rozmowa na dluzsza mete

[TheDrL45]

wiec w rozmowach w ktorych trzeba zapobiegac krepujacej ciszy jestem taki ze staram sie uciac ją jak najszybciej. nie wiem dlaczego denerwuje sie jakos i ciezko mi sie skupic na tym co mowi druga osoba i na podstawie tego co mowi kontynuowac rozmowe. z ludzmi ktorych znam juz blizej i gdzie nie musze kłapac non stop jest w porzadku. lecz siada mi tez szybko psychika jak ktos zwraca na mnie swoja uwage a jak wiecej niz jedna osoba to juz w ogole(obojetnie kto). przez to ze ucinam tak te gadki mam problem z poznawaniem nowych ludzi co mnie wkur*ia nieziemsko ; / niedlugo mam isc(presja rodzicow) do nowej pracy i wiem ze bede tam przesiadywal w pomieszczeniu z kilkoma ludzmi. czarno to widze, nie chce wyjsc na jakies dziwadlo mozna to nazwac fobią spoleczną?

[MaxiKing]

Raczej nadmierna nieśmiałością tak sądze po Twoim opisie. Nie martw się i powiem Ci, że miałam to samo. To znaczy szłam do nowej szkoły i też tak się bałam. Nie chodzi o to, że staniesz się od razu śmiałym i towarzyskim człowiekiem, ale z czasem człowiek naturalnie przyzwyczaja się do nowych sytuacji i ludzi. Ja nie znam się dokładnie na chorobie fobi społecznej. Fobia społeczna wg mnie to jest strach taki niewytłumaczalny przed ludźmi. Może on wystepować w rożnym nasileniu u różnych ludzi. Trudno mi porównać, to znaczy rozumuję że nieśmiały po prostu czuję się skrępowany, a fobik zlękniony.
Może zabrzmi to banalnie, ale staraj się nie zastanawiać nad tym jak wypadniesz przed nowymi znajomościami.