Kruche znajomości

[coy boy]

Cześć. Chciałbym się dowiedzieć, czy ktoś ma podobne doświadczenia z ludźmi, jak ja. Zauważyłem, że gdy poznam nową osobę, to z początku fajnie się rozmawia i miło spędza czas, natomiast często po jakimś czasie wspomniana osoba traci mną zainteresowanie, zdawkowo odpisuje mi na wiadomości, nie proponuje spotkań i staje się oschła. Wielokrotnie analizowałem już tego typu sytuacje i dalej nie mam pojęcia, w czym może tkwić problem. Uważam, że jestem osobą sympatyczną, pomocną i szczerze zainteresowaną drugim człowiekiem. Wyglądem też nie straszę  Jest to tym bardziej przygnębiające, gdy obserwuję z boku wielu paskudnych z charakteru ludzi, którzy są lubiani, szanowani i nawet większe przewinienia (chamstwo, fałszywość, czy wyniosłość) są im szybciej wybaczane. Czy ktoś z Was ma pomysł, co może być przyczyną takiego stanu rzeczy?

[jmox]

Zalezy jaką jestes osobą? Czasem trzeba wziąść inicjatywę i np samemu zaproponować gdzieś wyjscie!

Może komuś nie podoba się zachowanie twoje i moze warto się spytać niż główkować.

[Użytkownik 6925]

Może się starasz być sympatyczny, miły, pomocny i zainteresowany.
Ale ludzie chcą czegoś innego. Bycie tak miłym jest sztuczne i jest się nudnym. Bez humoru, luzu ludzie nie chcą kontaktów. Może się starasz mocno, żeby dobrze o tobie myśleli, a to zwyczajnie nie działa dobrze na interakcje, a w relacjach damsko-męskich odpycha, bo świadczy o niskiej wartości (choć nie musi mieć taka osoba niskiej wartości, ale ma to w głowie).
No i normalne, że większość nowych znajomości wygasa, nic nie znaczy. Jeśli się jest needy i desperatem (a oczekiwanie, że z jakiejś przypadkowej nowej znajomości jakiś dłuższy kontakt wyniknie jest bardzo needy) to każdą kolejną się zawali.

[Dziadumił]

To może być związane z wygrywaniem życia, może ludzie nie chcą być jak Ty. Wolą wyniosłych, fałszywych chamów choć nie wiem czy akurat to wszystko na raz jest do zniesienia.

[Użytkownik 6925]

i może ci ludzie nie są paskudni z charakteru tylko ty masz źle ustawioną ocenę co jest paskudne, a co ładne.
może to nie chamstwo, a jedynie droczenie, które ludzie lubią.
może to nie wysniosłość, a pewnośc siebie lub żartowanie o sobie w przegięty sposób
może to nie fałszywośc, ale opanowanie społecznych gierek, które są jak konwenanse i umiejętne poruszanie się w interakcji, co świadczy o dużej wartości społecznej, gdyż posiadają to jedynie sprawni interpersonalnie ludzie. Takie osoby mają ogarniętą psychikę i kontakt z nimi jest bezpieczny i miły. Ludzie "grają", ale inni widzą, że to ma być gierka, a nie oszukiwanie.
Aczkolwiek może rzeczywiście są tacy ludzie i skoro oni mają powodzenie to może jednak coś jest na rzeczy
może bycie miłym jest fałszywe i paskudne

[coy boy]

i może ci ludzie nie są paskudni z charakteru tylko ty masz źle ustawioną ocenę co jest paskudne, a co ładne.
może to nie chamstwo, a jedynie droczenie, które ludzie lubią.
może to nie wysniosłość, a pewnośc siebie lub żartowanie o sobie w przegięty sposób
może to nie fałszywośc, ale opanowanie społecznych gierek, które są jak konwenanse i umiejętne poruszanie się w interakcji, co świadczy o dużej wartości społecznej, gdyż posiadają to jedynie sprawni interpersonalnie ludzie. Takie osoby mają ogarniętą psychikę i kontakt z nimi jest bezpieczny i miły. Ludzie "grają", ale inni widzą, że to ma być gierka, a nie oszukiwanie.
Aczkolwiek może rzeczywiście są tacy ludzie i skoro oni mają powodzenie to może jednak coś jest na rzeczy
może bycie miłym jest fałszywe i paskudne

Co rozumiesz poprzez "opanowanie społecznych gierek"? Nie rozumiem też, dlaczego bycie miłym (nie w skrajnej postaci) ma odzwierciedlać fałszywość i paskudność.

[Użytkownik 6925]

Co rozumiesz poprzez "opanowanie społecznych gierek"? Nie rozumiem też, dlaczego bycie miłym (nie w skrajnej postaci) ma odzwierciedlać fałszywość i paskudność.

tak tylko napisałem, że może nam się wydawać, że coś jest dobre do kontaktu, a to może działać źle i na odwrót coś nam się wydaje złe, a to jest dobre. Nie musi być fałszywe i paskudne, ale może.
Jak poznawałem ludzi to byłem miły i to był symptom fobiczności i z tym szły inne rzeczy jak brak odwagi czy filtrowanie co mówić.
Nie wiem jak jest u ciebie, ale napisałeś o tym byciu miłym, więc może jakąś poradą jest, że nie trzeba z tym przesadzać i ludzie nie są świadomi jak są odbierani.
Może nie jesteś za miły. Ale generalnie lepiej nie być za miłym.

"
Co rozumiesz poprzez "opanowanie społecznych gierek"? "
W interakcjach między ludźmi są gierki. Coś w rodzaju drugiej warstwy w komunikacji. Na przykład facet "ustawia" się w roli liderującego na randce. Nie mówi tego wprost, ale poprzez żarty, droczenie itp. (a jak się nie ustawi to sayonara)
Albo typowy subtext (podtekst), mówi się o jednym, ale druga strona wie, że to tak naprawdę mówienie też o czymś innym. np. erotyczne podteksty
Niektórzy są dobrzy w kontakty i potrafią zrobić coś ciekawego w interakcji np. rozgrywać "scenkę", nadać jakieś role, pozorowana sytuacja, nadanie wydarzeniom jakiegoś znaczenia, głownie w formie żartu. To też określam jako gierka.
Albo są "smooth" w kontakcie i mają łatwośc bajery. To wygląda jak konwenanse. Ktoś potrafi rzucić kompelment, który wcale nie jest po to, żeby się przypodobać, ale po prostu rzucają tekstem i czarują innych. Jakby mieli gierkę.

Jak Harvey Spector w The Suits

----
A i jeszcze jak jest się przesadnie zainteresowanym nowo poznanymi ludźmi, za bardzo się wypisuje, dopytuje o prywatne sprawy czy interesuje to raczej jest zbyt duże wchodzenie w założyłość i nienaturalne zachowanie.
Może w tym cały problem
Przy poznawaniu nowych ludzi trzeba na początku dawać rozrywkę. W ten sposób sprawi się, że będą chcieli więcej kontaktów, a zbyt prywatne tematy, zbyt na serio, zbyt oficjalne (gdzie praujesz itp) nie dają nic do wartościowego drugiemu. Ludzie chcą rozrywki. Nie można na początku znajomości być zwykłym kolesiem, który się interesuje i jest sympatyczny, bo to za mało.