Wstydzicie się tego że nie macie znajomych?

[Miś Wesołek]

Na pewno nie tak jak kiedyś. Miałam takie natręctwo myślowe, że sobie wpajałam, że wszyscy sąsiedzi wiedzą, że z nikim się nie widuje. To było okropne. I wtedy na siłę spotykałam się z ludźmi na pokaz właśnie. Koszmarna próba wpasowania się w normy społeczne. Jestem outsiderką i już się tego nie wstydzę. Teraz... gdy tyle przeszłam, jest to dla mnie drobiazg. Wiem, że jestem odludkiem i inni wiedzą o tym. Ba! Wieść o moich pobytach w szpitalach psychiatrycznych rozeszła się niczym świeże bułeczki.

Twoja historia jest strasznie smutna. Mnie to przykłądowo wali żeby robić coś na pokaz. Zresztą życie człowieka 40 plus już wygląda tak jak wygląda i nie mam zamiaru się czegokolwiek wstydzić. Mam F20 zniżki na leki i jest ok. ;-)