mój przypadek - czy to fobia?

[Promyk90]

Zastanawiam się, czy to co mam rzeczywiście jest fobią.. może w skrócie opiszę swój przypadek.

Od paru miesięcy w sytuacjach społecznych czuję dyskomfort, jestem zlękniona, mówię cichym, zlkęknionym głosem, jąkam się, wydaje mi się, że to co mówię jest głupie i śmieszne z punktu widzenia mojego rozmówcy.

Dodatkowo unikam ludzi (zwłaszcza swoich rówieśników, ma to miejsce w szkole, gdyż szkoła jest jedynym miejscem, w którym "mam kontakt" ze światem.. no i jeszcze jest Internet). Na przerwach międzylekcyjnych siedzę na uboczu, z nikim nie rozmawiam, mam pustkę w głowie, zazwyczaj udaję, że grzebię coś w swojej komórce, żeby ludzie myśleli że jestem czymś zajęta i nie mam czasu gadać... Tak przywykłam do tego stanu rzeczy, że chwilami chciałabym się z nim pogodzić i go zaakceptować, uznaję, że jest on częścią mojej osobowości.

Na ulicy, gdy mijam ludzi i z daleka widząc ich wydaje mi się, że jest tam ktoś ze znajomych mi osób (zwł. rówieśników), ogarnia mnie lęk i mam ochotę schować się gdzieś, by mnie ta osoba nie zauważyła.

Czy to fobia społeczna?

[Ktoś]

z tego co piszesz to chyba tak... witaj w klubie

[Użytkownik 528]

diagnoza prawidłowa - to forum to miejsce dla ciebie, stety-niestety

[soulja]

post usunięty przez autora

[dijkstra]

Mi to na fobię nie wygląda.
To, że ktoś boi się pająków to nie fobia. Jak ktoś na widok pająka blednie, poci się, panikuje, etc, to jest fobia.
Przestań unikać ludzi, przestań się tak przejmować (jak się trochę boisz to oznaka zdrowia), bo jak się przyzwyczaisz to będzie problem :<

[Niered]

może być to chorobliwa nieśmiałość

To, że ktoś boi się pająków to nie fobia. Jak ktoś na widok pająka blednie, poci się, panikuje, etc, to jest fobia.

chyba nie zupełnie

[Ktoś]

właśnie... fobia to przecież strach... więc jak ktoś się boi to ma fobie

[gośćx]

Czy to fobia społeczna?

Jeśli wcześniej było normalnie to możliwe , że coś się zaczyna dziać.

[Ktoś]

z tego co pisze to już się zaczęło i to z całą siłą... no cóż... u mnie to było od dziecka

[dijkstra]

może być to chorobliwa nieśmiałość

To, że ktoś boi się pająków to nie fobia. Jak ktoś na widok pająka blednie, poci się, panikuje, etc, to jest fobia.

chyba nie zupełnie

Na tym forum panuje jakaś dziwna moda utożsamiania każdego strachu/niepokoju z fobią. W takim razie każdy człowiek na ziemi, a przynajmniej 90% ma fobie/chorobliwą nieśmiałość bo odczuwa np tremę lub boi się ciemności.
Mówię tu o fobii jako zaburzeniu psychicznym, bo jak ktoś czuje niepokój gdy jest ciemno lub jest w nowym otoczeniu to jest raczej zdrowy odruch.

Ja bym raczej poszukał powodów takiego stanu rzeczy w jakiejś przeciągłej lekkiej depresji.
Pewnie jak podejdziesz z uśmiechem do życia i 'przemożesz' się to "fobia" zniknie sama.

[Ktoś]

Twoja wypowiedź jest bardzo optymistyczna... no ale fajnie by było gdyby to była prawda... szkoda że nie jest

[Niered]

W takim razie każdy człowiek na ziemi, a przynajmniej 90% ma fobie/chorobliwą nieśmiałość

każdy człowiek w jakimś stopniu jest nieśmiały ale już nie każdy w takim stopniu, że go własna nieśmiałość zjada, kiedy wchodzi w nawyk i staje się codziennością czy uzależnieniem rzekłbym. Ale tak to jest kiedy człowiek pielęgnuje własne leki zamiast wyjść im naprzeciw. Wydaje mi się, że życie osoby zbyt długo nieśmiałej, czy samotnej (tutaj każdym negatywnym stanem emocjonalnym) może skończyć się zaburzeniem

[dijkstra]

Twoja wypowiedź jest bardzo optymistyczna... no ale fajnie by było gdyby to była prawda... szkoda że nie jest

Twoja odpowiedz jest bardzo pesymistyczna, głupio by było gdyby to była prawda. Dobrze, że nie jest


W pewnym stopniu zgodzę się z tym co napisał niered.
Moim zdaniem pierwszy krok powinien polegać na zwalczeniu depresji/złego samopoczucia. Np wyjazd, hobby, etc.

[Ktoś]

heh skoro tak twierdzisz....

[Kaktus]

Właściwie brzmi to bardzo fobicznie i bym powiedział, że mamy na pokładzie nową fobiczkę, ale

Od paru miesięcy

to stwierdzenie mi rozbija teorię. Fobia społeczna nie robi się ło tak o w kilka tygodni/miesięcy, nagle, tylko się raczej rozwija stopniowo, tak że nagle jesteś w szambie i nawet nie wiesz kiedy sie to dokładnie zaczęło. Rozwija sie latami.

Więc jak od paru miesięcy, to pomyśl, czy się nie zdarzyło w życiu coś nieprzyjemnego co mogło by owocować depresją na przykład... Dobrze by z tym było coś zrobić, bo Niered ma rację, że chorobliwa niesmiałośc i unkanie ludzi może sie skończyć zaburzeniem, czyli FS.

[Niered]

chorobliwa niesmiałośc i unkanie ludzi może sie skończyć zaburzeniem, czyli FS

chorobliwa nieśmiałość to zaburzenie

[Zwjeszak]

co za różnica, czy masz fobię, czy jesteś tylko tak strasznie nieśmiała. liczą się cele, a swoje przeszkody doskonale widzisz (jak myślę) - nazwy są niepotrzebne.


no ale jesteś z Torunia, więc zajrzyj do działu Miasta