Moja fobia

[Lukaszes]

Hej, witam wszystkich. Jestem nowy na forum i chciałem wam opowiedzieć o moim dziwnym przypadku fobii. ok. 2 msc. temu nawet nie wiedziałem że mam fobie ja to traktowałem jako zwykłą nieśmiałość. Ale dziś uważam że ze mną jest naprawdę źle. Nie mam micnego lęku przed pójściem do sklepu itd. Mam grupkę znajomych do których codziennie chodzę. I właśnie wtedy pojawia się problem.
Często jest tak że całe wyjście siędze i nic się nie odzywam chyba że się ktoś coś mnie zapyta. Oni cały czas się śmieją ze mnie i wykorzystują to że jestem jaki jestem
by się ze mnie śmiać. Nawet ich nie słucham bo skupiam się na tym żeby nie było po mnie widać że się stresuje.
Żeby tylko się nie śmieli. Każdy gada tam że jak jestem sam na sam to normalnie umiem rozmawiać i ogólnie jestem normalny. Czasem udaje że nie usłyszałem co ktoś do mnie powiedzial bo mam pustke w głowie. W szkole staram sie unikać ludzi bo się boję rozmowy że coś pójdzie mi nie tak. Wiem że ten tok myślenia jest zły ale moja natura już taka jest mam wrażenie że już to nie minie i nie znajde znajomych co by się chcieli zadawać ze mną :-( nie wiem co mam zrobić proszę pomóżcie mi bo ja nie chce tak żyć.

[Melancholik]

Też prawie nic się nie odzywam ale w liceum o dziwo miałem całkiem fajnych kolegów, którym to nie przeszkadzało. Zależy na jakich ludzi się trafi. Dobrzy koledzy docenią w swoim gronie również spokojnego towarzysza. Jak się z Ciebie za bardzo śmieją to może z nimi jest coś nie tak. Powściągliwość w mówieniu wcale nie jest tak bardzo złą cechą. Oczywiście powinieneś walczyć by być bardziej odważnym i umieć jak trzeba porozmawiać ale to nie zmienia faktu, że to twoi koledzy tutaj zachowują się nieodpowiednio.

[Lukaszes]

Tylko oni jeszcze nawet nie wiedzą że mam taką fobie uważają mnie po prostu za gorszego i się dowartościują na mnie, często zapytają się o coś głupiego specjalnie żebym się speszył i się nic nie gadał. Chcialbym umiec zyc w ich otoczeniu i w glebi duszy chce ale nie mogę się przełamać i ciężko mi jest czasem z nimi siedzieć i bardzo nie komfortowo się czuję lecz coś mnie ciągnie by tam być.. chciałbym być odważniejszy ale odwaga nc nie da jak masz pustke w glowie i niewiesz co powiedzieć

[ewl]

Tylko oni jeszcze nawet nie wiedzą że mam taką fobie uważają mnie po prostu za gorszego i się dowartościują na mnie, często zapytają się o coś głupiego specjalnie żebym się speszył i się nic nie gadał.

No to fajnych masz znajomych... może czas zmienić?

[Koleżanka Szklanka]

uważają mnie po prostu za gorszego i się dowartościują na mnie

Cześć Lukaszes. Ciekawe, czemu do nich chodzisz?

[Niered]

chyba dlatego, że desperacko szuka

znajomych co by się chcieli zadawać ze mną

tacy tylko napsują Ci krwi i minie potem dużo czasu zanim nabierzesz pewności siebie, oni swoją podnoszą dzięki tobie i jeszcze mają rozrywkę.

[Amcio]

tak, dokladnie, znajomi, przyjaciele, koledzy itp ktorzy mowia ze jestes do niczego to zadni, wiem z doswiadczenia, tylko ludzie ktorzy chca sie dowartosciowac. Zdrowi ludzie nie maja pojecia o chorobach psychicznych jak i rowniez czesto nie maja empati zeby sie wczuc w sytuacje.

[Toni]

Ja bardziej wolę słuchać, niż mówić więc jak ktoś chce się wypowiedzieć niezależnie na jaki temat to zawsze wysłucham. A mówię dopiero wtedy gdy potrzeba.

[WinterWolf]

Mam podobnie. U mnie w klasie jest niewielu chłopaków. I siedze z takim jednym. Jak on mnie wkurza. Śmieje się jak mi się nie powodzi, z tego że jestem zamknięty w sobie...A jak z nim wracam sam na sam to zupełnie inny człowiek...

[elrond]

Ale wiesz że wzajemne wyśmiewanie się w gronie kolegów to rytuał społeczny, i oznacza jedynie tyle że ten kolega Cię lubi?

[WinterWolf]

To jest codziennie, daje do zrozumienia, że jestem ciotą itp. Lubi mnie jak coś chce wtedy to po prostu najlepszy przyjaciel

[elrond]

No to nie wiem. Też go zacznij wyśmiewać.