(30 Sie 2019, Pią 6:52)Zandalor napisał(a): ale jezeli chodzi o wizyty na NFZ to wiadomo jak to z nimi najczęściej jest, a prywatnie szkoda trochę kasy

(30 Sie 2019, Pią 6:52)Zandalor napisał(a): @NewAspie  Nawet nie wiesz jak bardzo ci dziękuję, możliwe że nakierowałeś mnie na odpowiedni tor, ponieważ właśnie za dzieciaka stwierdzono u mnie dysleksję, początkowo nawet rodzice chodzili ze mną do psychologa z tego co pamiętam, ale przez mój straszny bunt zrezygnowali, nieświadome tylko potęgując problem, pojawiła się izolacja od spoleczenstwa, wiekszosc dziecinstwa wolałem spedzać grając w gry, pomijajac to byłem strasznie we wszystkim wyręczany przez rodziców, dziś mam świadomość że to tylko ogromnie mi szkodziło ale wiadomo rodzic chcę jak najlepiej, heh problem polega na tym że teraz męczę się z typowym wyjściem do ludzi, a najbardziej komfortowo czuję się właśnie w domu, w jaki sposób można działać w tym temacie? Uderzyć do jakiegoś specjalisty?

(29 Sie 2019, Czw 23:01)Zandalor napisał(a): Witam, od jakiegoś czasu obserwuję to forum, zauważyłem dużo porad i wsparcia między użytkownikami, dlatego postanowiłem sam się włączyć i napisać coś o swoim problemie, może ktoś miał podobnie, ma, albo po prostu zna ten problem od kogoś innego, ale bez zbędnych ceregieli przejdę do sedna.

Mam świadomość że cierpie na fobie spoleczną, ale czy możliwie jest to żę mogła już istnieć od dzieciństwa? Cholera jak przejdę pamięcią wstecz to od zawsze miałem paniczny strach przed ocenianiem, byłem strasznie wrażliwy na opinie innych, dodatkowo zauważyłem poważniejszy problem który stał się uciążliwy w szczególności w pracy ale prawdopodobnie od zawsze go miałem, mianowicie zaniki pamięci, dostaję do wykonania jakieś zadanie w pracy chociaż nie jest to regułą, wynieść to, przewieść tamto, ułożyć coś, i dosłownie pamiętam to przez kilka sekund, potem pamiętam tylko żę miałem zrobić daną czynność ale zapominam szczegółów, dodatkowo nie pomaga fakt że nie jestem osobą spostrzegawczą, to powoduję kuriozalne sytuacje typu przeoczenie pewnej rzeczy dosłownie przechodząc obok niej, lub pytania się po kilka razy co miałem zrobić z daną rzeczą, czasem zdarzy mi się wydawać ze pamietam ale i tak z przyzwyczajenia ide sie zapytac bo boje sie ze odwale glupote, w skrócie sytuacje stresogenne obnizaja moja percepcje, logiczne myslenia o conajmniej połowę
Nie mam pojęcia co ze sobą dalej zrobić, prawdopodobnie przez to będę musiał odejść i tak już z bardzo prostej pracy, wstyd i wyrobiona opinia pracowników o mnie nie da mi funkcjonować, ma ktoś jakieś rady, co powinienem zrobić, z czego to może wynikać, może ktoś zna rozwiązanie, bardzo proszę o szczere odpowiedzi i z góry dziękuję 

(30 Sie 2019, Pią 11:31)Karol1991 napisał(a): @Zandalor Hej : )
Mnie fobia trzyma od dziecinstwa, pewnie od urodzenia, juz taki sie urodzilem i na stale mam to w glowie. Mam podobnie z pamiecia.

(30 Sie 2019, Pią 12:02)Karol1991 napisał(a): @Zandalor Nie radze sobie w zyciu : ( Bezobotny jestem.. rodzice sa niezadowoleni ze maja takie dziecko, tata dzis mi robil wyklad ze mam przestac taki byc.
Miales problem z uczeniem sie przez te problemy z pamiecia? Ja mam takie problemy i ta fobia i stany depresyjne, to wszystko sie ze soba miesza, boje sie tez isc z tym do lekarzy bo boje sie ze mnei wysmieja... Ogolnie twoj przypadek przypomina mi moja sytuacje, dziecnstwo chyba podobne. Mieszkalem z mama bo tata zawsze byl za granica i widywalem go raz na jakis czas, bardziej jak jakiegos wujka niz tate. Mama czesto wyreczala mnie w wielu sprawach bo sie balem ludzi.