Najlepsze rady reakcjonistycznych optymistów

[Whisper]

Zauważyłem że większość , ale to dosłownie większość ludzi robi to ot tak lekką ręką mimowolnie i naturalnie.

To znaczy prawdą jest, że wiele osób tak robi. W pracy trudno szukać przyjaciół. Tylko chodzi o to, że to są ludzie mali i choć wypada wiedzieć, że tacy istnieją(i jest ich całkiem sporo), to jednak trudno zgodzić się z tym, że należy takim być. W zawodzie obowiązuje etyka, a ten kto jej nie przestrzega sam może obawiać się, że zginie od miecza, którym wojuje. Zresztą w wielu zawodach po prostu nie opłaca się być nieuczciwym, bo traci się zaufanie, a stracone zaufanie, to straceni klienci. Dlatego nawet jeżeli pominiemy moralność tego typu zachowań(która jest jednoznacznie negatywna), to i tak - nawet z wyrachowania - nie zawsze opłaca się być takim.
A co do fobików, którzy jeszcze nie pracowali nigdy - nikomu nie ufać. Być miłym dla wszystkich, kurtuazyjnym, ale nie mówić zbyt wiele o sobie, szczególnie o rzeczach, które naszą pozycję osłabiają. Kiedyś Basia pamiętam pisała, że powiedziała o fobii!!! Takich rzeczy na prawdę nie róbcie, to samobójstwo.

[Użytkownik 528]

Kurtuazja, maskowanie się - dobrze powiedziane Hektor. Mam czasem wrażenie, że ludzie w pracy nie mają lepszych tematów niż wzajemne obgadywanie się, komentowanie jeden drugiego, więc lepiej nie dawać im powodów do podkopywania swojej własnej pozycji. Należy mieć rękę na pulsie życia towarzyskiego w firmie. Przyjaciół trzeba mieć blisko, wrogów jeszcze bliżej - jak to mówią.

[stap!inesekend]

A bo to tylko w pracy? W szkole itd. ... to samo.
W sumie te tematy są dosyć wygodne. Trudniej jest rozmawiać chociażby o swoich zainteresowaniach. O innych rzeczach już nie wspominam.

[Whisper]

A bo to tylko w pracy? W szkole itd. ... to samo.

W szkole konflikty są bardziej emocjonalne, bo nie ma aż tak o co się kłócić. W pracy natomiast wiele osób dosra Ci dla kariery np. Chodzi o to, że taka osoba może nawet wydawać Ci się bardzo miła i przychylnie nastawiona do Ciebie. Podejdzie, pogada, poklepie Cię po ramieniu, a dwa metry dalej sprzeda Cię kierownikowi żeby być pewna, że jak dojdzie do redukcji etatów, to Ty polecisz wcześniej.

ludzie w pracy nie mają lepszych tematów niż wzajemne obgadywanie się

Pytanie jeszcze, czy robią to z nudy, czy żeby komuś zaszkodzić.

[tomjak]

Spostrzeżenia:
1. Uczciwość sporadycznie prowadzi do osiągnięcia sukcesów w pracy.
2. Umiejętności , wykształcenie , doświadczenie , solidność - również nie gwarantują sukcesu.
3. Liczy się spryt , umiejętności dyplomatyczne , odpowiednia prezentacja własnej osoby. Najczęściej kompletne nogi w swojej dziedzinie i lenie osiągają znacznie wyższe zarobki niż prawdziwi eksperci.
4. Większość ludzi robi jedno a mówi drugie. Do bycia kablarzem , leniem , ciemnym tumanem i kombinatorem trudno się przyznać "normalnym" nawet przed samym sobą. Wydaje mi się że mają w głowach jakiś jakby mechanizm powodujący że nawet nie zauważają kim są naprawdę. Mechanizm zabezpieczający przed dostrzeżeniem prawdziwego obrazu własnej osoby (depresja murowana , albo i coś gorszego). Czyli mają to czego brak fobikom.
5. Żeby dobrze funkcjonować w "normalnym" świecie trzeba zrezygnować z obiektywnej oceny własnej osoby. Trzeba trochę ześwirować żeby dopasować się do otoczenia.

[stap!inesekend]

Tomjak, mam ochotę Ci coś złego zrobić... Może i tak bywa, może nawet częściej niż w 50% przypadków, ale NA PEWNO nie wszędzie! Przecież porządni ludzie też zakładają firmy...

bo nie ma aż tak o co się kłócić

Oj jest Hektor. Z tym, że (zazwyczaj) nie chodzi o pieniądze.

[tomjak]

Tomjak, mam ochotę Ci coś złego zrobić... Może i tak bywa, może nawet częściej niż w 50% przypadków, ale NA PEWNO nie wszędzie! Przecież porządni ludzie też zakładają firmy...

bo nie ma aż tak o co się kłócić

Oj jest Hektor. Z tym, że (zazwyczaj) nie chodzi o pieniądze.

Co to znaczy "porządny człowiek"? Ludzie są zdumiewająco podobni do siebie , prawie identyczni jeśli chodzi o zachowania w poszczególnych sytuacjach. Zachowują się jak owce stadnie skaczące z urwiska. Różnią się tylko subtelnymi szczególikami.

[stap!inesekend]

Fakt, porządnego człowieka można rozumieć na kilka sposobów. Chodziło mi szczególnie o takich w tym przypadku, którzy zachowują etykę w pracy.
I jakoś nie widzę tego, by wszyscy ludzie byli niemal identyczni...

[TheLirium]

Nie no, każdy jest w jakiś tam sposób indywidualista, ale w tłumie sie o tym zapomina. Tomjak, gratuluję realistycznego podejścia, nic dodać, nic ująć. Wydaje mi się, że wśród tłumu czy jakiejś grupy bardzo mało jest jednostek myślących, przeważnie ludzie tylko "myślą",że myślą. A podłożem tego jest lęk co-sobie-o-mnie-inni-pomyślą ( kiedy będę sobą, bez udawania). Zachowują się jak owce, względnie jak lemingi. Z tego korzystaja jednostki sprytne i charyzmatyczne, bo są w stanie owinąć sobie ludzi wokół palca.

Poza tym, w tej kwestii polecam ksiązkę Jamesa Clavella "Król Szczurów" - właśnie o tym jak jednostki cyniczne, sprytne i charyzmatyczne wypływają na wierzch i przeżywają nawet w ekstremalnych warunkach. Taka prawda, możemy im tylko pozazdrościć

[stap!inesekend]

O przepraszam, ja mam lęk co-sobie-o-mnie-inni-pomyślą, ale zmanipulować tak łatwo mnie się nie da.
I weźcie nie dołujcie człowieka