo jemu pozwalali, a mi nie, jak chciałam.
Jak to mówią uważaj czego sobie życzysz

[PannaJoanna]

Znam/znałam rodziny wielodzietne, gdzie rodzeństwo z dużą i z małą różnicą wieku wspierało się i widać było, że jest sobie bliskie, i znam jedynaka, który też jest do rany przyłóż. Ja mam starszą o 2 lata siostrę. Unikam podświadomie osób, które chociaż trochę mi ją przypominają, żeby przypadkiem nie musieć znowu przechodzić przez te toksyczne relacje. Egoizm, egoizm, zachłanny egoizm - w polewie ze złośliwości. Jeśli Cię zrani, promienieje. Wszystko jest dla niej konkurencją, zero współpracy. Także niby mam siostrę, ale jednak nie mam...

[karmazynowy książę]

Mam dwóch braci, każdy z nich jest w miarę normalny (starszy jest typowym normalnym typem, inteligentnym i ze sporym gronem znajomym, dziewczyna od kilku lat), drugi ma problemy psychiczne, ale od kilku lat jest już na prostej w sprawie znajomości, również zbudował sobie grono przyjaciół, a kiedyś oboje nie mieliśmy nikogo. Tylko ja zostałem jako aspołeczny.
Nie mamy bliskich relacji, nie mógłbym z nimi poważnie pogadać, poradzić się, poprosić o radę. Albo nawet wyżalić.

[Melancholik]

Mam starszą siostrę ale właściwie dorastałem jako jedynak ze względu na rozwód rodziców.