Jak obudzić w sobie optymizm?

[Ralf]

Moje życie to jedna wielka pomyłka. Piszę to, bo może ktoś ma tak samo jak ja i chciałby porozmawiać. :-)

Napiszę co jest nie tak i co chciałbym zmienić.

1. Nigdy nie miałem dziewczyny. To mój największy problem. Kobiety podobają mi się, ale nie potrafię "bajerzyć" i być śmiałym. I tym oto sposobem ciągle jestem sam. Chyba nigdy sie nie zakocham, bo wydaje mi się, że związek to sielanka. Jestem nawet przystojny, ale co z tego?

2. Ciągle patrzę w przeszłość. Rozpamiętuję, gdy ktoś mnie zranił kilka lat temu. Gdy ktoś złożył obietnice bez pokrycia. Gdy zostałem wykorzystany. To jest straszne, bo skupiam na tym większość uwagi.

3. Boli mnie krytyka i przejmuję się zdaniem innym. Wszystko bardzo biorę do siebie, mimo że po mnie nie widać. Znajomi uważają mnie za osobę twardo stąpającą po ziemi. W pracy podobnie, ale co z tego skoro to tylko otoczka, którą sam stworzyłem, a pod nią się rozpadam. Uważam, że byłbym dobrym aktorem.

4. Skończyłem studia, pracuję, ale nie widzę siebie w przyszłości. Boję się zmiany pracy. Boję się, że będę zarabiał ochłapy do końca życia.

5. Nie jestem optymistą. W każdej sytuacji szukam od razu negatywów i analizuję swoje zachowanie. To mnie dobija.

6. Nie potrafię rozmawiać o swoich problemach i emocjach. Myślę, że miałbym problem, aby otworzyć się przed psychologiem.

Są dni kiedy czuję się OK, ale jednak większość mojego życia to jeden wielki dół i zastanawianie się nad sensem bytu. Czy jest dla mnie szansa?

[cynamonowa]

Mówisz, że nie potrafisz się otworzyć i mówić o swoich problemach a w powyższym poście właśnie to zrobiłeś (a przynajmniej zacząłeś). Do pierwszej wizyty u psychologa mógłbyś przecież przygotować się na piśmie, później myślę, że poszłoby "z górki"...

A z osobistego punktu widzenia, bardzo nie lubię, jak ktoś twierdzi, że by poznać dziewczynę trzeba "bajerzyć"

[stap!inesekend]

Taaak, jak go zbudzić...
Ale szansa jest.

[Ralf]

Mówisz, że nie potrafisz się otworzyć i mówić o swoich problemach a w powyższym poście właśnie to zrobiłeś (a przynajmniej zacząłeś). Do pierwszej wizyty u psychologa mógłbyś przecież przygotować się na piśmie, później myślę, że poszłoby "z górki"...

A z osobistego punktu widzenia, bardzo nie lubię, jak ktoś twierdzi, że by poznać dziewczynę trzeba "bajerzyć"

Łatwo mi jest pisać anonimowo, co innego kiedy musiałbym to zrobić twarzą w twarz. Poza tym mam problem z patrzeniem sie ludziom w oczy. :-) Kobiety lubią odważnych facetów, a mi w relacjach damsko-męskich niestety tej odwagi brakuje.

[ajuka]

Też mam problem ze znalezieniem faceta. Wydaje mi się, że to powoduje jeszcze większą niechęć do życia i do siebie. Rozumiem, że jest to Twój problem numer 1. Bo kto zrozumie, doda pewności i pomoże wyjść z kłopotów jak nie druga osoba przy boku. Jak się nikomu nie spodobałam przez tyle lat to albo jestem bardzo brzydka albo bardzo głupia/nudna - to dołujące i nie można zawsze zwalać, że ja jestem ok tylko wszyscy faceci głupi. Z wielu analiz jakich się podjęłam na ten temat wyciągnęłam kilka wniosków. W tym jeden najważniejszy, że wygląd się nie liczy. Również "bajerznie". Trzeba po prostu albo aż umieć się sprzedać jako cały produkt, być sobą. Gorzej to zrobić jeśli nie akceptujemy siebie i sami sobą mamy problem. Często też szukamy szablonowych ideałów. Tak jakby ludzi nie dało się zmienić, oczywiście w pozytywnym sensie. "On pali, ubiera się brzydko, ma brzydkie włosy, nie dba o siebie". To są np. niuanse, które można zmienić. Nie akceptujemy siebie i również innych. Wobec siebie mamy ogromne oczekiwania a wobec innych jeszcze większe. Dlatego też ciągle się zawodzimy i rozpamiętujemy. Optymizm. Ja to widzę u siebie tak, że robię w życiu ogólnie mało rzeczy a i tak zawsze coś gdzieś będzie nie tak: nie tak jak sobie wyobrażałam. Nauczyłam się myśleć realnie czy jak inni to określą pesymistycznie i (może to nie jest dobre myślenie i chore) się nie zawodzić niż być optymistą i dostawać ciągle po łbie. Pracujesz, masz kontakt z ludźmi, masz znajomych i ogromną szansę na normalne, lepsze życie . Zacznij póki jest tak jak jest.