Osobowość unikająca ja to mam na 100%.

[Fruźka]

Jejku! Niedawno uświadomiłam sobie, że poza fobią społeczną z którą się zmierzam od dłuższego czasu i widzę już znaczną poprawę... dochodzi jeszcze osobowość unikająca, heh. Możliwe całkiem, że większość moich problemów wynika bardziej z tego, że mam osobowość unikającą, niż fobię...

Po przeczytaniu tych kryteriów diagnostycznych z wikipedii to pod większością mogę się podpisać, szczególnie punkty:
- unikanie kontaktów społecznych z obawy przed krytyką, brakiem akceptacji, odrzuceniem
- koncentracja na krytyce
- postrzeganie siebie jako społecznie niekompetentnego, niepociągającego lub gorszego od innych
- niezwykła niechęć do podejmowania osobistego ryzyka lub do angażowania się w jakiekolwiek nowe działania, ponieważ mogą one okazać się kłopotliwe

No i ta oziębłość emocjonaolna, strach przed okazywaniem uczuć, niechęć do wchodzenia w związki... cholera, że też na to wcześniej nie wpadłam?!?

No i wracając do tej wikipedii, to tam jest napisane, że niektórzy specjaliści uznają osobowość unikającą jako skrajny przypadek fobii społecznej... Ja tam za skrajny przypadek się nie uważam i myślę, że moja fobia 'nakręciła się' od tego unikania a nie na odwrót...

Chyba nie jest ze mną aż tak źle, bo nie unikam wszystkiego, normalnie żyje, wychodze z domu, ostatnio nawet prowadzę dość urozmaicone życie towarzyskie , ale kurcze no... unikam wielu sytuacji a jeśli już się na coś odważę, to kosztuje mnie to tyle wysiłku, że miałabym ochotę tego... uniknąć

Chętnie poznam innych fobików z osobowością unikającą... Muszę się oswoić z tą świadomością i poukładać sobie to wszystko

[Julek]

Fruźka - jak dla mnie, prawie n pewno tego nie masz.

Zaburzenie osobowości (łac. perturbatio personalitatis) - występuje gdy elastyczny system regulacji usztywnia się i powoduje stały, niezmienny wzorzec zachowania, ujawniający się w niezmiennych reakcjach na zmieniające się sytuacje.

Zaburzenia osobowości są trudniejsze do zmiany niż nerwice, depresje - bo siedzą w nas bardzo głęboko i prawie nie ma możliwości ich zmienić. Osoby o osobowości unikające unikają PRAWIE ZAWSZE - nawet jak spotkają najbardziej empatyczną i współczującą osobę na świecie!
A takie zauważanie, że ma się dużą część objawów - po prostu fobicy, nieśmiali - mają taką skłonność do przesadzania - pewnie gdybyś widziała zachowanie kogoś z OU, to byś się zgodziła, że aż tak źle z Tobą nie jest

[Sosen]

Chciałem napisać coś podobnego Julek Unikanie jest częścią życia każdego fobika, ale w osobowości unikającej jest naprawdę szczególne. Ja w przeciwieństwie do Fruźki, uważam że jest ze mną aż tak źle, i bardzo prawdopodobne że to mam. Chociaż też mam skłonności do wkręcania sobie.

[MR.X.]

Ja tez niestety unikam tego i owego... ciezko sie z tym żyje , bo ludzie wykorzystują to z uśmiechem na twarzy , nastepnie pojawia sie tlumienie emocji , lek i tak w kolo wiem ze sam jestem temu winien zamierzam sie za to wziasc w sumie nie bardzo wiem od czego zacząć

[shade]

zdaje mi się, że osobowość unikająca dotyczy mnie nawet bardziej niż fobia. jeśli np ktoś nieznajomy rozpocznie rozmowę, to jestem ją w stanie prowadzić bez większego stresu. problem polega tylko na tym, że nigdy nie umiałam i nie umiem wyjść z inicjatywą, ciągle czegoś się boję i przed czymś uciekam..

[młodziutka18]

uciekamto najskuteczniejsze.