KA_☕☕☕_WA napisał(a):

LittleMermaid napisał(a):Z jednej strony zgodzę się z tym, że wielu fobikom czy ludziom zwyczajnie nieatrakcyjnym, prowadzącym "zwykłe" życie, wydaje się, że ci atrakcyjni mają zawsze dobrze, manna z nieba im spada i nie mają problemów. Te wszystkie bogate modelki wrzucające ciągle zdjęcia z wakacji, zawsze z uśmiechem na twarzy, dają złudzenie idealnego życia. Ale z drugiej strony - życie atrakcyjnej osoby rzeczywiście jest lepsze. Nie jest wolne od złych doświadczeń, ale jakby mieć wybór, to zawsze lepiej i wygodniej mieć ładną buźkę niż brzydką. Zresztą, jest wiele badań, które potwierdzają, że ładni ludzie więcej zarabiają, osiągają więcej sukcesów, nawet dłużej żyją.

Według mnie to może iść w zestawie z innymi cechami zależnie od środowiska na jakie się trafi, oczekiwań i tym podobnych czynników...
Przede wszystkim działa tu efekt pierwszeństwa i podstawowe błędy atrybucji. Osoba, którą powszechnie uznaje się za piękną, raczej nie będzie korzystnie postrzegana, gdy będzie posiadać jakieś niszowe zainteresowania i będzie skrajnie nieśmiała. Z własnego doświadczenia zauważyłam, że takie osoby skazywane są na alienację, bo nie wpasowują się w ogólny wzór postrzegania takich osób. Dodatkowo wszystkie sukcesy przypisywane są wyglądowi i bagatelizuje się wiedzę takiej osoby. Zazdrość także robi swoje i atrakcyjna osoba może spodziewać się ataków na swoją osobę, jeśli ktoś zauważy, że lepiej jej się powodzi(bo przecież nie można mieć wszystkiego, co nie? XD). Do negatywnych aspektów miłej aparycji mogę również dodać konieczność wyrobienia sobie różnych(często niemoralnych) metod selekcji kontaktów społecznych(np. czasami takie osoby muszą uciekać się do obelżywych komentarzy, żeby uwolnić się od grupki niechcianych adoratorów).
Także sukces i powodzenie życiowe nie oznacza, że inne problemy nie idą w pakiecie razem z tym. Wspomniane przez Ciebie zarobki i udane życie zawodowe może i przyczyniają się do dostatniego bytu, ale nie zapewniają życia wolnego od obowiązków, stresu, lęku i samotności. Co kto woli i z czym godzi się mierzyć...

LittleMermaid napisał(a):

KA_☕☕☕_WA napisał(a):Według mnie to może iść w zestawie z innymi cechami zależnie od środowiska na jakie się trafi, oczekiwań i tym podobnych czynników...
Przede wszystkim działa tu efekt pierwszeństwa i podstawowe błędy atrybucji. Osoba, którą powszechnie uznaje się za piękną, raczej nie będzie korzystnie postrzegana, gdy będzie posiadać jakieś niszowe zainteresowania i będzie skrajnie nieśmiała. Z własnego doświadczenia zauważyłam, że takie osoby skazywane są na alienację, bo nie wpasowują się w ogólny wzór postrzegania takich osób. Dodatkowo wszystkie sukcesy przypisywane są wyglądowi i bagatelizuje się wiedzę takiej osoby. Zazdrość także robi swoje i atrakcyjna osoba może spodziewać się ataków na swoją osobę, jeśli ktoś zauważy, że lepiej jej się powodzi(bo przecież nie można mieć wszystkiego, co nie? XD). Do negatywnych aspektów miłej aparycji mogę również dodać konieczność wyrobienia sobie różnych(często niemoralnych) metod selekcji kontaktów społecznych(np. czasami takie osoby muszą uciekać się do obelżywych komentarzy, żeby uwolnić się od grupki niechcianych adoratorów).
Także sukces i powodzenie życiowe nie oznacza, że inne problemy nie idą w pakiecie razem z tym. Wspomniane przez Ciebie zarobki i udane życie zawodowe może i przyczyniają się do dostatniego bytu, ale nie zapewniają życia wolnego od obowiązków, stresu, lęku i samotności. Co kto woli i z czym godzi się mierzyć...

Nie do końca się z tym zgodzę. Wiadomo, że ludzie będą mieli dysonans, jeśli poznają długonogą blondynkę w typie Jessici Simpson, która okaże się programistką, ale nie dostrzegam, by takie osoby były odpychane. Zapewne ciężej im się dopasować do grupy, do której stereotypowo powinni należeć, ale ostracyzm społeczny też im raczej nie grozi. Taka bardzo atrakcyjna dziewczyna, która będzie lubiła przykładowo grać w niszowe gry, raczej będzie uznawana za "słodką szarą myszkę" i będzie miała swoje grono fanów. Za to przeciętnie wyglądająca lub brzydka dziewczyna z "dziwnymi" zainteresowaniami jak najbardziej spotka się z ostracyzmem.

Cytat:brzydka(de gustibus non est disputandum) z nietypowymi zainteresowaniami raczej nie będzie postrzegana jako zagrożenie dla innych dziewczyn

Kgg napisał(a):Racja. Tylko wygląd nie jest chyba w czołówce cech determinujących szczęście. Zawsze przypomina mi się w takich przypadkach Kate Moss i Marliyn Monroe.

Urthon napisał(a):Ludzie nieatrakcyjni maja też trudniej wytworzyć "przebojowość" czy inne takie zachowania, ponieważ przez całe życie dostają werbalne i niewerbalne sygnały odrzucenia, co tłumi ekspresję.

Cytat:Ogólnie to ta argumentacja, że "brzydcy wcale nie mają gorzej od ładnych" brzmi tak, jak by mówić, że bezdomnym to jest dopiero dobrze, bo żadnych rachunków nie muszą płacić, i robią co chcą : P

KA_☕☕☕_WA napisał(a):Co kto woli i z czym godzi się mierzyć...

Kgg napisał(a):Tylko wygląd nie jest chyba w czołówce cech determinujących szczęście.

Cytat:Tylko wygląd nie jest chyba w czołówce cech determinujących szczęście.

Cytat:Co kto woli i z czym godzi się mierzyć...

Cytat:Jednak według mnie Twoje porównanie nie oddaje charakteru sprawy.

Cytat:Z własnego doświadczenia wiem, że wygląd jest tylko jednym z elementów, które mają wpływ na przebojowość czy dobrą samoocenę.

vesanya napisał(a):...

vesanya napisał(a):Zimna nie jestem , takie emocje nie wykluczają faktu, że kogoś bardzo lubię i cieszę się z jego sukcesów - o ile nie dotyczą one sfery, którą uznaję za "moją". I nie chodzi mi o jakieś ogólne obszary życia, tylko coś konkretnego. Zastanawiam się wtedy, czy osoba celowo wybiera dane działanie, żeby mi udowodnić, że ona potrafi, a ja nie, pokazać swoją przewagę. I przede wszystkim mam dziwne poczucie, że kradnie mi część tożsamości. Ona włącza "ukradzione" marzenie do swojego "ja" i to marzenie przestaje w pełni należeć do mnie.

Trochę to chore Za bardzo mi zależy na zachowaniu swojej indywidualności, nie byciu czyjąś marną kopią i tak dalej. To chyba wynika z faktu, że często miałam obok kogoś, kto grał pierwsze skrzypce w relacji, był bardziej wygadany i dominujący, przez co bałam się zatracić własną osobowość i wszystko, co czyniło mnie odrębną od tego kogoś jednostką.

Kowlakte napisał(a):Zazdrość, zawiść czy nawet nieśmiałość i kompleksy to... strata czasu.

Cytat:Obrzydliwe.... Jak można zazdrościć komuś, że oni coś robią, a ty nie? Mogę w ciemno powiedzieć, ze na pewno nie jesteś wyjątkowa żeby inni nie mieli podobnych marzeń. To, ze inni osiągają sukcesy powinno motywować i cieszyć, ze ma się ambitne otoczenie, a tylko okropna osoba może czekać aż komuś bliskiemu powinie się noga. Ciekawe dlaczego tacy ludzie jak ty mogą akceptować to, ze obcy mogą np. znany aktor z TV spełniać marzenia, a blisza osoba juz nie?

piekarnik napisał(a):Często zapominam, że ci towarzyscy, ładni ludzi też mają pewne problemy

LittleMermaid napisał(a):Nie jest wolne od złych doświadczeń, ale jakby mieć wybór, to zawsze lepiej i wygodniej mieć ładną buźkę niż brzydką. Zresztą, jest wiele badań, które potwierdzają, że ładni ludzie więcej zarabiają, osiągają więcej sukcesów, nawet dłużej żyją.