czy fobicy są "księżniczkowaci"?

[Maxx]

Tj. wolą się wycofać gdy poczują najmniejszy dyskomfort, jakby uważali, że życie powinno być łatwe i przyjemne a może życie to ciągłe pokonywanie przeszkód itp.

[kapcie]

nie wiem czy wszyscy ale ja na pewno xD
tzn nie robie tego z założenia,że wszystko powinno przychodzić mi łatwo i w ogóle to powinnam leżeć i nic nie robić a wszystko naokoło niech się samo dzieje na moją korzyść xD ale przez ten strach tak długo unikam różnych rzeczy,czynności, że chyba nie jestem w stanie podjąć jak najmniejszego wysiłku żeby coś zdobyć(np pieniądze) czy osiągnąć jakiś cel więc siedze na tej doopie i czekam aż dostane coś "za darmo" np zdam semestr bez uczenia się itp

[USiebie]

wolą się wycofać gdy poczują najmniejszy dyskomfort

Ja tak mam, a z drugiej strony to nie, z bolącym zębem chodziłem aż mi z dziąsła zaczęła lecieć krew i się pokruszył, ale do dentysty nie poszedłem, więc to chyba nie do końca to. xP Siedzenie w domu ze świadomością, że się przegrało życie też wywołuje sporo dyskomfortu, a sporo osób i tak to robi. No chyba, że to kwestia wybierania tego co po prostu przynosi mniej dyskomfortu. Z drugiej strony, chodzenie na terapię wywoływało u mnie mniej dyskomfortu niż siedzenie w domu (na dodatek ze świadomością, że takie siedzenie prowadzi tylko i wyłącznie do większego dyskomfortu), to czemu nie umiem się zmobilizować i zmusić do pójścia na kolejną?

życie to ciągłe pokonywanie przeszkód

W pewnym sensie tak jest, co nie równa się temu, że życie nie może być przyjemne, zdrowy musk działa tak, że po pokonaniu przeszkody Ci to wynagradza, czujesz satysfakcję, zadowolenie, to przyjemne.

[jablecznik]

Wydaje mi się że bardziej niezdarni. Fobicy przynajmniej tak mi się wydaję unikają trudności są słabi psychicznie i pierwsze lepsze niepowodzenie może sprawić że się zwyczajnie poddadzą. To straszne szczególnie kiedy robiło się widoczny progres noi teraz następuje regres i wycofanie.

[paranormal987]

Ja omijam dyskomforty, lub gdy nie da się ominąć, to wybieram zawsze "najmniejszą linię oporu". Ale u mnie to bardziej wynika nie z fobii, lecz z tego, że wychowywano mnie w pewnym sensie "na księcia". Można powiedzieć, że wpajano mi, że poza pewnymi okresami, to życie generalnie jest łatwe i przyjemne i do 20-go roku życia uważałem, że tak jest.

[USiebie]

Mi zawsze mówili, że jest trudne i męczące, a dzieciństwo i okres nastoletni to ten najlepszy, później jest tylko gorzej. xP

[Zasió]

Są raczej niezaradni albo mają osobowość unikającą

[WinterWolf]

Ja gdy widzę kałuże to zawracam co by się nie pochlapać

[Odmieniec]

Pozwolę sobie do tego tematu dorzucić  swoje 5 groszy .
Obserwując siebie i innych ludzi o zwiększonej wrażliwości psychicznej dochodzę do wniosku, że w świecie, gdzie rządzi dominacja silniejszego nad słabszym osoby o nadmiernej wrażliwości psychicznej prędzej, czy później będą mieć próbę samobójczą, a jeśli ona nie wyjdzie to wylądują w szpitalu psychiatrycznym, z łatką "świra" "po+" i "psychola", czyli najgorsze potępienie społeczne jakie dzisiaj istnieje! Taki mamy obecnie chory system XXI wieku. Mam nadzieję, że kiedyś się to zmieni...
Sam bym chętnie nawiązał współpracę z jakąś grupą np. antypsychiatryczną aby po pierwsze uświadamić społeczeństwo co do potępienia osób z przeszłością psychiatryczną, a po drugie, jeśli pokojowe metody zawiodą (co moim zdaniem w XXI wieku jest niemal pewne) to coż... zostaje działanie agresywne .

[USiebie]

wylądują w szpitalu psychiatrycznym, z łatką "świra" "po+" i "psychola", czyli najgorsze potępienie społeczne jakie dzisiaj istnieje! Taki mamy obecnie chory system XXI wieku.

Nie, som jeszcze osoby chodzące w rurkach.

[Odmieniec]

wylądują w szpitalu psychiatrycznym, z łatką "świra" "po+" i "psychola", czyli najgorsze potępienie społeczne jakie dzisiaj istnieje! Taki mamy obecnie chory system XXI wieku.

Nie, som jeszcze osoby chodzące w rurkach.

A niech sobie chodzą nawet w lateksowych legginsach! Na razie mam ich w du*e! Nie mam takich w środowisku swoich znajomych i raczej miał nie będę. Z resztą mi szkodzą inne typy, które faktycznie są godne potępienia. O temacie działania NWO na temat niszczenia "męskości" na razie się rozpisywał nie będę...

[Żółwik]

Tj. wolą się wycofać gdy poczują najmniejszy dyskomfort, jakby uważali, że życie powinno być łatwe i przyjemne a może życie to ciągłe pokonywanie przeszkód itp.

W pewnym sensie tak jest, co nie równa się temu, że życie nie może być przyjemne, zdrowy musk działa tak, że po pokonaniu przeszkody Ci to wynagradza, czujesz satysfakcję, zadowolenie, to przyjemne.

Tu by była część odpowiedzi. Mózg fobika nadmiernie akcentuje zagrożenia, a mniej przyszłą potencjalną satysfakcję z osiągnięcia celu. Fobik ma mniejszy próg dyskomfortu, przy którym już się wycofa. Ale niefobicy też miewają trudności, przy których uciekają.

A czy nazwać to księżniczkowatością, czy nie - kwestia słów.

Pocieszające jest to, że nasze mózgi są podobno dość plastyczne.

[Avoid]

Tu sama nazwa "księżniczkowaci" nie pasuje i nie nazwałbym tego tak. Jako fobicy często mamy złe nawyki, boimy się wyjść ze swojej strefy komfortu przez co wiele osób odbiera nas jakbyśmy byli wyniośli itp. Również jesteśmy trochę zapatrzeni na samych siebie, wielu rzeczy się nie podejmujemy bo zależy nam na ocenie innych i tak w kółko. Raczej nie oczekujemy że wszystko dostaniemy na tacy ale strach jest tak duży, że po prostu się wycofujemy i tkwimy w swoim bagienku.

[zwykladziewczyna]

Ja jestem Śpiąca Królewną, Roszpunką i Kopciuszkiem. Uwielbiam spać, mieszkam w wysokiej wieży, nikt mnie nie odwiedza, ale włosów tak długich nie mam , lubię sprzątać i przed północą muszę być w domu .

[Karol1991]

"księżniczkowaci"

Myślę ze tak nie jest. Ja na przykład dużo pracuje przy domu i nigdy nie czekam na gotowe, nie jestem dobry w rzeczach, ale jak robię coś sam dla siebie to nawet jak zrobię to źle, to nikt mnie za to nie wini i nie ocenia. Problem pojawia się gdy ktoś mi płaci wtedy czuje ze będę oceniany, jak wykonałem prace.
Tak chciałem jakoś zobrazować jak według mnie to działa, ze to nie jest ze czegoś nie zrobię bo to niegodne czy coś. Problem jest inny może ktoś to zrozumie co ja tu miałem na myśli

;3

[karmazynowy książę]

Są książęcowaci ^_^

[Rival]

Nie som. Mam nadzieję, że pomogłem. Chyba można zamknąć temat.

[Użytkownik 22397]

nie wiem czy wszyscy ale ja na pewno xD
tzn nie robie tego z założenia,że wszystko powinno przychodzić mi łatwo i w ogóle to powinnam leżeć i nic nie robić a wszystko naokoło niech się samo dzieje na moją korzyść xD ale przez ten strach tak długo unikam różnych rzeczy,czynności, że chyba nie jestem w stanie podjąć jak najmniejszego wysiłku żeby coś zdobyć(np pieniądze) czy osiągnąć jakiś cel więc siedze na tej doopie i czekam aż dostane coś "za darmo" np zdam semestr bez uczenia się itp

No jakbym czytał o sobie!!

[vesanya]

Ja jestem księżniczkowata, przy obiektywnie niewielkich przeszkodach od razu chcę się wycofać. Myślę, że życie jest o wiele bardziej męczące niż być powinno, na każdym kroku wysiłek, zaledwie kilka rzeczy przychodzi łatwo i lekko i nie da się tylko w oparciu o nie normalnie żyć, więc trzeba ciągle się zmuszać i walczyć, a ja nie lubię.

[Tiquill]

Problemem jest wyjście ze strefy komfortu. Gdyby warunki przymusiły to wielu ludzi nagle odkryłoby, że nie są tacy jak uważają.
Ja osobiście jestem mało dynamiczną osobą, do tego z lenistwa i braku motywacji zarzucam robienie wielu rzeczy. Bywały jednak czasy gdy byłem zmuszony do bycia dynamicznym na pewien okres czasu, więc da się.

[Użytkownik 8876]

Tak, ale to przez lęk. Życie to nie bajka i trzeba umieć sobie radzić z wszelkimi trudnościami a my fobicy (przynajmniej ja) boję się tych trudności i bardzo źle przeżywam porażki, dlatego właśnie wolę się wycofywać.