Nie wiem w jakim dziale to napisać ale mam dosyć. Nie mam myśli samobójczych, chcę żyć i to bardzo ale nie w ten sposób. Od 16 roku życia boje się sytuacji społecznych,  caly czas uciekam, byle wrócić do bezpiecznego miejsca czyli mieszkania, w którym mieszkam wspólnie z Tatą. Chociaż to miejsce już nie do końca jest tym bezpiecznym, ja w  mieszkaniu również się cały czas boję, ciągle odczuwam lęk, przygnębienie. Jestem strasznie nerwowy, terapeutka podejrzewa u mnie ADHD a ja wciąż cały czas szukam co mi jest mimo, że jestem już na jakimś tropie i na następnej wizycie u terapeutki, która jest za tydzień prawdopodobnie potwierdzi się jej teza, czy jej podejrzenie co do ADHD jest słuszne czy też trzeba jeszcze mnie rozpracować bardziej. Jest też pewna, że mam fobie społeczną, ja w zasadzie jestem pewien tego od dawna.
Sorry że się tak rozpisałem ale poczułem taką potrzebę, nie musicie tego czytać.
Jeżeli napisałem w złym temacie, proszę o przeniesienie.
Pozdrawiam.

Terapia to na pewno dobry kierunek. Rozważałeś może jakieś leki?

(30 Sie 2023, Śro 20:50)czerczesow napisał(a): Terapia to na pewno dobry kierunek. Rozważałeś może jakieś leki?

Terapeutka napisze jakieś pisma z  jej opinia na temat mojego stanu, te pisma mam przedstawić na wizycie u psychiatry. Bez leków będzie ciężko mi żyć, zwłaszcza że jestem obecnie w derealizacji i depersonalizacji.