Agresja

[missing]

hmm, tak naprawdę nie wiem co jest gorsze - robienie sobie krzywdy czy agresja na zewnątrz.Płukanie żołądka zdecydowanie do przyjemności nie należy, więc zamykać się w sobie już nie mogę.
To jakaś bardzo nieproduktywna agresja, nie da się przełożyć na konstruktywne działanie... Zupełnie nieprzewidywalna i nieadekwatna do sytuacji, bardzo często bierna.
Miałam na to zapisany lek, ale mam na niego uczulenie.
Ja też jestem "niegroźna", to raczej ja się z tą agresją męczę - bo najczęściej chowam się po prostu żeby nie zrobić awantury, albo przez trzy godziny chodzę po ulicach tam i z powrotem.

ale dzięki za waleriankę, już wolę becherowkę haha

[Zosia]

Agresja TO UTAJONY LĘK!!!!!!Też czas reaguje złością na matkę ale po chwili uświadamiam sobie że ciągle nie wszystko jej wyjaśniłam , a jak to zrobię to nawet jak się zapomnę i wybuchnę to może ona zareaguje inaczej. Zmieniły się nasze relacje ale dlatego że mówię jej to co skrywam i wówczas ona wie że pewne rzeczy mnie denerwują.
Agresja ma jakoś przyczynę. Zacznijcie myśleć i mówić o tym co was denerwuje wówczas ludzie uczę się tego co jest przyczyną i jeśli im zależny na was to tego nie powtórzą, lub zrobić coś innym sposobem tak aby nie urazić.

NIE MÓWCIE O SWOICH, POTRZEBACH, EMOCJACH doprowadza do agresywnych zachowań wśród rodziny, pracowników.

musicie się przełamać i mówić , że ktoś was rani danym zachowaniem ,wypowiedzią
osoby okół was tego nie wiedzą jeśli im tego nie powiecie.
AGRESJA WYNIKA Z WASZEJ FRUSTRACJI.

Każdego dnia próbujcie mówić o emocjach i dzięki temu polepszą się relacje z innymi a wy nie będzie sfrustrowani .

Też nie wierzyłam. Ale znajomy który był i jest AA powiedział że mam robić to co mi terapeuta mówi. Tak więc rzetelnie się stosowałam i potwierdza daje efekty.
Ale to ciągła praca nad sobą.
DOBRA KOMUNIKACJI TO SZCZĘŚCIE Z KTÓRYM MOŻNA IŚĆ DALEJ NA PRZÓD.

[stap!inesekend]

Zosiu, ale to nie zawsze jest takie proste. Nie tyle samo powiedzenie, co to, jaka może być reakcja drugiej strony. Uzna to za histerię czy coś o i masz...

[Zosia]

Stap chodzi o to że jak mówisz opanowanym głosem(normalnie bez emocji ) to ludzie albo uszanują twoją wypowiedz albo nie. Nie można się z każdym dogadać. W ten sposób komunikujesz to co czujesz i tamta strona ma wybór. Jeśli uszanuje to znaczy że się z tobą liczy jeśli nie to żadna strata. Taki człowiek odchodzi a przy tobie zostają ludzie którzy cie rozumieją i szanują twoje zdanie. Tak mi tłumaczyła terapeutka i ja to testuję i działa. Jak wszystko co ona powie już czasem " denerwuje " mnie że ma zawsze rację ale się śmieję z tego. Moim przyjaciółka dużo wie o mojej terapii i nie odczuwam żeby mnie traktowała inaczej. Nawet jak mówię jej nie przyjemne rzeczy.

Stap a czy ty kiedykolwiek to próbowałeś w swoim życiu że uznajesz że to jest trudne? a może trudne jest dla ciebie to jesteś facetem?

[missing]

kiedyś też mi ktoś przy okazji jakiejś terapii powiedział że trzeba mówić ludziom o swoich problemach, o tym co nas denerwuje, co wkurza. Ale to bardzo często nie działa.
Niektórzy ludzie mają dosyć swoich problemów i jeśli im powiemy że coś nas denerwuje to wywoła to ich agresję. Niektórzy ludzie uważają że jeśli coś nas wkurza to nasz problem. U moich rodziców na przykład tego typu "marudzenie" powoduje psychopatyczną wręcz reakcję "ataku" na słabszego (w sensie "mnie z moim problemem")
Czasem frustracja (jeśli to rzeczywiście tylko ona jest powodem agresji) jest tak duża że nie da się jej wyładować. Czasem agresywne zachowanie jest nieadekwatne do sytuacji (wynika z paranoicznych powodów na które nikt nie ma wpływu). Czasem agresja powstaje "z niczego", jest jakąś dziwaczną reakcją organizmu (zaburzenia hormonalne? licho wie co...)

[stap!inesekend]

Taki człowiek odchodzi a przy tobie zostają ludzie którzy cie rozumieją i szanują twoje zdanie.

A co, jeśli nie ma takowych?

Stap a czy ty kiedykolwiek to próbowałeś w swoim życiu że uznajesz że to jest trudne?

Oczywiście, że tak. Z ty, że gdy tak sobie myślę, to poza wybraną, bardzo limitowaną grupą, to rzadko mi się to zdarzało. A na pewno rzadko w pełni.

a może trudne jest dla ciebie to jesteś facetem?

Nie tyle w samym mówieniu, co w obawie o reakcję innych facetów i tzw. silnych kobiet. Jednak dziewczyna ma na tym polu społeczną przewagę.

[ZgarbionyFred]

Taki człowiek odchodzi a przy tobie zostają ludzie którzy cie rozumieją i szanują twoje zdanie.

A co, jeśli nie ma takowych?

To ma lipe, proste.

[stap!inesekend]

achh, Fred... nie lubie takich sprowadzajacych mocno na ziemie odpowiedzi

[Jas]

Agresja? niee... to by zwróciło na mnie uwagę innych, więc nie ma mowy (choć fakt, że ochotę mam i chyba widać to po twarzy, jak czasem patrzę na siebie w witrynach sklepowych, to można się przerazić wyrazem zaciętości ).
Chociaż fakt faktem, że odreagowuję wybuchając niepotrzebnie na ludzi, na których mi zależy (mało takich, ale są), np. na mamie i czasem łapię się na tym, że krzyczę na mamę niepotrzebnie... a że trudno mi powiedzieć "przepraszam", no to... ciężką jestem osobą we współżyciu
Także nie jest dobrze. Albo się ludzi boję, albo (jak się przy kimś czuję pewnie), to odreagowuję na nim

[Zula313]

Mam podobnie, wybucham bez powodu nie kontrolując się raz z własnej wściekłości powyginałam widelec wolę nie wspominać jak to zrobiłam . Potem tego oczywiście żałuję. Zdarza się także że podczas wybuchów wydzieram się na kogoś w niebo głosy a gdy widzę że ta osoba ma mnie w nosie to wybucham płaczem. Wiem jestem popierpapier MÓJ typ tak ma

[Empty Space]

A ja nie jestem agresywny, albo jeśli jestem, tłumię to.

[dzikie:jajo]

Do innych ludzi nie jestem agresywna unikam ich wzroku, chodzę ze spuszczoną głową i wyglądam jak wcielenie uległości. Ale zdarza mi się być agresywna do samej siebie często w myślach krytykuje się, wręcz obrzucam wyzwiskami. Niekiedy zdarza mi się też podgryzać usta i wnętrze ust (wiem, obrzydliwe ops do krwi. Tak więc agresja jak najbardziej ,nawet spora tyle, że do samej siebie.