Przygnębienie

[Kawaii17]

Wstaję rano, idę do szkoły, wracam, uczę się albo i nie, biorę prysznic, idę spać. I tak 5 razy w tygodniu. W weekend czasami wyjdę gdzieś z rodziną albo siedzę w domu. I tak w kółko. Nawet nie chcę sobie wyobrażać przyszłości, gdy będę musiała iść do pracy i radzić sobie sama. Już na samą myśl o tym robi mi się niedobrze :-/ I jeszcze to, że nie znajdę sobie przyjaciół ani chłopaka ... Mam już tego dosyć :-([/list]

[Gość]

dlt

[Placebo]

Miałam podobnie jak chodziłam do szkoły więc dobrze wiem jak to jest. Monotonia potrafiła być tak przytłaczająca, że wracałam ze szkoły, szłam spać i wstawałam rano. Szary Cezary dobrze radzi - sprubój znaleźć sb hobby. Rób to co ci będzie sprawiać przyjemność. Zacznij też może uprawiać sport. Na początku nie będzie ci się pewnie chciało ćwiczyć ale pomyśl o tym jakie będą rezultaty. Wzrośnie twoja samoocena i samopoczucie po każdym treningu będzie lepsze. Ja lubiłam sobie czasem pobiegać po szkole. Wyżyłam się, rozładowałam, pooddychałam świeżym powietrzem i było mi łatwiej później zabrać się za naukę. Teraz faceci się za mną oglądają a ja zlewam ich bo mam fobię, ale mam przynajmniej satysfakcję z tego, że zapracowałam sobie na ciało, które komuś się podoba. A może lubisz czytać albo malować paznokcie... cokolwiek. Poświęć temu codziennie trochę czasu i zobaczysz, że wszystko zacznie nabierać barw. A jak chodzi o przyszłość to nie ma co się martwić. Na jakim etapie edukacji jesteś? Na pewno masz jeszcze czas zastanawiać się nad swoim życie. Niektórzy decydują w gimnazjum co chcą robić, inni przed maturą, inni rzucałą studia bo okazuje się, że to nie to i zaczynają kolejne. Nie ma co się śpieszyć z wyborami. A jak chodzi o relacje z rówieśnikami to będą onie tym lepsze im bardziej na luzie będziesz do tego podchodzić więc nie przejmuj się niczym. Staraj się być otwarta, miła, rozmowna i pomocna a będziesz lubiana i relacje z ludźmi nie będą ci sprawiać problemu.

[Krongthipl]

I think that the information you find inside Sticky topic.

[Vanitas]

Mam to samo, w dodatku w tym roku chodzę do szkoły na drugą zmianę. Wychodzę z domu o 10, wracam o 20. Rano nie mam siły wcześnie wstawać, a wieczorem jestem zbyt zmęczona żeby cokolwiek zrobić, także: szkoła - sen, szkoła - sen, szkoła - sen. I tak do weekendu, który mija niepostrzeżenie, w dodatku przez te dwa dni nawet odpocząc porządnie nie mogę bo trzeba posprzątać, pomóc mamie, babci, bo cały tydzień nie miałam na to czasu.
Tak szybko mi teraz mijają tygodnie...

[nielubiana]

Wstaję rano, idę do szkoły, wracam, uczę się albo i nie, biorę prysznic, idę spać. I tak 5 razy w tygodniu. W weekend czasami wyjdę gdzieś z rodziną albo siedzę w domu. I tak w kółko. Nawet nie chcę sobie wyobrażać przyszłości, gdy będę musiała iść do pracy i radzić sobie sama. Już na samą myśl o tym robi mi się niedobrze :-/ I jeszcze to, że nie znajdę sobie przyjaciół ani chłopaka ... Mam już tego dosyć :-([/list]

Masz może chociaż jedną przyjaciółkę/koleżankę? To może postaraj się z nią zacieśnić więzi. Umów się gdzieś czy coś. Wiadomo na imprezę to ciężko wbić (dla fobika, po za tym ten natłok ludzi) ale można chociaż lepiej się zaprzyjaźnić z kimś bo nie ilość znajomości jest ważna, a jakość.

[BessieShy]

Kawaii17 mam dokładnie tak samo jak Ty z tą różnicą, że już się nie uczę tylko pracuję niestety. Ale pewnie wiele osób tak ma, nie tylko fobicy. Często sie słyszy jak ludzie narzekają na monotonię i rutynę w swoim życiu..

[Ishai]

Mam podobnie do was: moje dni są właściwie zawsze takie same i tylko wstaję rano do szkoły, w szkole myślę o tym że chcę iść do domu a w domu jakoś się ogarnę, zjem coś, posiedzę sobie, ale nagle jest noc i muszę szybko się pakować i iść spać i tak codziennie... a weekendy tak szybko mijają, i ogólnie osttanio dni i tygodnie mijają mi bardzoooo szybko

ja mam różne hobby ale po prostu jakoś jestem tak zmęczona, sama nie wiem czym, po szkole tylko się obijam i siedzę na komputerze resztę dnia i trochę coś poczytam albo narysuję, ale mało bo tak szybko mija dzień i czuję się ciągle taka przybita a to szybkie mijanie dni tylko bardziej mnie dobija