26 Sie 2018, Nie 22:17, PID: 760772
Wyłapuję, o ile jest taka możliwość, moment kiedy prawdopodobnie nikogo na jadalni nie ma, i wtedy schodzę na przerwę.
Ogólnie to jak już ktoś jest, to dawno załapali moją inność, więc przeżuwam posiłek, wypijam herbatę, i przeglądam telefon w zupełnej samotności po rzuceniu wkoło wszystkim "smacznego" - tyle jestem w stanie wydusić do ogółu zanim postaram się usadowić plecami do nich, a układ tego miejsca mocno mi to utrudnia. Mocno ewentualnie dosiądę się do kogoś jeśli zanim zajmę miejsce w kącie a ta osoba rzuci w moją stronę - że, tu obok jest wolne miejsce(bo komuś się nie chce nagle samemu siedzieć) - i wtedy te pół godziny przerwy bardzo mocno zaczyna się dłużyć.
Przerwy w pracy to zou, już bym wolała pół godziny wczesniej do domu uciec.
Ogólnie to jak już ktoś jest, to dawno załapali moją inność, więc przeżuwam posiłek, wypijam herbatę, i przeglądam telefon w zupełnej samotności po rzuceniu wkoło wszystkim "smacznego" - tyle jestem w stanie wydusić do ogółu zanim postaram się usadowić plecami do nich, a układ tego miejsca mocno mi to utrudnia. Mocno ewentualnie dosiądę się do kogoś jeśli zanim zajmę miejsce w kącie a ta osoba rzuci w moją stronę - że, tu obok jest wolne miejsce(bo komuś się nie chce nagle samemu siedzieć) - i wtedy te pół godziny przerwy bardzo mocno zaczyna się dłużyć.
Przerwy w pracy to zou, już bym wolała pół godziny wczesniej do domu uciec.