08 Lis 2012, Czw 15:37, PID: 324119
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 08 Lis 2012, Czw 15:49 przez bedzielepiej.)
Ja również uważam pomysł za chybiony, chociaż całkiem coś innego gdyby taka grupa wsparcia powstała w realnym świecie, regularnie odbywałyby się takie spotkania (najlepiej w każdym województwie jedna grupa wsparcia). Z tym, że nie chodzi mi tutaj o zwykłe wspólne towarzystwo i rozmawianie o głupotach, ale skupianie się wyłącznie na rozmawianiu o swoich uczuciach, porażkach, sukcesach, radościach itp. Musiałyby jednak przy tym obowiązywać pewne zasady, takie jak w przypadku Grupy wsparcia DDA. Jeśli ktoś uzna, że są one utopijne to pewnie będzie miał rację, na pewno te zasady będą często przekraczane, co nie oznacza, że nie warto starać się ich przestrzegać. Czyli tak:
Zasady (źródło: DDA.pl)
1. Zasada nie wynoszenia na zewnątrz poruszanych spraw
2. Mówienie wyłącznie o własnych doświadczeniach i przeżyciach, nie teoretyzowanie;
3. Nieprzerywanie wypowiedzi innych osób, niezadawanie pytań, niekrytykowanie.
4. Nie radzić. Wszystkie osoby są zaproszone do dzielenia się własnymi doświadczeniami i tym, co pomaga im czuć się lepiej, ale żadna nie powinna radzić innej, co ma robić. Radzenie trzeba delikatnie wytknąć, jeżeli ktoś zacznie dawać upust takiej chęci.
5. Prowadzenie grupy powinno być rotacyjne. Przejmowane, co tydzień przez inną osobę, która będzie prowadzić kolejne spotkanie. Prowadząca osoba jest odpowiedzialna za rozpoczynanie spotkania o czasie, ustalenie tematu do omawiania, zarezerwowania paru minut pod koniec na sprawy organizacyjne, i za wybór innego prowadzącego na następny tydzień, zanim zakończy spotkanie.
6. Nigdy nie podawajcie alkoholu. Zniekształca uczucia i reakcje oraz utrudnia pracę, jaką macie do wykonania.
7. Unikajcie mówienia o rzeczach zewnętrznych. To bardzo ważne, żeby zdobywać umiejętność koncentrowania się na sobie oraz własnych myślach, uczuciach i zachowaniach, a nie na przyczynach zewnętrznych swoich kłopotów. Nie da się na początku uniknąć tego, żeby trochę o tym mówić, ale każdy z Was, gdy dzieli się swoimi zwierzeniami, powinien starać się ograniczać takie wątki do niezbędnego minimum.
8. Żaden z Was nie powinien być krytykowany za to, co zrobił albo, czego nie zrobił, zarówno wtedy, gdy jest obecny, jak i wówczas, gdy zwraca się do siebie nawzajem o informacje zwrotne, nie powinno się udzielać ich z własnej chęci. Podobnie jak na radzenie, w grupie wsparcia nie ma miejsca na krytykę.
9. Trzymajcie się wybranego tematu. Właściwie każdy temat, jaki chciałaby przedstawić osoba prowadząca, jest dobry za wyjątkiem kontrowersyjnych kwestii (związanych z religią, polityką i sprawami z zewnątrz, takimi jak leczenia czy modele terapii). Nie ma miejsca na akademickie dyskusje czy podziały w grupie wsparcia.
10. W Waszym interesie jest własny rozwój, dzielenie się tym, jakie nowe sposoby radzenia sobie ze starymi i nowymi problemami udaje się Wam tworzyć.
Oto kilka sugestii, co do tematów:
1. Dlaczego jest mi potrzebna ta grupa
2. Wina i uraza
3. Czego najbardziej się boję
4. Co mi się w sobie podoba najbardziej, a co najmniej
5. W jaki sposób troszczę się o siebie i zaspokajam swoje potrzeby
6. Samotność
7. Jak radzę sobie z depresją
8. Złość. Jak się obchodzę ze złością u siebie i u innych
9. Moje kontakty z ważnymi osobami
10. Jak sądzę, co ludzie myślą o mnie
11. Analizowanie swoich motywów
12. Moje zobowiązania wobec siebie samej/go i wobec innych
13. Moja duchowość (to nie jest dyskusja o przekonaniach religijnych, lecz o tym, jak każdy z uczestników grupy doświadcza religijnego wymiaru swego życia lub go nie doświadcza)
14. Jak pozbyć się obwiniania, włącznie z samo obwinianiem
15. Sztywne schematy w moim życiu
Zasady (źródło: DDA.pl)
1. Zasada nie wynoszenia na zewnątrz poruszanych spraw
2. Mówienie wyłącznie o własnych doświadczeniach i przeżyciach, nie teoretyzowanie;
3. Nieprzerywanie wypowiedzi innych osób, niezadawanie pytań, niekrytykowanie.
4. Nie radzić. Wszystkie osoby są zaproszone do dzielenia się własnymi doświadczeniami i tym, co pomaga im czuć się lepiej, ale żadna nie powinna radzić innej, co ma robić. Radzenie trzeba delikatnie wytknąć, jeżeli ktoś zacznie dawać upust takiej chęci.
5. Prowadzenie grupy powinno być rotacyjne. Przejmowane, co tydzień przez inną osobę, która będzie prowadzić kolejne spotkanie. Prowadząca osoba jest odpowiedzialna za rozpoczynanie spotkania o czasie, ustalenie tematu do omawiania, zarezerwowania paru minut pod koniec na sprawy organizacyjne, i za wybór innego prowadzącego na następny tydzień, zanim zakończy spotkanie.
6. Nigdy nie podawajcie alkoholu. Zniekształca uczucia i reakcje oraz utrudnia pracę, jaką macie do wykonania.
7. Unikajcie mówienia o rzeczach zewnętrznych. To bardzo ważne, żeby zdobywać umiejętność koncentrowania się na sobie oraz własnych myślach, uczuciach i zachowaniach, a nie na przyczynach zewnętrznych swoich kłopotów. Nie da się na początku uniknąć tego, żeby trochę o tym mówić, ale każdy z Was, gdy dzieli się swoimi zwierzeniami, powinien starać się ograniczać takie wątki do niezbędnego minimum.
8. Żaden z Was nie powinien być krytykowany za to, co zrobił albo, czego nie zrobił, zarówno wtedy, gdy jest obecny, jak i wówczas, gdy zwraca się do siebie nawzajem o informacje zwrotne, nie powinno się udzielać ich z własnej chęci. Podobnie jak na radzenie, w grupie wsparcia nie ma miejsca na krytykę.
9. Trzymajcie się wybranego tematu. Właściwie każdy temat, jaki chciałaby przedstawić osoba prowadząca, jest dobry za wyjątkiem kontrowersyjnych kwestii (związanych z religią, polityką i sprawami z zewnątrz, takimi jak leczenia czy modele terapii). Nie ma miejsca na akademickie dyskusje czy podziały w grupie wsparcia.
10. W Waszym interesie jest własny rozwój, dzielenie się tym, jakie nowe sposoby radzenia sobie ze starymi i nowymi problemami udaje się Wam tworzyć.
Oto kilka sugestii, co do tematów:
1. Dlaczego jest mi potrzebna ta grupa
2. Wina i uraza
3. Czego najbardziej się boję
4. Co mi się w sobie podoba najbardziej, a co najmniej
5. W jaki sposób troszczę się o siebie i zaspokajam swoje potrzeby
6. Samotność
7. Jak radzę sobie z depresją
8. Złość. Jak się obchodzę ze złością u siebie i u innych
9. Moje kontakty z ważnymi osobami
10. Jak sądzę, co ludzie myślą o mnie
11. Analizowanie swoich motywów
12. Moje zobowiązania wobec siebie samej/go i wobec innych
13. Moja duchowość (to nie jest dyskusja o przekonaniach religijnych, lecz o tym, jak każdy z uczestników grupy doświadcza religijnego wymiaru swego życia lub go nie doświadcza)
14. Jak pozbyć się obwiniania, włącznie z samo obwinianiem
15. Sztywne schematy w moim życiu