Skrajna panika

[aloneinlife]

Zdarzało mi się to w najgorszych sytuacjach. Nie byłem w stanie się odezwać ani nawet poruszyć. Po prostu zamierałem. Traciłem zdolność przetwarzania informacji: zmysły działały nadal, ale nie byłem w stanie interpretować dochodzących z nich sygnałów - na przykład jeśli ktoś coś mówił, do mnie docierały tylko puste dźwięki, z których nie potrafiłem złożyć słów. Dopiero kiedy wszystko cichło i przez jakiś czas nie docierały żadne sygnały, wracałem do "życia".
Na szczęście od dawna mi się to nie zdarzyło, wypracowałem sobie mechanizm wycofywania się z trudnych sytuacji zanim osiągną one ekstremum.
Czy ktoś jeszcze miał coś takiego?

[Pan Foka]

Zaburzenia dysocjacyjne, bardzo fajna sprawa, polecam.

[andros]

Ja np miewam czasem coś co możnaby nazwać syndromem zawieszonego komputera. Pojawia się to tylko w stresujących sytuacjach. Pamiętam, że pewnego razu gdy zagadnął mnie stróż parkingu ( w sposób złośliwy): " Coś pan taki smutny", zamarłem z przerażenia, że to wszystko co się we mnie dzieje jest tak bardzo widoczne dla ludzi z zewnątrz i słowa nie mogłem odpowiedzieć, miałem pustkę w głowie... Zamknąłem drzwi i pojechałem. Przykra sprawa, ale nie ja ponoszę za to odpowiedzialnośći.