Zwiezlosc mysli

[Cherry89]

Hej,

nie wiem jak Wy, ale ja jestem typem osoby, która w dość zwięzły sposób lubi przekazywać swoje myśli. To co wyrażę za pomocą 100 słów, wprawiony mówca wyrazi za pomocą 1000 , taki ze mnie umysł ścisły.

Ogólnie, chętnie nawiązuję kontakty z innymi, nie ' boję' się nowych znajomości, ale czasem słowotok mógłby mi znacznie ułatwić życie, a tu taka blokada! Czuję, że w jego wyniku swojej rozważności w doborze słów w konsekwencji w sposób sztuczny buduje mur nieśmiałości pomiędzy mną a rozmówcą.

Ma to swoje zalety, potrafię cierpliwie wysłuchać drugiego człowieka, mocno się angażuję w rozmowę i jestem ponoć empatyczna, ale czasem chciałabym bardziej się włączyć.


Ma ktoś podobne odczucia? Czy tylko ja jestem taka unikatowa?

Wierzę, że nad wszystkim można popracować i stopniowo zmniejszyć luki, które sami w sobie dostrzegamy a które nas ograniczają!!

[Judas]

Też wolę wszystko krótko określić, ale niestety to od rozmówcy zależy, ponieważ nie każdy umie wyłapać skróty myślowe i trzeba niektórym tłumaczyć od podstaw co się chce przekazać, bo nie rozumieją.

[PMCL]

Mam tak, mówię bez zbędnego rozgadywania się to samo jest z pisaniem

[Fearless]

Też jestem raczej osobą, która stara się kompresować myśli. Pamiętam jak prowadzący kółko dziennikarskie zawsze przypominał nam, aby przy pisaniu artykułów kierować się zasadą "jedno zdanie, jedna myśl". Mimo to parę lat temu, gdy zaczynałem pisać posty w internetach miałem z tym problem i wychodziły mi kolosy, lanie wody na kilka akapitów, pisanie autobiografii w jednym poście. Na szczęście już z tego wyrosłem

[cyana]

Też tak mam, tylko z bliższą rodziną potrafię jakąś krótką informację przedstawić w dłuższy sposób, czasem nie sposób mnie zrozumieć, bo powinno się mówić zazwyczaj od ogółu do szczegółu jeśli chce się opowiedzieć jakąś historię. Powiesz od szczegółu, zapomnisz o ogóle, a później nie da się ciebie zrozumieć.

[lisa_ann]

Zwykle odpowiadam na wszystko lakonicznie. Większości ludzi i tak nie interesuje co im mam do powiedzenia bo mogliby gadać i gadać godzinami. Jeśli mam więcej czasu na sformułowanie wypowiedzi, np. kiedy piszę e-maile etc. (na forach unikam ) to jest ona dłuższa niż zazwyczaj. Nie potrafię jednak rozmawiać o niczym, "lać wodę", muszę mieć konkretny temat i konkretne informacje.

[123user]

To co wyrażę za pomocą 100 słów, wprawiony mówca wyrazi za pomocą 1000 ,

To jeszcze nie jest tak źle. Mi zdarza się wyrazić myśli w 5 słowach, gdy ktoś inny użyłby ich 1000. Jeszcze potem potrafię mieć pretensje, że nikt mnie nie zrozumiał

[Cherry89]

Miło, że wątek zaowocował tyloma odpowiedziami.
CZYLI jest nas więcej .

Kompresowanie myśli - dobrze ujęte .

Czy czujecie się naturalnie, tj. komfortowo z Waszym wyjątkowo konkretnym wyrażaniem myśli? Czy nie przeszkadza Wam asymetria, która występuje między Wami a rozmówcą?

Ja czuję się komfortowo w takich sytuacji tylko przy załatwianiu formalnych spraw, a luźna rozmowa potrafi mnie wtedy męczyć.

[iLLusory]

Nie, nie czuję się komfortowo w takiej asymetrii, ale jak się dobrze poszuka, to może znajdą się ćwiczenia na to, żeby opanować streszczanie książki jednym słowem.

[Cherry89]

Ja mam tę umiejętność za free .

[Fearless]

Nigdy nie czuję się komfortowo, gdy muszę wyrazić jakąś myśl. Zawsze mam wątpliwości czy zostanę zrozumiany przez mojego rozmówcę i czy na pewno przekażę mu ją zgodnie z tym co na dany temat uważam, czy czegoś nie pominę. Na luzie właściwie nie potrafię rozmawiać.

[emptiness]

Zazwyczaj odzywam się krótkimi zdaniami, bo gdybym zaczęła mówić coś więcej (zwłaszcza w większej grupie ludzi), zaczęłoby krępować mnie to, że wszyscy na mnie patrzą.

Nawet na tematy, którymi się interesuję (teoretycznie mam coś więcej do powiedzenia), nie potrafię się dłużej wypowiedzieć, chyba że rozmawiam tylko z jedną osobą.