Pierwsza praca w wieku 24 lat.....?

[NeverSurrender]

Witam.
Moim głównym problemem jest niskie poczucie własnej wartości, brak pewności siebie itd. Ale pomimo tego chcę wyjść z tego marazmu i znaleźć pracę "na stałe".
Do rzeczy, czy znacie moze osoby, ktore rozpoczely swoja pierwsza prace na umowe w tym lub podobnym wieku? I czy dla pracodawcy nie będzie to dziwne,że ktoś dopiero teraz "wchodzi na rynek pracy"? aktualnie kończę studia o ile wszystko dobrze pójdzie.. i wypadałoby zacząć szukać pracy/moje doświadczenie to niecałe 5 miesięcy + praktyki ze szkoły średniej/,a jednym z głównych problemów to porównywanie się do innych np. do znajomych,którzy mają ciekawe i dobrze płatne posady.

[brainwaves89]

Nie będzie to dla pracodawcy dziwne, ok. 25% studentów w wieku 24 lat nie miało jeszcze żadnej styczności z pracą.

[achino]

NA jakas smieciowke chetnie pewnie wezma.

[wdd]

Uwierz mi, ze 5 miesiecy i praktyki to juz cos... Niektorzy po studiach oprocz dyplomu w CV maja pustke.

[NeverSurrender]

Najgorsze w tym wszystkim jest to,że tak naprawdę nie wiem od czego zacząć i do jakich firm składać CV bo mam wrażenie,że tak naprawdę w niczym nie jestem dobry i w niczym się nie sprawdzę .Czasami pomimo wieku czuję się jak dziecko we mgle albo jak starzec <old> który jest już od kilkunastu lat na emeryturze .

[stap!inesekend]

mam wrażenie,że tak naprawdę w niczym nie jestem dobry i w niczym się nie sprawdzę Rolling Eyes .Czasami pomimo wieku czuję się jak dziecko we mgle albo jak starzec <old> który jest już od kilkunastu lat na emeryturze

Hah, skąd ja to znam.

[niesmialytyp]

jeżeli dobrze pójdzie to ja zaczne pracować po 25 roku zycia jak skończe studia pierwszego stopnia i nie będę miał w cv absolutnie nic prócz łącznie 6 miesięcy praktyk których przerobienia wymagali na studiach.
Nie dość że pusto w cv to jeszcze 3 lata po liceum nie robiłem zupełnie nic. Jakiś pomysł co można odpowiedzieć gdyby któryś z werbujących do pracy o to pytał?

[verti]

Potrzebujecie trochę szczęścia. Ja w wieku 25 lat lat miałem kilka epizodów za granicą w pracy fizycznej i staż dla osób bezrobotnych na który się załapałem był właściwie dla mnie ostatnią deską ratunku. Na szczęście udało się, bo przez cały czas na tym bezrobociu szukałem ofert pracy, darmowych kursów, staży - krótko mówiąc mimo fobii byłem całkiem aktywny. Niedługo będę miał dwa lata doświadczenia w obecnej pracy, nie jest to szczyt moich marzeń, ale zawsze coś. Jest to już jakaś pozycja wyjściowa. Wy chociaż będziecie mieć studia, ja nie miałem nic poza szkolą średnią. Dopiero teraz nadrabiam, ale już się zastanawiam, czy to ma sens.

Także nie przejmowałbym się za bardzo tym, tylko konsekwentnie szedł do przodu. Dzięki takiej postawie kiedyś na pewno się uda.

[ramirez]

Nie dość że pusto w cv to jeszcze 3 lata po liceum nie robiłem zupełnie nic. Jakiś pomysł co można odpowiedzieć gdyby któryś z werbujących do pracy o to pytał?

Zawsze radzę, żeby wtedy kłamać

[Zasió]

Choroba/praca na czarno/modne ostatnio malowanie płotów w Norwegii.
(niestety widziałem tylko ogłoszenia o całych domkach i wyamgaja doświadczenia w machaniu wałkiem)

[brainwaves89]

Praca na czarno bardzo łatwo przejdzie. To samo praca za granicą. Good idea Zas. Ja jako pracodawca cenię sobie pracę na czarno/za granicą bardziej niż etat przy kasie w Polsce.

[Olan]

ja mam 26 lat i pracowalem tylko dwa razy na wakacjach dorywczo, takze podobnie jak Ty. Najwazniejsze skonczyc studia i szukac pracy w zawodzie. Na poczatek, wiadomo, nic sie nie umie, ale mozna sie nauczyc pracujac.

[klaudia24ck]

Gdy zobaczyłam ten nagłówek, pomyślałam to o mnie również mam 24 lata i czuję że tyle czasu już straciłam i że żaden pracodawca nie będzie chciał przyjąć "takiej starej" osoby bez doświadczenia.
U mnie sytuacja jest nieco odmienna, bo chodziłam na rozmowy kwalifikacyjne wszystko wychodziło super testy sprawdzające wychodziły bardzo dobrze, kreatywność również nie na zerowym poziomie, ale potem przyszła rezygnacja ... strach, lęk tak wielki że wolałam to wszystko skończyć i dać sobie spokój

[klaudia24ck]

O czym ty w ogóle mówisz? Studiujesz i masz 5 miesięcy doświadczenia + praktyki ze szkoły. To całkowicie normalne. Jeśli masz dużo czasu, to czegoś szukaj. Rok poślizgu na studiach? Ja od października zaczynam studia z czteroletnim opóźnieniem, o ile się na nie dostanę.

Dla mnie to jest problem, ponieważ jestem perfekcjonistką i bardzo źle na mnie wpływa taka sytuacja jaka jest. Mam wewnętrzną blokadę, bo chciałabym już coś osiągnąć, ponieważ było by to dla mnie coś napędzającego moje działania i zwyczajnie mi szkoda że zniknął ten zapał, który miałam kilka lat temu.

[NeverSurrender]

Ehhh chciałbym uwierzyć w siebie i nie przejmować się tak bardzo... Nie wiem dlaczego ale na samą myśl ogarnia mnie dziwny lęk,że sobie nie poradzę,że zostanę wyśmiany przez pracodawcę(wynika to pewnie z mojego marnego CV),że coś zepsuję albo źle zrobię albo np. że nie dojadę do miejsc pracy.........Muszę coś zmienić w tym popieprzonym życiu,bo wszyscy dookoła mnie idą do przodu tylko ja stoję w miejscu,a czasami cofam się wstecz.

[Wycofany]

O czym ty w ogóle mówisz? Studiujesz i masz 5 miesięcy doświadczenia + praktyki ze szkoły. To całkowicie normalne. Jeśli masz dużo czasu, to czegoś szukaj. Rok poślizgu na studiach? Ja od października zaczynam studia z czteroletnim opóźnieniem, o ile się na nie dostanę.

Dla mnie to jest problem, ponieważ jestem perfekcjonistką i bardzo źle na mnie wpływa taka sytuacja jaka jest. Mam wewnętrzną blokadę, bo chciałabym już coś osiągnąć, ponieważ było by to dla mnie coś napędzającego moje działania i zwyczajnie mi szkoda że zniknął ten zapał, który miałam kilka lat temu.

Znam to uczucie, jedyne wyjście to przestać się przejmować. Inaczej ciągle będziesz sobie zarzucać wiele spraw, utracony czas itd.