25 Paź 2012, Czw 1:42, PID: 322346
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 09 Gru 2019, Pon 18:47 przez BlankAvatar.)
Za namowa kolegii z forum, postanowilem zalozyc temat, gdzie bedzie mozna omowic pozycje z folderu ''PSYCHOTERAPIA self-help poradnik''. Pierwszy post, to wykaz i opis folderów, a kolejne wpisy - ich zawartość.
W zbiorze znajdziesz raczej nieprzypadkowe książki; starałem się szukać wśród autorów, którzy często są psychologami/psychiatrami-naukowcami, co zmniejsza prawdopodobieństwo, że stracisz swój czas lub sobie zaszkodzisz.
Zachęcam do przeglądania różnych folderów, jako że zaburzenia lękowe (fobie, lęk napadowy, gad, agorafobia) "lubią" współwystępować ze sobą. Często, "przy okazji" występowania nerwicy, można spotkać się z depresją, która jest skutkiem długotrwałego borykania się z zaburzeniami lękowymi. Jeśli borykasz się z problemami bardzo długo, od lat nastoletnich, to być może powinieneś zastanowić się czy Twoje problemy nie są w jakimś stopniu związane z osobowością. Polecam także uniwersalne pozycje z folderów "Inne Poradniki" oraz dodatkowe z katalogu "Inne Problemy". Poradnikami obowiązkowymi będą też te ze zbioru "Stres". Obecnie wiemy, że nadmierny stres przyczynia się do powstawania i utrzymania wielu zaburzeń psychicznych.
anty-STRES (techniki relaksacyjne, midfulness)- W folderze znajdziesz pozycje, dzięki którym nauczysz się obniżać poziom napięcia i lęku, za pomocą technik relaksacyjnych, co stanowi nieocenioną pomoc przy leczeniu większości problemów psychicznych. Dodatkowo, folder zawiera materiały o terapii uważności.
ChAD (choroba afektywna dwubiegunowa)- zaburzenia psychiczne z grupy zaburzeń afektywnych, znane również jako psychoza maniakalno-depresyjna. Biegunami tego cyklu są depresja, czyli stan głębokiego smutku, oraz mania, stan niekontrolowanego podniecenia.
DEPRESJA- W fazie depresji chorzy tracą swoje dotychczasowe zainteresowania i nie potrafią odczuwać przyjemności. Czas płynie wolno a świat wydaje się ponury. Nie są w stanie skoncentrować uwagi, podejmować najdrobniejszych decyzji ani wykazywać inicjatywy. Chodzą w tę i z powrotem, płaczą, stają się drażliwi, lub przeciwnie popadają w odrętwienie, mówią jednostajnym, cichym głosem, z nieruchomą twarzą niekiedy ich stan przypomina katatonię. Skarżą się przy tym na bóle głowy, kręgosłupa, zmęczenie, utratę apetytu i problemy ze snem. Czują się bezwartościowi, uważają swój stan za beznadziejny, co w skrajnych przypadkach wywołuje urojenia: chorzy są przekonani, że oto właśnie spotyka ich zasłużona kara za grzechy z przeszłości, albo że cierpią na jakąś śmiertelną, nieuleczalną chorobę. Częste są również myśli samobójcze.
Zbiór dla osób cierpiących na depresję, ale nie tylko. Wiele mechanizmów podtrzymujących owe zaburzenie, jest podobna dla zaburzeń lękowych. Depresja współwystępuje często także z zaburzeniami osobowości. Szacuje się, że ok 10% społeczeństwa cierpi na depresję. Wiele osób, które nie spełniają kryteriów diagnostycznych (ale posiadają pewne cechy 'depresyjności') będzie w stanie poprawić jakość swojego życia, jeśli zastosujecie się do rad zawartych w literaturze.
FOBIA SPOŁECZNA (lęk społeczny) - osoba dotknięta fobią odczuwa lęk wobec wszystkich lub niektórych sytuacji społecznych. Lęk dotyczący kontaktów z innymi ludźmi powoduje znaczne ograniczenia życiowe u osób z tym zaburzeniem. Najbardziej typowymi objawami fobii społecznej są uporczywy lęk (obawa przed nienormalnym zachowaniem się wśród ludzi, ośmieszeniem lub kompromitacją), czerwienienie się, drżenie rąk i mięśni, przyspieszone bicie serca, nadpotliwość, duszności.
W populacji ogólnej fobia społeczna występuje u 7-9% społeczeństwa. Może występować samodzielnie, bądź wraz z innymi zaburzeniami lękowymi (np. agorafobia, gad) a takżę z dysmorfobią, depresją czy zaburzeniami osobowości.
INNE PORADNIKI - zbiór różnych poradników dotyczących psychologii stosunków międzyludzkich, komunikacji niewerbalnej, inteligencji społecznej i emocjonalnej, oraz psychologii szczęścia.
INNE PROBLEMY (inne problemy emocjonalne bądź zaburzenia) - folder zbiorczy dla książek, które nie znalazły miejsca w innych działach. W środku znajdują się informacje na temat m. in. autyzmu, fobii specyficznych, hipochondrii, niskiej samooceny, problemów na tle seksualnym czy złości.
[LĘK NAPADOWY, AGORAFOBIA i LĘK UOGÓLNIONY
LĘK NAPADOWY (napady paniki) - rodzaj zaburzenia lękowego, które objawia się występowaniem epizodów silnego strachu (przerażenia). Napady lęku zwykle występują niespodziewanie i nie są związane z realnym zagrożeniem lecz ze zbyt bujną wyobraźnią. Typową treścią obaw podczas napadu jest przekonanie, że za chwilę straci się życie, rozum lub przytomność. Osoby cierpiące na zespół paniki są często przekonane, że zaraz umrą (bardzo silnie łomocze im serce, mają zaburzenia widzenia, uczucie duszenia się), sądzą zazwyczaj, że mają "atak serca".
AGORAFOBIA - irracjonalny lęk przed przebywaniem na otwartej przestrzeni, wyjściem z domu, wejściem do sklepu, tłumem, miejscami publicznymi, samotnym podróżowaniem, wywołany obawą przed napadem paniki i brakiem pomocy[2]. Częstą cechą epizodu jest występowanie lęku napadowego.
LĘK UOGÓLNIONY - uporczywy lęk, który nie wiążącego się z żadnym określonym czynnikiem. Podkreśla się, że lęk ten cechuje się nieadekwatnie wygórowanym nasileniem – nie odpowiada rzeczywistym zagrożeniom. Podwyższony, przesadny poziom lęku znajduje ujście – w zależności od kontekstu kulturowego oraz etapu życia – w różnych obawach pacjentów. Osoby dorosłe cierpiące na uogólnione zaburzenia lękowe często niepokoją się codziennymi sprawami np. obowiązkami zawodowymi i związaną z nimi odpowiedzialnością, możliwością pogorszenia się stanu zdrowia własnego lub ich bliskich, w tym możliwymi wypadkami, potencjalnymi problemami finansowymi, groźbą bankructwa, możliwymi niepowodzeniami życiowymi, swoją punktualnością, a nawet pomniejszymi obowiązkami domowymi. W konsekwencji, chorzy podejmują nieuzasadnione, przesadne starania o zapewnienie sobie i innym bezpieczeństwa, kontrolują wydatki lub wielokrotnie proszą członków rodzin o powiadamianie, czy są bezpieczni etc.
PSYCHOZY - zaburzenie psychiczne definiowane w psychiatrii jako stan umysłu, w którym doznaje się silnych zakłóceń w percepcji (postrzeganiu) rzeczywistości. Osoby, które doznają stanu psychozy, doświadczają zaburzeń świadomości, spostrzegania, a ich sposób myślenia ulega zwykle całkowitej dezorganizacji. Osoba znajdująca się w stanie psychozy ma przekonanie o realności swoich przeżyć i wydaje się jej, że funkcjonuje normalnie. Istotą psychozy jest brak krytycyzmu wobec własnych, nieprawidłowych spostrzeżeń i osądów.
TRENING POZNAWCZY - Porady i ćwiczenia dotyczące pamięci, koncentracji, uwagii.
ZABURZENIA OBSESYJNO-KOMPULSYJNE oraz DYSMORFOFOBIA
ZABURZENIA OBSESYJNO-KOMPULSYJNE - zaburzenia charakteryzujące się występowaniem u chorego natrętnych (obsesyjnych) myśli oraz/lub zachowań przymusowych (kompulsyjnych). Obsesjami nazywa się występowaniem u chorego irracjonalnych myśli, które pojawiają się w świadomości automatycznie i powodują u pacjenta cierpienie oraz chęć uwolnienia się od nich. Myśli najczęściej dotyczą przemocy, religii czy seksualności, jak również dążenia do porządku (czystości) i symetrii (układaniu przedmiotów w symetryczny sposób). Kompulsje (inaczej rytuały) to czynności, które chory wykonuje w celu zapobiegnięcia jakiemuś wydarzeniu, które miało by się dokonać, jeśli dana czynność nie zostanie wykonana.
DYSMORFOFOBIA – zaburzenie psychiczne, charakteryzujące się nadmierną troską o postrzeganą (jedną lub więcej) wadę wyglądu oraz negatywnymi natrętnymi myślami związanymi z wyglądem. W większości przypadków obsesja dotyczy w rzeczywistości niewielkiej lub wyobrażonej wady. Dysmorfofobia często współwystępuje z depresją, lękiem oraz izolacją społeczną.
ZABURZENIA ODŻYWIANIA - jednostki chorobowe charakteryzujące się zaburzeniem łaknienia na podłożu psychicznym.
Zaburzenia odżywiania dzieli się na 2 grupy:
-zaburzenia specyficzne (anorexia nervosa, bulimoreksja, bulimia nervosa)
-zaburzenia niespecyficzne (zespół jedzenia nocnego, zespół objadania się, anarchia żywieniowa, otyłość)
ZABURZENIA OSOBOWOŚCI - zaburzenie psychiczne, którego istotnymi cechami są głęboko zakorzenione, trwałe, nieprzystosowawcze wzorce relacji ze środowiskiem, myślenia o nim i postrzegania go, ukonstytuowane tak dalece, że powodują trudności w funkcjonowaniu społecznym i behawioralnym.
W przebiegu zaburzeń osobowości, które nie są efektem organicznego uszkodzenia mózgu lub choroby psychicznej, występują zwykle następujące objawy:
-znacząco dysharmonijne postawy lub zachowania, wyrażające się w takich obszarach życia psychicznego jak: afektywność, kontrola zachowań impulsywnych, style myślenia lub przeżywania, relacje z innymi osobami;
-wzorce zachowań trwają przez długi okres i nie są ograniczone do zaostrzenia innego zaburzenia psychicznego;
-wzorce zachowań utrudniają funkcjonowanie oraz relacje z innymi osobami;
-zaburzenia osobowości rozpoczynają się w okresie dzieciństwa lub adolescencji i trwają w okresie dorosłości;
-subiektywne uczucie dyskomfortu w przebiegu zaburzeń osobowości pojawiają się zwykle w późniejszym okresie jej trwania;
-zaburzenia te prowadzą zwykle do gorszego funkcjonowania społecznego lub zawodowego.
W zbiorze znajdziesz raczej nieprzypadkowe książki; starałem się szukać wśród autorów, którzy często są psychologami/psychiatrami-naukowcami, co zmniejsza prawdopodobieństwo, że stracisz swój czas lub sobie zaszkodzisz.
Zachęcam do przeglądania różnych folderów, jako że zaburzenia lękowe (fobie, lęk napadowy, gad, agorafobia) "lubią" współwystępować ze sobą. Często, "przy okazji" występowania nerwicy, można spotkać się z depresją, która jest skutkiem długotrwałego borykania się z zaburzeniami lękowymi. Jeśli borykasz się z problemami bardzo długo, od lat nastoletnich, to być może powinieneś zastanowić się czy Twoje problemy nie są w jakimś stopniu związane z osobowością. Polecam także uniwersalne pozycje z folderów "Inne Poradniki" oraz dodatkowe z katalogu "Inne Problemy". Poradnikami obowiązkowymi będą też te ze zbioru "Stres". Obecnie wiemy, że nadmierny stres przyczynia się do powstawania i utrzymania wielu zaburzeń psychicznych.
anty-STRES (techniki relaksacyjne, midfulness)- W folderze znajdziesz pozycje, dzięki którym nauczysz się obniżać poziom napięcia i lęku, za pomocą technik relaksacyjnych, co stanowi nieocenioną pomoc przy leczeniu większości problemów psychicznych. Dodatkowo, folder zawiera materiały o terapii uważności.
ChAD (choroba afektywna dwubiegunowa)- zaburzenia psychiczne z grupy zaburzeń afektywnych, znane również jako psychoza maniakalno-depresyjna. Biegunami tego cyklu są depresja, czyli stan głębokiego smutku, oraz mania, stan niekontrolowanego podniecenia.
DEPRESJA- W fazie depresji chorzy tracą swoje dotychczasowe zainteresowania i nie potrafią odczuwać przyjemności. Czas płynie wolno a świat wydaje się ponury. Nie są w stanie skoncentrować uwagi, podejmować najdrobniejszych decyzji ani wykazywać inicjatywy. Chodzą w tę i z powrotem, płaczą, stają się drażliwi, lub przeciwnie popadają w odrętwienie, mówią jednostajnym, cichym głosem, z nieruchomą twarzą niekiedy ich stan przypomina katatonię. Skarżą się przy tym na bóle głowy, kręgosłupa, zmęczenie, utratę apetytu i problemy ze snem. Czują się bezwartościowi, uważają swój stan za beznadziejny, co w skrajnych przypadkach wywołuje urojenia: chorzy są przekonani, że oto właśnie spotyka ich zasłużona kara za grzechy z przeszłości, albo że cierpią na jakąś śmiertelną, nieuleczalną chorobę. Częste są również myśli samobójcze.
Zbiór dla osób cierpiących na depresję, ale nie tylko. Wiele mechanizmów podtrzymujących owe zaburzenie, jest podobna dla zaburzeń lękowych. Depresja współwystępuje często także z zaburzeniami osobowości. Szacuje się, że ok 10% społeczeństwa cierpi na depresję. Wiele osób, które nie spełniają kryteriów diagnostycznych (ale posiadają pewne cechy 'depresyjności') będzie w stanie poprawić jakość swojego życia, jeśli zastosujecie się do rad zawartych w literaturze.
FOBIA SPOŁECZNA (lęk społeczny) - osoba dotknięta fobią odczuwa lęk wobec wszystkich lub niektórych sytuacji społecznych. Lęk dotyczący kontaktów z innymi ludźmi powoduje znaczne ograniczenia życiowe u osób z tym zaburzeniem. Najbardziej typowymi objawami fobii społecznej są uporczywy lęk (obawa przed nienormalnym zachowaniem się wśród ludzi, ośmieszeniem lub kompromitacją), czerwienienie się, drżenie rąk i mięśni, przyspieszone bicie serca, nadpotliwość, duszności.
W populacji ogólnej fobia społeczna występuje u 7-9% społeczeństwa. Może występować samodzielnie, bądź wraz z innymi zaburzeniami lękowymi (np. agorafobia, gad) a takżę z dysmorfobią, depresją czy zaburzeniami osobowości.
INNE PORADNIKI - zbiór różnych poradników dotyczących psychologii stosunków międzyludzkich, komunikacji niewerbalnej, inteligencji społecznej i emocjonalnej, oraz psychologii szczęścia.
INNE PROBLEMY (inne problemy emocjonalne bądź zaburzenia) - folder zbiorczy dla książek, które nie znalazły miejsca w innych działach. W środku znajdują się informacje na temat m. in. autyzmu, fobii specyficznych, hipochondrii, niskiej samooceny, problemów na tle seksualnym czy złości.
[LĘK NAPADOWY, AGORAFOBIA i LĘK UOGÓLNIONY
LĘK NAPADOWY (napady paniki) - rodzaj zaburzenia lękowego, które objawia się występowaniem epizodów silnego strachu (przerażenia). Napady lęku zwykle występują niespodziewanie i nie są związane z realnym zagrożeniem lecz ze zbyt bujną wyobraźnią. Typową treścią obaw podczas napadu jest przekonanie, że za chwilę straci się życie, rozum lub przytomność. Osoby cierpiące na zespół paniki są często przekonane, że zaraz umrą (bardzo silnie łomocze im serce, mają zaburzenia widzenia, uczucie duszenia się), sądzą zazwyczaj, że mają "atak serca".
AGORAFOBIA - irracjonalny lęk przed przebywaniem na otwartej przestrzeni, wyjściem z domu, wejściem do sklepu, tłumem, miejscami publicznymi, samotnym podróżowaniem, wywołany obawą przed napadem paniki i brakiem pomocy[2]. Częstą cechą epizodu jest występowanie lęku napadowego.
LĘK UOGÓLNIONY - uporczywy lęk, który nie wiążącego się z żadnym określonym czynnikiem. Podkreśla się, że lęk ten cechuje się nieadekwatnie wygórowanym nasileniem – nie odpowiada rzeczywistym zagrożeniom. Podwyższony, przesadny poziom lęku znajduje ujście – w zależności od kontekstu kulturowego oraz etapu życia – w różnych obawach pacjentów. Osoby dorosłe cierpiące na uogólnione zaburzenia lękowe często niepokoją się codziennymi sprawami np. obowiązkami zawodowymi i związaną z nimi odpowiedzialnością, możliwością pogorszenia się stanu zdrowia własnego lub ich bliskich, w tym możliwymi wypadkami, potencjalnymi problemami finansowymi, groźbą bankructwa, możliwymi niepowodzeniami życiowymi, swoją punktualnością, a nawet pomniejszymi obowiązkami domowymi. W konsekwencji, chorzy podejmują nieuzasadnione, przesadne starania o zapewnienie sobie i innym bezpieczeństwa, kontrolują wydatki lub wielokrotnie proszą członków rodzin o powiadamianie, czy są bezpieczni etc.
PSYCHOZY - zaburzenie psychiczne definiowane w psychiatrii jako stan umysłu, w którym doznaje się silnych zakłóceń w percepcji (postrzeganiu) rzeczywistości. Osoby, które doznają stanu psychozy, doświadczają zaburzeń świadomości, spostrzegania, a ich sposób myślenia ulega zwykle całkowitej dezorganizacji. Osoba znajdująca się w stanie psychozy ma przekonanie o realności swoich przeżyć i wydaje się jej, że funkcjonuje normalnie. Istotą psychozy jest brak krytycyzmu wobec własnych, nieprawidłowych spostrzeżeń i osądów.
TRENING POZNAWCZY - Porady i ćwiczenia dotyczące pamięci, koncentracji, uwagii.
ZABURZENIA OBSESYJNO-KOMPULSYJNE oraz DYSMORFOFOBIA
ZABURZENIA OBSESYJNO-KOMPULSYJNE - zaburzenia charakteryzujące się występowaniem u chorego natrętnych (obsesyjnych) myśli oraz/lub zachowań przymusowych (kompulsyjnych). Obsesjami nazywa się występowaniem u chorego irracjonalnych myśli, które pojawiają się w świadomości automatycznie i powodują u pacjenta cierpienie oraz chęć uwolnienia się od nich. Myśli najczęściej dotyczą przemocy, religii czy seksualności, jak również dążenia do porządku (czystości) i symetrii (układaniu przedmiotów w symetryczny sposób). Kompulsje (inaczej rytuały) to czynności, które chory wykonuje w celu zapobiegnięcia jakiemuś wydarzeniu, które miało by się dokonać, jeśli dana czynność nie zostanie wykonana.
DYSMORFOFOBIA – zaburzenie psychiczne, charakteryzujące się nadmierną troską o postrzeganą (jedną lub więcej) wadę wyglądu oraz negatywnymi natrętnymi myślami związanymi z wyglądem. W większości przypadków obsesja dotyczy w rzeczywistości niewielkiej lub wyobrażonej wady. Dysmorfofobia często współwystępuje z depresją, lękiem oraz izolacją społeczną.
ZABURZENIA ODŻYWIANIA - jednostki chorobowe charakteryzujące się zaburzeniem łaknienia na podłożu psychicznym.
Zaburzenia odżywiania dzieli się na 2 grupy:
-zaburzenia specyficzne (anorexia nervosa, bulimoreksja, bulimia nervosa)
-zaburzenia niespecyficzne (zespół jedzenia nocnego, zespół objadania się, anarchia żywieniowa, otyłość)
ZABURZENIA OSOBOWOŚCI - zaburzenie psychiczne, którego istotnymi cechami są głęboko zakorzenione, trwałe, nieprzystosowawcze wzorce relacji ze środowiskiem, myślenia o nim i postrzegania go, ukonstytuowane tak dalece, że powodują trudności w funkcjonowaniu społecznym i behawioralnym.
W przebiegu zaburzeń osobowości, które nie są efektem organicznego uszkodzenia mózgu lub choroby psychicznej, występują zwykle następujące objawy:
-znacząco dysharmonijne postawy lub zachowania, wyrażające się w takich obszarach życia psychicznego jak: afektywność, kontrola zachowań impulsywnych, style myślenia lub przeżywania, relacje z innymi osobami;
-wzorce zachowań trwają przez długi okres i nie są ograniczone do zaostrzenia innego zaburzenia psychicznego;
-wzorce zachowań utrudniają funkcjonowanie oraz relacje z innymi osobami;
-zaburzenia osobowości rozpoczynają się w okresie dzieciństwa lub adolescencji i trwają w okresie dorosłości;
-subiektywne uczucie dyskomfortu w przebiegu zaburzeń osobowości pojawiają się zwykle w późniejszym okresie jej trwania;
-zaburzenia te prowadzą zwykle do gorszego funkcjonowania społecznego lub zawodowego.