pierwsza "normalna" praca w wieku 44 lat

[Ewa44]

Cześć wszystkim, to mój pierwszy wątek na tym forum   Fobię społeczną mam ponad 20 lat. Do tej pory pracowałam tylko jako niania i tłumaczyłam w domu (jestem tłumaczką angielskiego). No i tak przeżyłam kawał życia aż nadszedł moment, że mając 44 lata musiałam skończyć z byciem nianią, ponieważ z powodów zdrowotnych nie jestem tak sprawna fizycznie, jak jeszcze niedawno. A poza wszystkim, przejadło mi się. W tym samym momencie dałam sobie spokój z tłumaczeniami, bo i tak za długo się w to bawiłam, kasa była śmiesznie niewspółmierna do nakładu pracy i czasu, jaki temu poświęcałam. Tak oto zostałam bez kasy, a samotnie wychowuję 11-letniego syna. Nic innego nie umiem niż to, co do tej pory robiłam, żadnego doświadczenia ani umiejętności w innych dziedzinach... Rozpoczęłam szukanie pracy, za chwilę wyślę CV do biura podróży... Piszę tutaj, bo chciałabym znaleźć wsparcie w tych poszukiwaniach, które okupione są bardzo dużym stresem. Pozdrawiam serdecznie.

[Lato]

Dobrze rozmiem Twoją sytuację bo sam mam 30 lat a pracuję dopiero od kilku miesięcy w pierwszej "normalnej" pracy. Wcześniej studiowałem, studia trochę się przeciągnęły a w międzyczasie pracowałem okresowo w g*wnoprackach, przepaliłem mnóstwo czasu niewiele robiąc w kierunku znalezienia pracy w swoim kierunku i jakiejkolwiek innej. W zeszłym roku zacząłem 1szy raz sam szukać pracy i średnio mi to wyszło. Z pewną pomocą udało mi się gdzieś dostać i pracuję tam jakiś czas ale nawiasem mówiąc już chciałbym zmienić tę pracę.
Myślę, że twoje doświadczenie zawodowe, tak to nazwijmy, nie jest takie złe, na pewno jest lepsze od mojego, domyślam się ta kwestia była u mnie jedną z przeszkód w znalezieniu pracy a drugą było raczej słabe wypadanie na rozmowach.
Życzę Ci powodzenia.