Pomóżcie zdecydować co dalej.. ciężko jest

[kasia92]

Kilkoro z was wie, że rzuciłam pracę biurową w rodzinnej firmie która mnie dobijała i postanowiłam jechać do Warszawy na 3 tygodnie na kurs stylizacji paznokci, bo marzyłam o czymś kreatywnym.

Na kursie radziłam sobie znacznie lepiej niż myślałam, a co się okazało schody zaczęły się dopiero po powrocie.

Remontuję piwnicę u rodziców na mój "salon", kupiłam połowę sprzętu, wszystko to jest kilkakrotnie droższe niż myślałam, może podeszłam do tego za ambitnie i przesadziłam. Musiałam wszystko kupić, żeby w ogóle móc na kimś ćwiczyć. Moim zdaniem nie idzie mi za dobrze, a zdobienia to porażka. Wiem, że to wszystko wymaga dużo czasu i praktyki, ale długi się same nie spłacą, a gdzie wydatki na dom.. A najgorszy jest stres, czuję, że mnie zabija. Bez leków na uspokojenie nic nikomu nie zrobię, bo okropnie trzęsą mi się ręce i nawet nie mogę spamiętać, co już zrobiłam a co nie..

Wiem, że źle postąpiłam, zaryzykowałam bo już nie mogłam znieść poprzedniej sytuacji.

Wiem, że powinnam znaleźć jaką pracę, ale znowu wyląduję w czymś, czego nienawidzę..

[Sugar]

Rzeczywiście się rzuciłaś na głęboką wodę. Jesteś w konflikcie z rodzicami? Może mogliby Ci jakoś pomóc. Moim zdaniem po prostu lepiej sobie odpuścić to co w tej chwili nie jest niezbędne, to znaczy ten salon. Po prostu zajmij się czymś, nawet tym czego "nienawidzisz" czasem i to nawet wychodzi na dobre człowiekowi. Szczególnie że nie będziesz tego robiła całe życie. Pamiętaj, że jakakolwiek praca to tylko środek na zdobycie kasy, a nie przeznaczenie.

[dziewczyna z naprzeciwka]

Jeśli chwilowo nie wyrabiasz z pracą w swoim salonie z powodu nerwów, to może go wynajmij? Jakiś ułamek kosztów by się powoli zwracał, a Ty dochodziłabyś powoli do siebie i z czasem mogłabyś znowu podjąć się pracy.

[verti]

Nie obwiniaj się o podjęcie próby. To ZAWSZE lepsze niż stanie w miejscu albo tkwienie w marazmie. Moim zdaniem nie powinnaś się poddawać, zawsze należy walczyć o swoje.

[iLLusory]

Praktyka czyni mistrza!!
Znaczy mam na myśli to, że im więcej wyrzezbisz tych paznokci, tym sprawniej będzie Ci to szło. Teraz możesz molestować paznokcie koleżanek, kuzynek, sąsiadek i na nich sobie ćwiczyć. W międzyczasie zawsze zjawi się jakaś babka, która zapłaci za usługę, albo przyprowadzi koleżanki. I nie musisz od razu wykonywać tego w full-wypas salonie.

[Natalia.]

Głowa do góry, nikt nie został mistrzem w czymś po trzech tygodniach nauki.
Najważniejsze to zastanowić się, czy to co próbujesz robić to na pewno może sprawiać Ci przyjemność.
Brawo za odważny krok w przód ! Wiele osób by się na coś takiego nie zdobyło.
Z tego co piszesz wynika, że twój problem nie wynika do końca z braku umiejętności, a raczej zbyt małej pewności siebie. Nie porzucaj tego co lubisz, a postaraj rozwiązać problem. Nikt przecież nie każe Ci od razu malować nie wiadomo jakich wzorków. Zacznij najpierw od zwykłego malowania paznokci. Wszystko z czasem. Ćwiczę na rodzinie, znajomych, a jak brakuje ci osób to może ogłoś się gdzieś z zaznaczeniem, że nie wykonujesz skomplikowanych wzorów.
Postaraj się zapanować nad swoim stresem. On powstaje w twojej głowie i to on Cię blokuje i nie pozwala iść dalej.
A ja uważam, że zrobiłaś dobrze ! Już tutaj zmień swoje myślenie, spełniasz się. Na razie nie wychodzi, ale może jutro będzie lepiej?
Postaraj się zmienić swoje myślenie, wszystko inne powinno się ułożyć!
Jak na zajęciach dobrze sobie radziłaś to i teraz również sobie poradzisz.

[BlankAvatar]

moze pokombinuj z jakims dofinansowaniem?

[ekstra_intro]

Siostra cioteczna otworzyła 2 lata temu salon za kasę z unii, chyba 20 tysi bezzwrotnej dotacji dostała na wyposażenie salonu itp. Bez dotacji lepiej nie zaczynać. Chyba, że ma się za dużo kasy. Do tego polecam zarejestrować działalność gospodarczą na nazwisko osoby zatrudnionej na etat np. ojca lub matkę, wtedy nie placisz na zus co miesiąc kilku stówek.