pokonana fobia-jak teraz powrócić życia?

[pawellos]

Mimo że sam nie wyleczyłem się jeszcze z fobii, ale widzę już drobne postępy, to zastanawiam się czy razem ze zmianą swojego zachowania nie zmienić swojego wyglądu. Mam tu na myśli np. zapuszczenie jakiejś fajnej bródki lub/i wąsów. Może wtedy ludzie, rodzina, znajomi (chociaż znajomych prawie nie mam) bardziej by się skupili na zmianie mojego wyglądu niż na zmianie mojego zachowania. A mi, wiedząc że oni w połowie skupią się na zmianie mojego wyglądu łatwiej by było "przemycić" zmianę mojego zachowania i byłoby może łatwiej, aczkolwiek nie wiem czy to by tak zadziałało.

[BlankAvatar]

nie rozumiem czemu boisz się, że ludzie zauważą zmianę zachowania i że potrzebujesz to przemycać

nic w tym złego, a całkiem możliwe, że usłyszysz pochwały

no i nie zmienisz się o 100% w ciągu tygodnia, więc bliscy będą się przyzwyczajać razem z Tobą

[Fobiczny777]

"Nie bój się zmiany na lepsze"

[pawel91]

Miałem dość podobny problem(chyba) przez około 3 lata miałem nerwice na studiach czy tam fobie społeczną i też byłem skupiony tylko na sobie . Nie chciało mi się wychodzić na zajęcia i znowu być tym cichym dziwnym kolesiem , ale próbowałem . W koncu doszedłem do wniosku , że już nie wiem co się za bardzo ze mną dzieje i poszedłem do psychiatry , który zapisał mi seronil , takie antydepresanty . Już biore od 4 miesięcy i nie jest to szkodliwy lek . Jest sporo lepiej ,a ten problem o którym piszesz ze nie wiesz jak masz do kogoś zagadać po takim czasie milczenia u mnie powoli znika . Zaczynam bardziej zwracac uwagę na innych , z kim warto pogadać kto jest przyjażnie nastawiony i z drugiej strony kto mi nie odpowiada , czuje się jakbym odzyskiwał normalność powoli. Znikło to wrażenie , tej właśnie wyizolowanej osoby od innych . Nie wiem czy to Ci coś da , ale ja stwierdzam , że te leki to było jedyne wyjście mimo wcześniejszych oporów przed ich braniem . Życzę powodzenia btw to mój pierwszy post na tym forum chyba od 3 lat xd I tak czytając te odpowiedzi innych radzę Ci ich nie słuchac (bez urazy) , w jaki sposób masz to zmienić itp . Też tak kiedyś robiłem i to nie było wyjście , bo braniu tych leków po prostu zaczynasz być sobą powoli . Jak się wcześniej zastanawiałem jak mam z kimś zagadać ( jakby to miało mi omóć) to teraz jestem bardziej zainteresowany studiami i odrazu jest więcej tematów do rozmawiania z ludzmi

[Zasió]

No pewnie, jak sie am dookoła dziesiątki ludzi to łatwo zmieniać życie. I nawet przebierać można - ten mi pasuje, te nie pasuje...

[pawel91]

Nie mówię , że mam pełno przyjaciół bo nie mam , tylko że jest mi jest łatwiej , lepiej się czuje po tych lekach