Od czego zacząć leczenie?

[Tulkas]

Niedawno podjąłem ważną decyzję o rozpoczęciu leczenia swych przypadłości fobicznych i okołofobicznych z fachową pomocą. Jednak problem sprawia mi dokładne ustalenie kolejności działań, jakie powinienem podjąć. Czytając to forum i dokształcając się na różne możliwe sposoby, doszedłem do wniosku, że zacząć najlepiej od wizyty u psychiatry, który postawi diagnozę i wystawi skierowanie na terapie. Teoretycznie mógłbym też załatwić sobie takie skierowanie u lekarza rodzinnego, ale chyba lepiej udać się do psychiatry, który dysponuje w tych sprawach zapewne większą wiedzą. Z drugiej strony spotykam się także z głosami, że diagnozę można sobie odpuścić i lepiej od razu lecieć na terapie, z pominięciem psychiatrów i testów u psychologa. W związku z czym chciałbym otrzymać tutaj jasną odpowiedź, co do zasadności takiego kroku.

Mam też drugi problem, trochę innej natury niż pierwszy. Mianowicie jestem już na terapii, z tym że wybrałem do niej właśnie drogę na skróty, przez gabinet lekarza rodzinnego. Wylądowałem przez to niemal zupełnie w ciemno na terapii, która (jak później się dowiedziałem) prowadzona jest w nurcie analitycznym, który z tego co wiem, nie należy do najskuteczniejszych przy walce z fobią. Gdybym mógł wybierać ponownie, zapewne zapisałbym się na terapie poznawczo-behawioralną. W każdym razie jestem już teraz na skraju rezygnacji z niej, stąd też moje pytanie o kolejność działań na wypadek, gdyby to nastąpiło. Ale ponieważ wciąż jeszcze na nią uczęszczam, to zanim podejmę decyzję, chciałbym się spytać osób obeznanych w temacie, czy terapia analityczna i dociekanie przed terapeutą natury swoich problemów, może mi przynieść jakąkolwiek poprawę i zmniejszenie poziomu lęku.

[Zasió]

Nie może. CBT też nie musi, zależy od ciebie i terapii.
Ale spychodynamiczna, analityczna itp. to x razy większa szansa na żenadę.

[PannaJoanna]

Podbijam temat. Sądziłam, że widzę poprawę po terapii i grzebaniu w dzieciństwie, ale spowodowało to tylko huśtawki nastroju i fale złości. Może za wcześnie oczekuję cudownego ozdrowienia, może to tak naprawdę mozolny wieloetapowy proces, który ciągnie się latami jak toffi, i kiedyś tam po latach przynosi w końcu spokój i samoakceptację, ale ponieważ jestem niecierpliwa, zaczynam niepokoić się, że to wszystko funta kłaków warte...

[Tulkas]

Zakładając ten temat spodziewałem się jednak większego odzewu

Przede wszystkim interesuje mnie odpowiedź na tytułowe pytanie. Jak zacząć, gdzie iść najpierw? Do psychiatry, żeby wystawił diagnozę, do terapeuty, a może do psychologa? Jestem pewien, że nie dotyczy to tylko mnie. Na pewno wielu z was chodziło, chodzi lub planuje chodzić na terapie. Dziwi mnie więc fakt, że zdaje się jakby nikt nie miał w tej sprawie niczego do powiedzenia (no, z wyjątkiem Zasa ).

[Placebo]

Odpowiedziałabym od razu, gdyby ten temat był krótszy bo tak długich nie czytam. Tego też nie przeczytałam ale wizytę u psychiatry odradzam. Najpierw psycholog, terapia, a jak nie pomoże to wtedy.

[Zasió]

"który ciągnie się latami jak toffi, i kiedyś tam po latach przynosi w końcu spokój i samoakceptację"

A terapeucie - nowego mercedesa s klasse.
Szukaj od razu dobrej terapii, CBT, indywidualnej lub grupowej.
Dobry terapeuta powinien ci ewentualnie zasugerować także włączenie farmakoterapii. (tzn. nie wiem, czy powinien, ja do leków podchodzę niechętnie, ale może to błąd... tak, tak, klocek, nie powtarzaj się, szkoda przełączników w klawiaturze)

[iLLusory]

A jak to się stało, lewku, że lekarz rodzinny nie odesłał Cię do specjalisty-psychiatry, tylko ot tak dał coś chciał? Pewnie jesteś słodkim bardzo kotkiem...
Wybierz się do psychiatry. Po rozmowie i wywiadzie lekarskim coś tam Ci odpowie, co on o tym myśli. Być może będzie też próbował wcisnąć leki, ale niekoniecznie.
Myślę, że skoro już podjąłeś jakieś tam zajęcia terapeutyczne, to lepiej dokończyć działań w tym zakresie, a nie rezygnować. Po tej terapii będziesz mógł pójść na kolejną, a potem znów na kolejną, a potem znów i znów. Każde takie działanie daje szansę na cegiełkę, która będzie Ci pomocna w perspektywie czasu i patrzenia na wiele spraw.

[Zasió]

mnie nikt nie lubi,a też dostałem od rodzinnej skierowanie na terapię...
ą terapie przerywaj jak najszybciej. szkoda czasu. a czas ucieka.

[Judas]

mnie nikt nie lubi

Ja Cię lubię.

[Placebo]

mnie nikt nie lubi

Ja Cię lubię.

Ja też, serio
Tylko czasem mnie irytujesz

[Zasió]

ale to w internecie, a pani doktór była w realu.

[Judas]

ale to w internecie, a pani doktór była w realu.

Przecież my Zasie też z reala jesteśmy. Nie jesteśmy programami czy symulacjami. Siedzimy teraz gdzieś przy kompach, lecz jesteśmy fizyczni, tak jak Ty. Tak więc czuj się lubiany.
Też mnie czasem irytujesz xD

[Ertix]

Sam niebawem wybieram się do psychologa. Później może do psychoterapeuty/psychiatry. Bardzo chętnie bym się poddał hipnozie bo chciałbym sobie przypomnieć/poczuć dawne stany, ale przy padaczce to raczej niemożliwe.
Mój kod chorobowy to F43 i G40. Mam problem z ustaleniem własnej tożsamości emocjonalno-płciowej, ze swoją męskością (a właściwie to jej brakiem), niesamodzielnością i nieporadnością, kompleksy, fobie itp. itd..., dlatego wybór płci specjalisty jest dla mnie istotny. Planuję się wybrać do mężczyzny by przełamać ten stereotyp, że ''faceci są beznadziejni'' pomimo iż sam nie cierpię osobników swej płci to liczę, że mi się uda, ale jednak mam obawy, boję się rozmawiać z obcym mężczyzną o takich problemach. Boję się, że jak mu wyłożę kawę na ławę to on będzie się na mnie dziwnie patrzeć. Po prostu się bardzo obawiam niezrozumienia i wykorzystania.

[Zasió]

baby nie muszą być lepsze liczy się inteligencja i profesjonalizm...