Osoba unikajaca jak się zmienić

[Amonek33]

Cześć nie wiem jak zacząć mam taki problem unikam kontaktu z ludźmi bo boje się upokorzenia wstydu i już same nie wiem czego w głowie mam tysiące rożnych sytuacji które się mogą wydążyć nawet boja się wyjść do najbliższej rodziny chodzę do psychoterapeuty niby to trochę pomaga bo mogę się wygadać z problemów jakie miałem z drugiej strony niby unikam kontaktu ale szukam podświadomie kontaktu z druga osoba szczególnie z płcią przeciwna nigdy nie miałem dziewczyny już sam nie wiem .Drugim problemem jaki jest jest kontakt wzrokowy nie mogę komuś patrzeć prosto w oczy a jak spotkam się wzrokiem to mam chyba nie wiem tik taki szybkiego odwrócenia wzroku i czuje jak cały drętwieje/stres i od razu czuje wielki wstyd robię się wtedy czerwony i czuje jak bym miał się zapaść po ziemię i wtedy zazwyczaj mam myśli jak najszybszego ucieknięcia z X miejsca a później dociera do mnie myśli jakiego z siebie głupka zrobiłem przecież mogłem wytrzymać nie wiem co z tym robić taki mi to przeszkadza ze czasami mam tego dość odechciewa się żyć macie jakiś pomysły ?

[wdd]

Witaj, borykam sie z identycznymi problemami co Ty. Sam zdecydowalem, ze nie chce juz tak dluzej zyc i w tym tygodniu mam zamiar zwrocic sie do psychiarty. Uwazam, ze jest to ostatnia szansa zeby zwalczyc lub ograniczyc swoja fobie.
Pozdrawiam

[Amonek33]

Ja już jestem na lekach Velafax 75mg które no chyba trochę osłabiają stan depresyjny ale nie wiem czy pomagaj na tą moja fobie możne w minimalnym stopniu albo możne tego nie czuje

[wdd]

Jak dlugo trwa juz twoja terapia? Jesli to nie jest tajemnica

[Amonek33]

dopiero 4 dni trochę mało może i trochę to pomogło czuje się bardziej pewny albo mi się tylko zdaje zobaczymy jak będę się czuł po większej ilości wizyt tonący brzytwy się chwyta trzeba wszystkiego próbować

[Przegrany]

Serio? Leki mają pomóc? Chyba w ogłupieniu mózgu, a nie wyleczeniu przyczyny. Odstawisz leki a objawy wrócą.

[Gollum]

podświadomie kontaktu z druga osoba

To co piszesz, nie jest mi obce, ale oczywiście może to tylko brzmi podobnie. Napiszę jak jest u mnie. Nawiązywanie podświadomego kontaktu towarzyszyło mi w życiu przez kilka lat , wciąż mam takie skłonności, to był taki mechanizm obronny, który bronił mnie przed samotnością, w pewnym momencie niedawno dowiedziałem się, że tego kontaktu wcale nie ma nie dla dwóch stron, to były kontakty jednostronne, mimo, że ja szczerze widziałem, że inna osoba tą nić porozumienia chwyta, to szczera rozmowa, tego nie potwierdziła, tylko pokazała wzajemne niezrozumienie. Chroniło mnie to przed samotnością, przed tym, że świadomego kontaktu nawiązać nie potrafię, a kiedy okazało się, że te wszystkie kontakty były tylko w mojej głowie, doświadczyłem zalewu silnych, negatywnych emocji.Nawiązywanie podświadomych kontaktów bardziej cieszyło mnie, niż mi przeszkadzało, ale zdaję sobie sprawę, że utrudniało nawiązywanie prawdziwych kontaktów, zmniejszając ich potrzebę więc może lepiej, że minęło.

Natomiast z kontaktem wzrokowym, to takie nerwowe tiki, ....no właśnie sam piszesz, że nerwowe, dla mnie to taki właśnie trochę nerwicowy objaw, też to mam, ale nie za często, tylko przy niektórych osobach, sam nie wiem co z tym zrobić, mam takie uczucie wtedy, że ta inna osoba domyśla się tego co myślę i tego co czuję, ale patrząc bardziej obiektywnie to może wcale nie? Na pewno nie możesz sobie robić tego co robisz potem, czyli myśleć że zrobiłeś z siebie głupka i pogrążać się w samo-potępieniu, bo tylko będziesz czuł się gorzej, pomyśl, że ludzie wcale tak nie zwracają na Ciebie uwagi, jeżeli kogoś analizują to najczęściej siebie samych.

[Zasió]

co wy kurna macie z tym kontaktem wzrokowym?
z moim oczopląsem to chyba naprawdę mam prze...srane, skoro to taka VIT (very important thing)

Podświadome kontakty? Hmm... chyba też przez krótki czas cos sobie wkręcałem swego czasu, ale bardzo szybko życie mnie uświadomiło.

[L1sek]

Jak przechodzicie obok skupisk ludzi (na początku większych, bo łatwiej, później nawet przy pojedyńczych osobach) to patrzcie im w oczy i się uśmiechnijcie. To pomaga, a ludzie odwzajemniaja uśmiech co jest przyjemne. Ci, którzy nie odwzajemniają to osoby ze słabym charakterem, więc nie macie sie co przejmować, albo osoby, które są w wyjątkowo złym nastroju, więc też nie ma sie co przejmować, a takim ludziom moze Wasz uśmiech pomóc/poprawic humor/ miec lepsze samopoczucie. Powodzenia. Uważajcie na dresów.

[Gollum]

Na ulicy, to ja sobie radzę, ale spojrzeć w oczy niektórym osobom, które znam , to naprawdę jest jakieś niewykonalne, a jak już tak zrobię i na siłę się zmuszę, to mam tak jak autor wątku, nerwowe tiki, właśnie dlatego nie patrzę, sądzę, że to nerwica.