PhobiaSocialis.pl
Medytacja. - Wersja do druku

+- PhobiaSocialis.pl (https://www.phobiasocialis.pl)
+-- Dział: Pomoc (https://www.phobiasocialis.pl/forum-3.html)
+--- Dział: Inne wątki związane z wychodzeniem z nieśmiałości i leczeniem fobii (https://www.phobiasocialis.pl/forum-47.html)
+--- Wątek: Medytacja. (/thread-369.html)

Strony: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42


Re: Medytacja. - mc - 20 Sty 2014

@cloud
to raczej twój shadow projektuje taki obraz..


Re: Medytacja. - iLLusory - 21 Sty 2014

Mam trzy koty. Wszystkie medytują. Wyglądają wtedy tak, jak na tych fotkach. Fotki wyszukane w necie, bo akurat swoich nie mam.
[Obrazek: a6be84a1a286056ac800b10f71dfb3ef.jpg]
[Obrazek: spherical-cat-meditating.png]
Jak zobaczę któregoś z moich kotów, wyglądającego tak jak na tych fotkach, to właściwie nie mam wątpliwości, co do stanu ich umysłów w tych momentach. Czasami medytujemy razem. Coś jak w tym linku:
http://www.mattcutts.com/blog/30-day-challenge-meditation/
Jako kociara i znawczyni kotów :Stan - Uśmiecha się - Wystawia język: powiem, że właściwie każdy kot medytuje i potrafi osiągnąć taki stan momentalnie, bez wysiłku.


Re: Medytacja. - masterblaster - 21 Sty 2014

A nie mówiłem.. i to domowe koty..
Właściwie miałem na myśli medytację/uważność podczas normalnej pełnej aktywności i przytomności, ale może kimanie da się też jakoś podciągnąć - o ile jest wyraźne 'mruczenie'. :Stan - Uśmiecha się - LOL:
Medytacja we śnie? W sumie ciekawy pomysł..


Re: Medytacja. - iLLusory - 21 Sty 2014

Te koty wcale nie śpią.
A sen jest najbardziej doskonałą medytacją. :Stan - Uśmiecha się - Mrugając:


Re: Medytacja. - masterblaster - 21 Sty 2014

Skoro tak twierdzisz..
W każdym razie chętnie nauczę się od kotów jak spać :-D


Re: Medytacja. - iLLusory - 21 Sty 2014

master, proponuję najpierw zaczerpnąć od kotów najlepszą pozycję do spania i od tego zacząć naukę spania.
[Obrazek: tumblr_lyw8ulKzlY1qj941ko1_500.jpg]
Sama od dłuższego czasu mam ochotę zapisać się na zajęcia z jogi.
[Obrazek: tumblr_lodgnfV60H1qcrehho1_500.jpg]


Re: Medytacja. - masterblaster - 21 Sty 2014

Hehe, mistrzostwo :Stan - Uśmiecha się:
Nie mam aż takich ambicji ale dzięki za inspirację :-D


Re: Medytacja. - mc - 23 Sty 2014

Robert Adams napisał(a):The worst thing you could ever do is to judge yourself. Never judge yourself. Don't even look at yourself too much. Realize your divine nature and do not allow your problems to get to you. Understand that you are not your problems. You are not the body. You're not the thoughts or the mind. And begin by controlling your thoughts. Do not allow your thoughts to become greater than you. No matter what your thoughts tell you, don't listen. Remember your thoughts are not your friend. Your thoughts try to confound you, confuse you. And they will tell you all kinds of things. Do not listen to your thoughts, even your good thoughts. Transcend everything, go beyond your thoughts to your bliss, to your joy and to your happiness. Your thoughts will take you away from this. It'll make you think all sorts of things.
But if you realize that your mind is a trickster, you will not allow your thoughts to convey any message to you at all. As soon as the thoughts start to come, you ask yourself the question, "To whom comes these thoughts?" and they'll stop. "They come to me, well who is this me? Who is me? I am me. Well, who am I?" And you begin to search for the source of the I. And as you search, everything in your life begins to improve. As you search diligently, things improve because you're no longer reacting the same way to situations. Your reaction has become different, the situations maybe the same.. In other words what you realize is the first principle: "Everything Is A Projection Of Your Mind." Whatever you see is a projection of your mind. Therefore if you see something that's not right with another person, you're seeing yourself, aren't you? If you're seeing another person who is troubled or another person who has problems or if you're seeing anything wrong, doubts, apprehensions, suspicions. You have to remember that you have to have those qualities in order to be able to see them in another person. So as you grow, you start seeing through those things. And whatever anybody else does no longer disturbs you. And if it no longer disturbs you then that negative vibration cannot come near you and you're at peace.

SD: When you say not to judge yourself is that because you would be judging the ego which isn't real?
R: Certainly, exactly, because you're always judging your experience, your outer experience and you can't judge that because that doesn't even exist.
SD: I think in the past you've said something like, "To judge yourself or condemn yourself is blasphemy." (R: Yes.) Because you're talking about, in that case the real Self, right?
R: What you're doing is you're denying the real Self. It's like saying, "That God is no good." So you're saying there's something wrong with you and there is not. It's only temporary, it only appears that way. It's an appearance. (SD: So even though you're judging the little self, as it were, that's blasphemous too?) Yes because you are the real Self. It's all an illusion like the snake and the rope. You think in the dark you're stepping on the snake but it's only a rope. It's a mistake, it's error. Therefore you do not judge yourself, you do not judge anyone else. You leave the world alone, but you're happy and you're blissful and you help others because that's your nature to do so.

Robert Adams Satsangs: The Collected Works Transcript 11- pge170.



Re: Medytacja. - mc - 25 Sty 2014

Hej, wrzucę wam coś ciekawego, nie daje mi ta kwestia spokoju od dłuższego czasu, więc szukałem odpowiedzi. Jak niektórzy wiedzą, interesuje się trochę kabałą, która jest podobna do tantry. Generalnie polecam przeczytac całą wymianę zdań, a ja tu wrzucam najbardziej 'ezoteryczny' fragment, który mnie zainteresował:

Cytat:Janice:
Love is the state of a clear mind. That's what I think. Wise women "apparently" don't fall in love, because their view does not change. Janice experiences falling in love as falling because her normal view is falling apart leaving her with the insight, that what is appearing is as beautiful and precious as her own heart and in fact not anything different. Breathtaking! I know this is all on the experiential level, but it seems to me, that love is a link for knowledge to happen in a clear mind...

Ram: OK. What you say contains a lot of truth and it would be hard to argue with it but th is is only true for someone for whom the quest for the Self is so well established that it takes precedence in the person’s mind over any other consideration, in this case, an ego’s desire for a love relationship. The position you are taking here is what is known as tantra. Tantra is a word for the idea that since the Self is in everything it is hidden in every experience and therefore if one is seeking the Self one will pay very close attention to one’s experience so that one observes the moment when the mind moves o ff the object of experience and fixes its attention on the Self. For example, a person who is completely dedicated to the spiritual path might find his or her self desiring sexual/emotional love from a willing object. And, if he or she does not allow the intellect to switch off during this experience but keeps it alert and quiet in the background when the love making is happening, there will come a moment when the mind contacts the Self and enters into a state of deep absorption.
At this point it is very common for the desire for the object to completely dry up and ‘ruin’ the love making for the object. The subject, however, floats off into a world of transcendental bliss and light and may stay in that stat e for days, assuming that the mind is predominately sattvic. So, yes, ‘in love’ can be a gateway to the Self. This practice is called tantra. But tantra is considered a ‘left handed’ sadhana because it only works for the very few people who have a burning desire for liberation. And it is not a path that one cultivates if one is wise. If one actively pursues experience with the idea of gaining freedom (remember freedom is freedom from experience) one will just build a vasana for experience. Tantra is a ‘have your cake and eat it too’ sadhana. It appeals to an experience hungry ego, one that needs to spiritually justify its cravings.
The downside of this path is always attachment. One wouldn’t aggressively pursue tantra if one was clear about the nature of enlightenment. However, sometimes, even in mature seekers a vasana sneaks up and captures the attention and forces the mind into an experience. In this case the person might wake up to what was happening in the middle of the experience an d notice the mind striving to enter the Self as I mentioned above. It is an odd fact that even though the mind will pursue an object for happiness, it is unconsciously seeking the bliss of the Self. So it is always working on a very deep level to get into the Self.
And when it gets the Self it will ruthlessly throw away the object. If the person is emotionally immature, his or her intellect will remain submerged in the sensations arising from the contact with the object and he or sh e will assume that the joy is coming from the object or from his or her interaction with the object, i.e. the experience itself.
A mature seeker would, however, notice when the mind enters the Self during an in tense experience and use the opportunity to keep the mind fixed on the Self, allowing the experience to drop out of consciousness without attachment. And he or she would not actively seek another experience but would reflect on the nature of experience and its relationship to the Self until Self knowledge arose.

oczywiście to 'love making' to nie jest generalnie to co mamy na myśli. Z tego co wiem to Rupert Spira i Francis Lucille nauczają też tantry i Ed Muzika coś pisze o tantrze, stąd moje wątpliwości, czy zanurzenie się w Absolucie to koniec zabawy czy początek i czemu by nie wykorzystać tych doświadczeń na drodze w taki sposób jak tam pisze. (można powiedzieć, że wszystko co jest przedmiotem doświadczenia może być wykorzystane.)
Klasyczna advaita vedanta na ten temat milczy (choć Ram własnie uczy klasycznej vedanty) :Stan - Uśmiecha się - Mrugając: Z tego co pamiętam to nawet Nisargadatta pisał, że w nim ukochany i ukochana są cały czas w połączeniu :Stan - Uśmiecha się - Wystawia język:
W końcu i w zen (obrazy pasterskie) jest moment w którym 'oświecony' powraca do domostw, na plac targowy, zanurza się z powrotem w świat i żyje zwykłym życiem, ale już jako przebudzony.Nawet wielki Kalu Rinpocze miał podobno "skandal seksualny", więc może coś w tym jest? :Stan - Uśmiecha się - Wystawia język:

http://www.shiningworld.com/top/files/satsang-10/%2834%29%20Pure%20Love,%20Tantra%20and%20Self%20Experience.pdf

No dobra, wysłałem incomplete ten link to wrzucam też tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=TwsqOyrrtsk&feature=youtu.be

Ciekawe, co tam sam Francis pisze w odpowiedzi na yt:

"We somehow "chose to believe" that consciousness is limited and separate since there is no supporting evidence that it is. There is an implicit option/decision here, a choice we made but the making of which we have forgotten. Any belief in an unsubstantiated fact implies a choice, since there is no compelling evidence that would limit our freedom."

Kurcze, to prawda, choć przyznam, że czasem ciężko przełożyć to nam na praktykę, ale jak popatrzymy właśnie na to co niektórzy uczą o bezinteresownej miłości, altruizmie, etc. to jest to jedna z metod by opuścić swoją limitowaną świadomość, jakiś pierwszy krok ku temu, niczym jeden z tych pierwszych obrazów pasterskich, odnalezienie śladów byka...
Chyba wiecie o czym mówię - jak nie to zacznę wstawiać przypisy to wypowiedzi :Stan - Uśmiecha się - Mrugając:


Re: Medytacja. - haraczu - 27 Sty 2014

We wszystkim jest coś i nic i - powtarzam - ten paradoks nie należy do dyskursu, ale do empirii. Nikt niczego nie naucza. Chrystus jest jednocześnie rodzajami podmiotów, jak i Bogiem.


Re: Medytacja. - mc - 27 Sty 2014

Mam dzisiaj bardzo przyziemną sprawę, chodzi o emocje. Ostatnio ktoś na fejsie napisał, że gniew jest utajoną formą strachu, a strach utajoną formą smutku - czy coś takiego. I tak dzisiaj miałem sytuację, która mogła wywołać gniew (kwestia finansowego naciągnięcia przez firmę telekom.), w zasadzie zaczeła wywoływać, trochę zaczynałem być wkurzony (w zasadzie było to pół godziny temu), ale sobie pomyślałem jak to Adams radzi: 'to whom this dream appear?', żeby nie ulec całej sytuacji i gniew lub złość zmienił się momentalnie w smutek, tak jakby jesteś zasmucony, że takie sytuacje mają tutaj miejsce. Generalnie gdzieś tam wewnątrz człowiek wie, że wszelakie zło jest nienaturalne, jakby niepowinno go być, to tak jak dziecko, które niewinnie wyciąga rękę i nigdy nie mysli, że będzie skrzywdzone. Mam tak ostatnio, że takie sytuacje wywołują u mnie dosłownie taką reakcje jak u dziecka, któremu zabrano smoczek albo zabawkę i wpada w płacz - po prostu momentalnie odczuwasz emocje, jakby nie rozumiesz czemu tak jest, czemu na tym świecie jest zło. Gdzieś tam oczywiście wiesz, ale gdzieś ta cała wiedza odchodzi w tło, bo pierwotnie - nie wiesz, niewiedza jest pierwotna, wiedza o tym jest nabyta..
Pomyslałem, że wszystko na tym świecie jest nietrwałe i to od razu wywołało smutek, w zasadzie to łzy popłynęły, bo uświadamiasz sobie, że w tym gdzie są ulokowane twoje pragnienia, różne przywiązania to wszystko jest nietrwałe i wiesz, że to tak naprawdę nie jest to czego szukasz. I czujesz wewnątrz, że nie po to tu przyszedłeś, tak jakby było to nienaturalne, bo twoja natura jest trwała, ale z drugiej strony nie znasz tego co trwałe, to co widzisz jest bez wyjątku nietrwałe i dające nietrwałe szczęście.

Btw, tak się zastanawiam, być może z fobią jest tak samo? W końcu to, że ktoś się boi, tzn. że doświadczył kiedyś czegoś negatywnego (np. był wysmiewany, krytykowane za swoje naturalne zachowanie, etc.) co samo w sobie na początku musiało wywołać smutek, a nie strach, czyż nie? Lęk już jest reakcją obronną przed daną sytuacją, jakąś nałożoną maską, czymś wtórnym. W lęku jest już 'wiedza, że istnieje zło', pamięc o tym, że np. byłem źle potraktowany, z kolei smutek jest jakby tylko byciem oddzielonym od tego co kochamy. Krótko mówiac, zastanawiam sie czy smutek nie jest najbardziej pierwotny z tego wszystkiego?
Myslę, że dlatego małe dziecko momentalnie reaguje płaczem jak coś jest nie tak, bo wychodzi z tej jedności, z tego bezpieczeństwa - i ta reakcja jest całklowicie spontaniczna, jakby instynktowna.
Jak generalnie w jakimś stopniu odchodzi ta wiedza, to naprawdę wygląda to tak jakby człowiek był dalej dzieckiem, nie rozumie tego świata, naturalną reakcją na zło jest niemoc i smutek - w zasadzie niemoc to smutek też, tylko w pewnej formie.
Generalnie jak się tak zastanowić, to człowiek w procesie edukacji oduczył się takiego emocjonalnego reagowania albo te emocje są zamaskowane.
Możę dlatego w komentarzu do Bhagavad-gity, Swami Dayananda pisze, że Gita to jest 'remedium for sorrow', nie remedium for anger, desires czy fear/anxiety. Czyli fundamentalny problem to sorrow, i cel tutaj tego życia to freedom from sorrow, czyli moksha (ultimate happiness). Czli instynktownie od narodzin każdy pragnie ultimate hapiness czyli moksha, i nie ma wyboru, czy chce tego czy nie pragnie szczęścia instynktownie (inaczej by nie reagowało płaczem, etc.) To jest zresztą nauka vedanty, że każdy już bez wyjątku ma pragnienie do moksha, bo przecież kazdy pragnie być zawsze szczęśliwy, wolny od smutku. Sorry za angielskie słówka, ale to efekt czytania po angielsku tego wszystkiego :Stan - Uśmiecha się - Wystawia język:

Takie bardziej psychologiczne rozkminy dzisiaj, przyznam, że od 2 dni nie mogę się skupić na żadnej praktyce, tak jakby cała uwaga została skierowana na zewnątrz.

P.S. Jakby kogoś interesowało to: https://www.dropbox.com/sh/s8qi60wc31s2xdt/WyXbNU_swX


Re: Medytacja. - haraczu - 28 Sty 2014

Ja to nazywam bólem, cierpieniem, ale po co nazywać emocje, jeśli dostałeś dar łez?


Re: Medytacja. - f - 28 Sty 2014

już wolę się złościć niż bać czy smucić .


Re: Medytacja. - mc - 28 Sty 2014

Wydaje mi się, że smutek jest bardziej pierwotny, przy gniewie jest większy dodatek ego, jeśli tak to można określić. W smutku możesz prosić o pomoc, a w gniewie nie możesz bo twój gniew jest barierą, twoje ego jest barierą. Nie widziałem małego dziecka (takiego do 3 lat), żeby sie złościło, ale widziałem płacz, smutek. Lęk też jest bardziej pierwotny - może pojawiać się instynktownie w niektórych sytuacjach.
Tak sobie myślę, że małe dziecko zawsze reaguje płaczem jak coś jest nie tak, natomiast starsze już reaguje złością, płacz jest jest zawsze jakąś manifestacją słabości i ego nie chce manifestować tej słabości, wiec manifestuje złość czy gniew, jako rodzaj maski.

btw, jak to Francis tam wyżej mówił "suffering is the means to get out of suffering', jeśli zatrzymuje się na obiektach szukając w nich źródła szczęscia, to tkwię w samsarze, nie mogę wtedy pragnąć wolności, bo podoba mi się samsara. Także to cierpienie, dukkha, smutek, przychodzi nam tutaj z pomocą :Stan - Uśmiecha się:


Re: Medytacja. - f - 28 Sty 2014

): Tak, tak jest dokładnie jak piszesz... i tę złość to też właśnie ostatnio doszłam do wniosku, że jak będę się złościć to lepiej się utrzymam w tym świecie. Bo smutnego czy zalęknionego łatwo zniszczyć, a jak jestem zła to widzę że jestem silniejsza. Zastanawiałam się tylko czy ta złość nie mnoży zła, ale......... nie wiem :Stan - Niezadowolony - Przewraca oczami:


Re: Medytacja. - mc - 28 Sty 2014

Generalnie są różne "poziomy cierpienia", niektóre są konstruktywne, inne mniej, dużo zalezy od naszego podejścia.

Cytat:Zastanawiałam się tylko czy ta złość nie mnoży zła
Sama w sobie jest przecież cierpieniem = zło, nie jest to stan ekstazy przecież :Stan - Uśmiecha się - Wystawia język:

Przyszło mi do głowy jezcze coś ale to musicie sprawdzić sami czy jest w tym prawda. Otóż złość często przyjmuje formę narzekania, obwiniania kogoś, frustracji, i jest to projekcja własnego niezadowolenia, smutku, i często to może być mechanizm obronny by nie odczuwać smutku w jakiejś głębszej formie, więc projektuje ten swój smutek na zewnatrz, wkurzając się na różne rzeczy, na innych ludzi, na system, etc. Jak ktoś jest szczęśliwy to przechodzi koło tego i nie myśli o takich rzeczach, ignoruje to, natomiast ktoś kto jest nieszczęśliwy jest podatny na bycie wkurzonym, dlatego, że widzi w tym usprawiedliwienie swojego własnego stanu.


Re: Medytacja. - f - 28 Sty 2014

Hej, tak jest mc tak dokładnie jest. I właśnie - jest to forma mechanizmu obronnego żeby nie odczuwać smutku/jakiegoś trudnego uczucia w głębszej formie. I zaobserwowałam coś takiego dosłownie tak, u siebie też hm. No właśnie - dla mnie złość jest ważniejsza dla udźwignięcia niż lęk itd
od czego zależy to że jedni są szczęśliwi a inni nie, na jednych wpłynie coś na innych nie
I druga rzecz którą miałam tutaj sobie bezwstydnie napisać, otóż że akceptując to co się mi przydarza, otwierając się na to właśnie wyjałowiłam się jakby z takiej siły potrzebnej do życia... na niczym mi teraz nie zależy, nie wiem sama. A gdy się z powrotem próbuję "wkręcić" w takie myślenie i działanie że mi zależy, że jest siła do życia to bardzo szybko kończę zakleszczona lękiem i rozpaczą. teraz nie czuję rozpaczy ani nawet lęki ale jestem na dobrej drodze by skończyć jako bezdomny


Re: Medytacja. - mc - 28 Sty 2014

Cytat:od czego zależy to że jedni są szczęśliwi a inni nie, na jednych wpłynie coś na innych nie
Nikt nie jest w tym świecie w pełni szczęśliwy, są tylko mniej lub bardziej nieszczęśliwi, chyba, że ktoś jest duchowo 'zrealizowany' tak jak Ramana, Robert Adams, Nisargadatta, itp. Każdy w mniejszym lub większym stopniu doświadca tych stanów lęku, smutku, rozpaczy, gniewu. Czemu inni mają tego mniej nie jest tak istotnym pytaniem, jak pytanie jaka jest przyczyna tego mojego cierpienia i co uczynić by być wolny od niego. Nawet jak się dowiesz, czemu inni cierpią bardziej to to nie wpłynie na twoją sytuację. Zarówno buddyzm jaki i wedanta mówią, że przyczyną cierpienia jest wyłącznie ignorancja, nieświadomość naszej prawdziwej natury, więc wskazują drogę do absolutnego szczęścia/absolutnej wolności od cierpienia.

Robert Adams napisał(a):In reality, you are already awake, but you are dreaming and you don’t know it. It's like when you go to sleep and in your dream there's an earthquake. Everyone is dying all around you, and I come to you and I say, "This is not real. You're having a dream, don't you know?" And you tell me, "You’re crazy, Robert. This is not a dream, this is real. Can’t you see the earthquake. Can’t you see people dying all around you?"

But I say, "No, it's a dream!" You refuse to believe me. Then, all of a sudden you wake up, you find yourself in this world. The only difference between this world and the dream world is that this world is a little longer, but it's a dream. The world is not real by itself.

Ultimate reality, pure intelligence, emptiness, space - that is reality. It is like a gigantic screen that takes up the entire universe. That screen is consciousness, and all the worlds, the planets, the suns, people, are all images on the screen. If the screen weren't there, there could be no images.

Therefore, you cannot say that the images are real. They're only real as long as the screen persists. But if the screen is taken away there’s no place to show the images. In the same way, your true nature is consciousness, pure consciousness.

Your body is superimposed on consciousness. You have made the mistake of identifying yourself with the body and mind. Therefore, the body and mind seems to control your life. But as soon as you switch identities, as soon as you begin to identify with consciousness, everything changes for you. You become happy, peaceful, joyous, blissful. It happens by itself. All you’ve got to do is to switch identities; identify with reality.

How do you do that? Every image that comes into your mind, you negate it. You realize that’s not the truth, and you ask the question, "To whom does this come? To me.”

You hold onto the me. You find the source of me. The source of me is none other than your self. Once you make out the identity and you awaken to your Self, all your problems are over.

Think of the problems you’re thinking about right now. Think. Who has a problem? Your real Self can't have a problem, because that's bliss consciousness. The problem comes to the ego. Only the ego has a problem, nothing else.

Everything else is free, happy, no problems. Find out who you are. Discover yourself. Jump within yourself. Be yourself. Become free. Nothing exists as it appears, nothing.

Everything is consciousness, and everything is an image superimposed in consciousness. All of your thoughts, whatever is going through your mind, has no basis, no cause, no ego. Everything you see is a projection of your own mind. You can put a stop to it by finding the source of your thoughts. Where do your thoughts come from. Find out. Go within. Ask yourself.



Re: Medytacja. - f - 28 Sty 2014

Wiem, że nie wpłynie, po prostu mnie ciekawi
To whom does this come?


Re: Medytacja. - mc - 28 Sty 2014

Generalnie tu o to chodzi w tym wszystkim, żeby wyciszyć umysł, osłabić tyranię umysłu.
Dopiero wtedy zaczniesz coś rozumieć o czym on mówi, to pytanie kim jestem, czym jest ja? to jest tak naprawdę dla kogoś kto przesiedział już sporo w medytacji i to jest ostatni krok, dlatego, że "odpowiedź" na to pytanie jest przebudzeniem, ale ta odpowiedź jest spoza umysłu. Ta praktyka jest również w zen, jest to uniwersalne.
Jak nie jesteś w stanie tego robić to lepiej np. powtarzać mantrę przez 20 min. Na początek to jest bardzo dobre. Ja też to praktykuje, do tego modlitwa, itp.

Moim zdaniem jak chcesz bardziej czytać i rozkminiać to lepszy jest Nisargadatta, ja po czytaniu NIsargadatty miałem bardzo fajne doświadczenie pomedytacyjne, w zasadzie zrozumienie tego co można nazwać 'naturalnym stanem', pierwszy raz w życiu czujesz co to znaczy być normalny. Tak jakby cała tyrania umysłu odchodzi i czujesz się kompletnie wolny, szczęśliwy, nic ci nie brakuje, niczego nie pragniesz, bo bycie z samym sobą jest wspaniałe. :Stan - Uśmiecha się: Niestety, to tez minęło, ale był to jakiś przebłysk wolności. Najciekawsze to uświadamiasz sobie w tym, że to jest takie zwyczajne, normalne, naturalne. Ludzie z tej perspektywy goniący w tym świecie za różnymi rzeczami wyglądają na zahipnotyzowanych!


Re: Medytacja. - clouddead - 28 Sty 2014

Jak ja se zadalem pyt. Kim jestem to wszystkie moje czlonki; d*pa, ręka, glowa zaczely odpowiadać naraz aż totalnie zglupialem i nastala cisza. Myślę ze ta cisza wieczna niepodzielna jest odpowiedzia na to pytanie.


Re: Medytacja. - mc - 28 Sty 2014

Miałeś szczęście z tym, jeśli można tak powiedzieć :Stan - Uśmiecha się - Wystawia język: U mnie jak zaczyna mi się dobrze medytować to pojawia się więcej energii i potem budzą się jakieś pragnienia, które rozpraszają i zamiast wejść głębiej to wszystko spełza nia niczym, muszę zaczynać od nowa.

generalnie lepiej sobie czasem odpuścić i zapodać jakiś song, czasem można pośpiewać sobie:
https://www.youtube.com/watch?v=usJl7oiZPnc

:Stan - Uśmiecha się:

---

f, coś dla ciebie: https://www.youtube.com/watch?v=k4sbvkoCwwQ :Stan - Uśmiecha się - Mrugając:


Re: Medytacja. - mc - 29 Sty 2014

f napisał(a):Wiem, że nie wpłynie, po prostu mnie ciekawi
odpowiedź jest taka, że nie ma innych, myslisz o innych i porównujesz się z nimi bo identyfikujesz się z ciałem, myśląc o sobie jako oddzielonej osobie z własnymi problemami i o kimś innym jako innej jednostce bez problemów. A to jest własnie ta ignorancja, dlatego jedyne pytanie na które trzeba odpowiedzieć to kim jestem.

a co do tego pytania 'to whom does this come?', tutaj Rupert Spira to wyjaśnia w relacji do tego jak ktoś ci powie coś niemiłego i czujesz emocjonalną reakcję: https://www.youtube.com/watch?v=Tq248KMOh8I&feature=youtu.be

To jest w zasadzie to samo, Rupert jak mało kto potrafi dobrze wyjaśniać to wszystko.


Re: Medytacja. - Olimpia - 30 Sty 2014

Nie potrafię medytować :Stan - Niezadowolony - Smuci się: Kiedyś próbowałam, ale nic z tego nie wychodziło. nie mogłam się skupić, wszystko mnie rozpraszało,a ciało i organizm przede wszystkim przeszkadzało, bo to mnie zawsze zaczynało coś swędzieć gdy zaczynałam, albo na kichanie mnie brało...


Re: Medytacja. - mc - 30 Sty 2014

@Olimpia
A jak medytowałas, w jaki sposób?


This forum uses Lukasz Tkacz MyBB addons.