Nie wiem co robić:(

[twister3677]

Witam. Mam 17 lat i chyba mam fobie społeczna, najmniej ważne jak się to nazywa Ale nie wiem już co robić potrzebuje pomocy. Nie umiem rozmawiać z ludźmi nie mam przyjaciół całymi dniami siedze w domu wszystkiego się boję nie lubię przebywać w pomieszczeniach gdzie jest większa grupa ludzi poniewaz denerwuje sie od razu wydaje mi się za każdy się patrzy na mnie ręce mi się trzęsą oczy lzawia tak samo jak idę chodnikiem i zawsze chodzę tam gdzie nikt prawie nie chodzi. Najgorsze jest to że przez to ze jestem taki spokojny nieśmiały jestem też samotny i to jest straszne jeszcze przez to wszystko nie radzę sobie w szkole najchętniej bym to olał bo nie wytrzymuje tego nie mam komu o tym powiedzieć z rodzicami nawet rozmawiać nie umiem nie wirm jakbym miał im to powiedzieć bo i tak pewnie nie uwierzą ze jest aż tak źle. Nie wiem z kim ja mogę o tym pogadać gdzie szukać pomocy myślałem czy nie pójść do szkolnego pedagoga Ale co ona może mi pomóc sam już nie wiem. Czasem myślę że najlepiej by bylo ze sobą skończyć i byłby spokój.

[iLLusory]

Twoja myśl o szkolnym pedagogu jest dobra. Zrealizuj ją. I trzymaj się.

[twister3677]

Chyba pójdę z nią porozmawiać tylko trochę głupio bo może ktoś zobaczyć czy coś i czy ona nie zawiadomi o tym moich rodziców od razu

[iLLusory]

Nawet jeśli zawiadomi, to może to i lepiej dla Ciebie.

[Aqarius]

Po pierwsze przestań tak dużo myśleć o tym co myślą inni, po drugie zamiast troszczyć się wyłącznie o siebie pomóż komuś, np staruszkowi wejść po schodach, zapytaj czy nie potrzebuje pomocy po nich wejść, mi satysfakcja pomogła, i poczekaj do 18 urodzin wtedy pójdziesz do psychologa pierwsze kilka wizyt jest finansowane z podatków już sam kontakt z nim będzie pomocny a rozmowa wyda ci się nawet przyjemna, natomiast pełnoletność nie narazi cię na ostracyzm bo nikt się o wizycie nie dowie (tajemnica lekarska)
Jeśli chcesz ot tak pogadać to znajdziesz tu i na innych forach nr gg, popisz z kimś, możesz ze mną, zawsze odpiszę.
Pozdrawiam.

[Placebo]

do psychologa zawsze warto isc, mnie bardzo to pomoglo ze zaczelam chodzic, nikt nie musi wiedziec ze chodzisz, jesli powiesz babce ze nie chcesz by ktoklwiek wiedzial to powinna po uszanowac, najwyzej moze pogadac z rodzicami jesli nie skonczyles 18 lat. to ze chodzisz pogadac sobie z psychologiem to zreszta nic wstydliwego, ode mnie chodzi pewnie z pol klasy sobie pogadac, najczesciej na wf-ie wiec nikt od razu nie bedzie wyciagal wniosku ze jestes jakis swirniety xD

[PMCL]

Jak byłem w gimnazjum 3 klasie to byłem kilka razy u psychologa i nie wiem czy to zasługa tego ale wtedy zmieniłem się nie do poznania,zacząłem się nieco lepiej uczyć,porażki przyjmowałem lepiej,fobia w większości zginęła chociaż miałem czasami napady, stałem się mniej nieśmiały i miałem mocną samoocenę,mogłem się gapić innym w oczy aż ten ktoś przegrał.Niestety po roku z powrotem wszystko wróciło

[twister3677]

Dzięki.czuje się już tak beznadziejnie ze chyba nawet w tym tygodniu pójdę do niej i Co będzie to będzie Ale muszę komuś o tym powiedzieć bo zwariuje.