Emigracja

[Ertix]

Zapewne taki temat się pojawił (jak coś to proszę go przesunąć).
Planujecie wyemigrować (gdzie?)? A może już to zrobiliście?
Jak sobie z tym radziliście/radzicie (zwłaszcza w przypadku osób niesamodzielnych i niezaradnych)? Czy emigracja miała na Was duży wpływ?

[fleurette]

Nigdy nie planowalam emigracji, jakies pol roku temu przyjechalam do niemiec na zaproszenie kolegi, tak na tydz. Taki byl plan ale zycie mi go pokrzyzowalo bo zakochalam sie i zostalam. Tak szczerze, jak nie radzilam sobie w ojczyznie, tak i nie radze tutaj. Mieszkam z chlopakiem, to on nas utrzymuje, ja pracuje tylko dorywczo. Moj chlopak wprawdzie nie ma jakiejs fobii ale jest niesmialym facetem po przejsciach i sam tez nie lubi zbytnio towarzystwa innych tak wiec wiedziemy raczej zamkniete na innych zycie. Raz na jakis czas wpadna jego znajomi albo my jedziemy do jego, to wszystko. Ogolnie, nie jest dobrze. Jezeli ktos planuje samodzielne zycie za granica a nie potrafil tego osiagnac wczesniej, mieszkajac w kraju, nie ma co wyjezdzac.

[RedIsABeautiful]

W czym niby ma pomóc emigracja? Przecież gdzie indziej będzie nam jeszcze trudniej dogadać się z ludźmi, no chyba że umiemy jakiś język perfekcyjnie. W zwalczaniu fobii to nie pomoże. A do tego dojdą trudności z przyzyczajaniem się do innych standardów, zwyczajów itp. Moim zdaniem emigracja to dobry pomysł tylko kiedy dzięki niej zarobimy znacznie większą ilość pieniędzy niż w kraju.

[Mike]

Język to akurat plus dla fobików - ma sie wymówkę by nic nie mówić, idealna wymówka. Natomiast pewne sytuacje są bardziej wymagające i wymagają się przełamywania. Mi bez znajomości języka takie sceny dawały dużo frajdy. Zagranicy najbardziej zapadło mi w pamięć, że ludzie nie dażą siebie taką nienawiścią jak w Polsce.